♀️Έρωτας♀️

28ο Κεφάλαιο

Δανάης POV

Ο ήχος από το σπαστικό ξυπνητήρι με έβγαλε από τον ύπνο. Το έκλεισα και γύρισα πλευρό για να κοιμηθώ ακόμα λίγο όμως η μαμά μου δεν είχε από ότι φαίνεται την ίδια άποψη.

"Δανάη ξύπνα πρέπει να πας σχολείο" άκουσα να φωνάζει απέξω και άνοιξε την πόρτα του δωματίου μου

"Σε λίγο 5 λεπτάκια ακόμα" είπα απελπισμένα

"Θα αργήσεις και σήμερα γράφεις φυσική οπότε ξύπνα για να προλάβεις να κάνεις μια τελευταία επανάληψη" είπε και ξεφύσηξα.

Βγήκε η μητέρα μου από το δωμάτιο και εγώ προσπάθησα να ξυπνήσω τρίβωντας τα μάτια μου. Πήγα στο μπάνιο έκανα ένα γρήγορο ντουζ, βούρτισα τα δόντια μου και στάθηκα έξω από την ντουλάπα μου. Αποφάσισα να φορέσω μια φόρμα μαύρη με ένα άσπρο μπλουζάκι. Έβαλα τα παπούτσια μου και κάθισα στο γραφείο μου να διαβάσω τα πιο sos για το διαγώνισμα.

Ένα τέταρτο αργότερα έκλεισα το βιβλίο μου το έβαλα στην τσάντα και κατέβηκα στην κουζίνα.

"Καλημέρα" είπα στους γονείς μου που έπιναν το πρωινό τους καφέ στο τραπέζι της κουζίνας

"Καλημέρα κορίτσι μου πως κοιμήθηκες?" ρώτησε ο μπαμπάς μου πίνοντας λίγο από τον καφέ του

"Καλά απλά ήθελα ακόμα λίγο" παραπονέθηκα και εκείνος χαμογέλασε

"Δεν πειράζει αν νυστάζεις τόσο πολύ θα κοιμηθείς το μεσημέρι που θα γυρίσεις από το σχολείο" απάντησε ήρεμα

" Ας μην ήσουν έξω εχθές όλη μέρα να ήσουν πιο ξεκούραστη σήμερα" απάντησε η μαμά μου

" Άσε ρε Αθήνα το παιδί. Κυριακή ήταν και είχε υπέροχη μέρα τι να κάνει κλεισμένη στο σπίτι? " ρώτησε ο μπαμπάς μου

" Να διαβάζει όπως όλα τα παιδιά " απάντησε με νεύρα

" Καλά μαμά αν αρχίσεις πάλι την γκρίνια να φύγω " της είπα

" Καλά σταματάω άντε φάε το πρωινό σου και φύγε γιατί θα αργήσεις " είπε ήρεμα αυτή την φορά

Έφαγα αρκετά γρήγορα και αποφάσισα να πάω με την μηχανή στο σχολείο. Σταμάτησα έξω από το σπίτι της Μελίνας και περίμενα να βγει. Πέντε λεπτά αργότερα έκανε την εμφάνισή της.

" Άντε ρε παιδί μου θα αργήσουμε " της είπα και την βοήθησα να ανέβει στην μηχανή

"Συγνώμη ρε με πήρε ο ύπνος. Εσύ γιατί έχεις τόσα νεύρα?" ρώτησε καθώς εγώ ξεκίνησα για το σχολείο