♀️Έρωτας♀️

30o Κεφάλαιο

Δανάης POV

Ξύπνησα με δυσκολία αυτό το πρωί. Είχα καταφέρει να κοιμηθώ μονάχα λίγες ώρες και το στομάχι μου ακόμα ανακατεύετε από το αλκοόλ που κατανάλωσα εχθές το βράδυ. Αφού έκανα ένα μπάνιο, φόρεσα μια φόρμα, ένα μπλουζάκι και κατέβηκα στην κουζίνα να φάω το πρωινό μου. Ευτυχώς λείπουν όλοι από το σπίτι και είμαι μόνη μου. Άνοιξα την τηλεόραση και κάθισα να παρακολουθήσω μια ηλίθια εκπομπή για να περάσει η ώρα μου. Χτύπησε το κουδούνι και σηκώθηκα βαριεστημένα να ανοίξω. Ποιος χαλάει την ησυχία μου ρε γαμώτο? Ρώτησα τον εαυτό μου.
Άνοιξα και είδα την Μελίνα να στέκεται στενοχωρημένη στο κατώφλι του σπιτιού.

"Τι θες εδώ?" ρώτησα απότομα

"Μπορώ να περάσω?" ρώτησε ήρεμα

"Έχω δουλειά ίσως κάποια άλλη στιγμή" απάντησα καθώς πήγα να κλείσω την πόρτα όμως η φίλη μου με σταμάτησε

"Σε παρακαλώ μόνο πέντε λεπτά και μετά θα φύγω" είπε και με κοιτούσε στα μάτια. Μπορούσα να καταλάβω ότι η ψυχολογία της δεν είναι καθόλου καλή οπότε αποφάσισα να την αφήσω να περάσει.

"Έλα πέρασε" ανταποκρίθηκα και έκανα στην άκρη να περάσει

"Λοιπόν τι σε έφερε εδώ? " ρώτησα ήρεμη και κάθισα ξανά στον καναπέ το ίδιο και εκείνη

"Δανάη δεν θέλω να ήμαστε τσακωμένες" είπε και κοιτούσε το πάτωμα

"Ούτε εγώ αλλά ήταν μαλάκια σου αυτό που έγινε εχθές. Εσύ με έπεισες να βγούμε για να περάσουμε καλά και υποτίθεται θα βγαίναμε οι δύο μας" απάντησα με χαμηλό τόνο στην φωνή

"Το ξέρω τελευταία στιγμή μου είπε ο Άλεξ να έρθει ε και τι να του έλεγα?! Δεν φαντάστηκα ότι θα είχες πρόβλημα " απάντησε στον ίδιο τόνο

" Δεν είχα πρόβλημα που ήρθε ο Άλεξ. Εγώ νευρίασα που μου φέρατε τον άλλον τον γελοίο. Ξέρεις ότι είμαι ερωτευμένη με την Έλενα. Ξέρεις πολύ καλά πόσο υποφέρω τον τελευταίο καιρό που έφυγε χωρίς να μου μιλήσει, να μου εξηγήσει. Ούτε καν με χαιρέτισε Μελίνα το καταλαβαίνεις? Νόμιζα ότι ήμασταν μαζί ότι ένιωθε όσα ένιωθα και εγώ και έτσι μια μέρα ξαφνικά εξαφανίστηκε σαν να μην υπήρξε ποτέ. Έχεις μπει ποτέ στην θέση μου? Εσύ αν ο Άλεξ εξαφανιζόταν εντελώς από την ζωή σου μια μέρα χωρίς να σου δώσει εξηγήσεις χωρίς να σου πει αντίο τι θα έκανες? Θα το ξεπερνούσες τόσο γρήγορα? " ρώτησα ταραγμένη

" Σε παρακαλώ ηρέμησε " είπε ανήσυχη

" Να ηρεμήσω? Μάλιστα. Πότε δεν με κατάλαβες Μελίνα τελικά. Για εμένα η Έλενα δεν ήταν απλά μια σχέση ή μια κοπέλα που πέρασε και δεν ακούμπησε. Για εμένα ήταν τα πάντα. Η καρδιά μου χτυπάει στο όνομα της το καταλαβαίνεις? Ήμουν εξαρτημένη μαζί της και αυτή έφυγε έτσι χωρίς ένα αντίο. Και μην προσπαθείς να μου πασάρεις γκόμενους. Γιατί το μόνο που κερδίζεις είναι να βλέπω πως κανένας και καμιά δεν είναι σαν αυτήν. Για αυτό σταματά " φώναξα έξαλλη. Κοίταξα την Μελίνα και είχε δακρύσει. Ίσως το πάρα έκανα γαμώτο.