♀️Έρωτας♀️

45ο Κεφάλαιο

Έλενας POV

Ο ήλιος μπήκε από το παράθυρο και με δυσκολία κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου. Κοίταξα δίπλα μου και είδα την Δανάη να έχει πάρει αγκαλιά το μαξιλάρι και να κοιμάται βαριά. Χαμογέλασα και προσπάθησα να σηκωθώ με αργές κινήσεις από το κρεβάτι χωρίς να την ξυπνήσω. Μεταφέρθηκα στο μπάνιο του δωματίου και αμέσως μπήκα στην μπανιέρα. Το χλιαρό νερό που έπεφτε πάνω μου και ένιωθα να χαλαρώνει το σώμα μου, όμως δεν μπορούσα να μην σκεφτώ την εξέλιξη της σημερινής βραδιάς. Σήμερα για εμένα δεν ήταν ένα οποιοδήποτε βράδυ Σαββάτου. Ήθελα όλα να είναι τέλεια.

Πριν προλάβω να βγω από το μπάνιο, άνοιξε η κουρτίνα και είδα μπροστά μου την Δανάη να με κοιτάζει, μπορούσα να καταλάβω τον πόθο που είχε στα μάτια της. Στεκόταν μπροστά μου γυμνή δίνοντας μου την ευκαιρία να θαυμάσω για άλλη μια φορά το καλοσχηματισμένο σώμα της.

"Γιατί με κοιτάζεις έτσι?!" ρώτησε πονηρά σπρώχνοντας με λίγο πιο πέρα για να μπει και εκείνη στο ντουζ

"Πως γίνετε κάθε φορά που σε βλέπω να τρελένομαι?" την ρώτησα καθώς την έφερνα πιο κοντά μου με αποτέλεσμα να ενώσω τα γυμνά μας σώματα.

"Θέλω να πάμε βόλτα σήμερα ξέχνα το " μου είπε και ξεκίνησε να βάζει σαπούνι στο σώμα της.

Δεν απάντησα και την κοιτούσα που έκανε μπάνιο. Τόσο σέξυ γυναίκα δεν έχω ξανά δει ποτέ στην ζωή μου. Θα έπρεπε να απαγορεύεται να κυκλοφορεί τόση ομορφιά. Όσο καιρός και να περάσει την θέλω όλο και πάρα πάνω. Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την ανάσα της στον λαιμό μου, τα μεγάλα μάτια της να κοιτάζουν τα δικά μου, το χαμόγελο της που μπορεί να με στείλει σε άλλους γαλαξίες, και έπειτα είναι το άρωμα της. Το άρωμα του κορμιού της που με έχει μαγέψει, που μπορεί να αποπλανήσει όλο μου το είναι, όλη μου την ψυχή , που μπορεί να κάνει το μυαλό μου να πονάει από επιθυμία, να με κάνει να χάσω την γη κάτω από τα πόδια μου. Από ποιον γαλαξία να κατέβηκε? Ποιος θεός την έφερε στον δρόμο μου? Άραγε είναι γραφτώ να μείνει μαζί μου ή μια μέρα ξαφνικά θα χαθεί σαν το πιο γλυκό όνειρο?

Αφού κάναμε το μπάνιο μας ντυθήκαμε και κατεβήκαμε για πρωινό.

"Θυμάσαι τι ωραία που είχαμε περάσει τότε?" ρώτησε η Δανάη χαμογελόντας

"Φυσικά και θυμάμαι. Ήταν πολύ όμορφα βέβαια εσύ είχες νευριάσει γιατί ήμουν στο ίδιο δωμάτιο με την Εύα. Αμάν έκανα να τα ξανά βρούμε" της είπα και εκείνη με κοίταξε νευριασμένη