♀️Έρωτας♀️

3ο Κεφάλαιο

'' Δανάη ξύπνα θα αργήσεις για το σχολείο '' είπε η κυρία Αθήνα και χτύπησε την πόρτα στην μικρή της κόρη.

Η Δανάη ξύπνησε απότομα και σηκώθηκε από το κρεβάτι με δυσκολία για να ετοιμαστεί. Γδύθηκε και πήγε να κάνει ένα γρήγορο μπάνιο, άνοιξε το χλιαρό νερό να τρέχει πάνω της και εκείνη χάθηκε στις σκέψεις τις. Πόσο όμορφη είναι χριστέ μου. Πόσο μου αρέσουν τα ξανθά της μαλλιά. Τα μάτια της είναι πανέμορφα, πρώτη φορά βλέπω τόσο όμορφα ματιά, πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράσινο. Το σώμα της τέλειο και σφιχτό φαινόταν ότι είναι γυμνασμένη χωρίς όμως να είναι υπερβολικό και να χάνει την θηλυκή της πλευρά.

Ξεπλύθηκε γρήγορα ντύθηκε και κατέβηκε για να φύγει. Έφτασε σε λίγα λεπτά έξω από το σπίτι της Μελίνας.

'' καλημέρα'' είπε η Μελίνα χαμογελαστά στην φίλη της που την έβλεπε να είναι λίγο προβληματισμένη.

'' καλημέρα αγάπη πως είσαι? '' είπε η κοπέλα με τα μαύρα μαλλιά στην φίλη της και ξεκίνησαν να περπατάνε για το σχολείο.

Προσπάθησε να δείχνει ότι είναι εντάξει και ανεπηρέαστη όμως ήταν δύσκολο να κρυφτεί από την κολλητή της. Κάνανε παρέα από παιδιά η Μελίνα ήξερε να την διαβάζει πάρα τον κλειστό της χαρακτήρα της. Ένιωθε ότι κάτι απασχολεί την Δανάη όμως ήξερε πως κάποια στιγμή θα της μιλούσε από μόνη της. Ίσως ήταν για την μαμά της σκέφτηκε. Είχε μιλήσει η μαυρομάλα κοπέλα στην κολλητή της και της είχε πει για την άσχημη συμπεριφορά που είχε απέναντι της χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Η Μελίνα ήξερε πως κατά βάθος την ενοχλούσε και την πονούσε που δεν της έδειχνε η μαμά της την αγάπη της παρόλα αυτά δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Το μόνο που μπορούσε είναι να είναι δίπλα στην φίλη της και αυτό έκανε. Όταν βέβαια η κλειστή κολλητή της έπαιρνε την απόφαση να της ανοιχτεί. Ήταν τόσο κλειστή συναισθηματικά που κάνεις σχεδόν δεν μπορούσε να καταλάβει τι γίνετε στο μυαλό της. Κανένα απόλυτος συναίσθημα δεν φανερώνοταν όταν η Δανάη δεν ήθελε. Μπορούσε να κρυφτεί καλά από όλους.

Τα κορίτσια συζητούσαν διαφορά φτάνοντας στο σχολείο. Οι ώρες περνούσαν αδιάφορα με την Δανάη να μην έχει το μυαλό της ιδιαίτερα στα μαθήματα την απασχολούσε το τι πρέπει να κάνει την τελευταία ώρα που είχαν με την Ιωάννου. Καθώς πέρασαν οι ώρες ήρθε επιτέλους η τελευταία ώρα και η Ιωάννου μπήκε στην τάξη καθώς τα παιδιά ήταν είδη στις θέσεις τους. Με το που μπήκε η Ιωάννου παρατήρησε την Δανάη να την κοιτάζει επίμονα. Η Ιωάννου χαμογέλασε στην μαυρομάλα κοπέλα και μπήκε στην τάξη. Κατά την διάρκεια του μαθήματος η Δανάη δεν άκουγε λέξη από αυτά που έλεγε η καθηγήτρια. Είχε μόνιμος τα γαλάζια ματιά της στην καθηγήτρια της. Την κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω η ανοιχτή μπλούζα της καθηγήτριας την έκανε να ξεροκαταπίνει και να ανεβάζει θερμοκρασία. Η Έλενα κάποια στιγμή αφού παρέδιδε μάθημα ξανά παρατήρησε την Δανάη να την κοιτάζει και να έχουν πάρει τα μάγουλα της μια ροζ απόχρωση. Αυτόματα ένιωσε να κοκκινίζει και η ίδια και την κοίταξε στα μάτια. Παρατήρησε το γαλάζιο χρώμα της μαθήτριας. Πόσο ωραία μάτια έχει σκέφτηκε, σαν γαλαξίας. Συνέχισε το μάθημα και όταν χτύπησε το κουδούνι η Ιωάννου είπε στην Δανάη να μείνει λίγο να μιλήσουν. Η μαθήτρια ένιωθε πανικό. δεν μπορούσε να σταθεί δίπλα της χωρίς κανέναν άλλον. Ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει διαφορετικά  κοιτάζοντας τα πράσινα μάτια της. Χτύπησε το κουδούνι και αργά έβαλε τα πράγματα στην τσάντα της. Η τάξη άδειασε και πλησίασε με αργά σταθερά βήματα την Ιωάννου. Όσο την πλησίαζε τόσο ένιωθε τα πόδια τις να τρέμουν. Για κάποια δευτερόλεπτα κλείδωσαν οι ματιές τους κοκκίνισαν και οι δύο και την σιωπή έσπασε η Ιωάννου κοιτώντας αμήχανα την μικρή μαθήτρια.