♀️Έρωτας♀️

43ο Κεφάλαιο

Ένας χρόνος αργότερα

Δανάης Pov

Οι ηλιαχτίδες του ήλιου διαπέρασαν το παράθυρο και με έκαναν να ανοίξω τα μάτια μου. Όταν κατάφερα να τα ανοίξω με δυσκολία είδα την Έλενα να με κοιτάζει και να στολίζει το πρόσωπο της ένα λαμπερό χαμόγελο. Της ανταπέδωσα το χαμόγελο και εκείνη με έσφιξε περισσότερο στην αγκαλιά της.

"Καλημέρα" της είπα χωρίς να φύγει λεπτό το χαμόγελο από τα χείλη μου, και κοίταξα τα πανέμορφα ματιά της

"Καλημέρα ζωή μου" απάντησε και εκείνη και οι ματιές μας είχαν κλειδώσει

"Πόση ώρα έχεις ξυπνήσει?" την ρώτησα με ήρεμο τόνο στην φωνή

"Περίπου τρείς ώρες " είπε χωρίς να πάρει το βλέμμα της από πάνω μου

"Τρείς ώρες?! Μα γιατί δεν με ξύπνησες?" ρώτησα περίεργα

" Γιατί να το κάνω αυτό? Σε χάζευα. Ξέρεις πόσο όμορφη είσαι όταν κοιμάσαι? Πόσο γαλήνια? Πόσο εύθραυστη?" ρώτησε και έβλεπα  στα μάτια της στοργή

"Μωρό μου έπρεπε να ήμασταν στην εταιρία τώρα" απάντησα και εκείνη γέλασε

" Σήμερα δεν θα πάμε στην εταιρία. Εχθές έκλεισα ένα επαγγελματικό ραντεβού και θα πάμε στην Ισπανία. Πετάμε αύριο " είπε η Έλενα και εγώ πετάχτηκα πάνω σαν ελατήριο

"Τι? Τόσο σύντομα? Γιατί δεν μου το είπες ποιο νωρίς? " βομβάρδισα την Έλενα με ερωτήσεις

" Ήθελα να σου κάνω έκπληξη. Λοιπόν τι λες θα με ακολουθήσεις? " ρώτησε η Έλενα και εγώ την κοίταξα σαν να σκέφτομαι

"Μμ δεν ξέρω κυρία Ιωάννου. Λέω να μείνω εδώ να χαρώ την ελευθερία μου για όσο θα λείπεις " της είπα και αμέσως έπεσε πάνω μου

"Τι είπες? " ρώτησε και δάγκωσε τον λοβό στο αυτί μου

" Μμ. Μην προσπαθείς να με ρίξεις έτσι πονηρή. Θα έρθω αλλά πιο πριν θα πάμε να χαιρετήσουμε την Μελίνα " της είπα και την φίλησα απαλά στα χείλη

" Αφού σε θέλω" απάντησε και μου έβγαλε την μπλούζα πριν προλάβω να αντισταθώ.

Όχι ότι δεν ήθελα. Πότε δεν κατάφερα να αντισταθώ στην Έλενα. Και ποιος θα μπορούσε να της αντισταθεί άλλωστε? Η Έλενα έχει πάνω της μια σπάνια ομορφιά που δεν έχω ξανά συναντήσει όμοια της. Λατρεύω τα πάντα πάνω της. Τα όμορφα καστανόξανθα μαλλιά της,τα υπέροχα λαμπερά πράσινα μάτια της, το χαμόγελο της που κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπη μαζί του νιώθω της πεταλούδες στο στομάχι μου να κάνουν πάρτι. Το σώμα της, τόσο σεξυ, τόσο ελκυστικό. Και ο χαρακτήρας της τόσο καλός και ειλικρινής. Κάθε φορά που μου μιλάει μπορώ να διακρίνω την αγάπη στον τόνο της χροιάς της και την στοργή στα μάτια της. Έναν χρόνο τώρα, είμαι κάθε μέρα μαζί της όμως δεν μπορώ να την χορτάσω. Δεν μπορώ να χορτάσω την φωνή της, τον τρόπο που με κοιτάζει, τον τρόπο που αναστενάζει όταν κάνουμε έρωτα. Όλα πάνω της με ελκύουν σαν μαγνήτης. Πότε δεν μπόρεσα να βρω πάνω της έστω μια ατέλεια.