Nie mam czasu - Marvel

4. Spełnianie marzeń

Rok 2023 zapowiadał się normalnie ale okazało się, że wszystko będzie dobrze, tak jak kiedyś przed pstryknięciem. Rox uśmiechnęła się do Aza i ruszyła w kierunku szalejącego tłumu. Spełniała marzenia... Była na kilku koncertach, brała udział w Mam Talent i paru teleturniejach. Uśmiechała się całe życie i w końcu pozwoliła sobie na gorszy dzień. Wszystko ją bolało A leki przestawały działać. Przyjęła dwie dawki chemioterapii i na więcej nie wyraziła zgody. Włosy jej przerzedzialy A oczy podkrążyły się lekko. Pladosć się poglębiła. Wszystkiemu zawsze przyglądał się Rudy. Zrobili sobie badania na zgodność ale dowiedzieli się tylko, że są bliskim kuzynostwem. Miała więc rodzinę. Nie traktowała go jak kuzyna A raczej jak brata... Gdyby nie zgodził się jej w tedy pomóc to była by sama. Miała na następny dzień udzielić wywiady dla telewizji dotyczącego jej przygody ze zwiedzaniem globu. Miała być w telewizji. Przwczesała po raz kolejny białe włosy i spojrzała w lustro. Czuła się po prostu źle i nadal utrzymywała pozory dobrego samopoczucia.
Uśmiechnęła się do Rudego. Ten dzień nastał. W końcu nadszedł czas na jedno z najważniejszych wystąpień w jej życiu.

-Dzień dobry!-przywitała się ze swoją normalną energią.

-Witamy naszego gościa. Dziś mamy przyjemność gościć Pixar Nox! Jak się masz dziewczyno?- Powitała ją prowadząca.

-Cieszę się, że mogę tu być. Czuję się wspaniale jak zawsze.

-Jest ktoś z Tobą?

-Tak, kuzyn.

-Zapraszamy do nas!-Prowadząca machjneła dłonią zapraszajac Rudego.

Powitali go oklaskami a Pixar odetchneła z lekką ulgą. Przy nim zawsze czuła się pewniej.

-Dobra gotowi!?

-Jak nigdy.-Odpowiedziala z uśmiechem biało włosa.

-Jak zaczęła się twoja przygoda? Co Cię do niej sprowokowało?

-Zaczęło się to gdy zaczełam przyjaźnić się z Rudym. Czułam od lat chęć do poznawania tego co dla mnie nieznane. Postanowiłam więc spełniać marzenia.

-Skąd ten nietypowy kolor włosów? Są naturalne?

-Są naturalne. Moja matka twierdzi, że po ojcu bo moja mama jest brunetką. Możliwe też, że odezwały się również geny recesywne.

-Znasz ojca?

- Nie. Jednak mam nadzieję, że kiedyś poznam.

- Masz jakiś sekret który możesz nam wyjaśnić?

-Mam u to dwa. W końcu nadszedł czas aby wszyscy w końcu poznali prawdę...