♀️Έρωτας♀️

8ο Κεφάλαιο

Το επόμενο πρωί βρήκε την Έλενα στο σπίτι της στο μεγάλο καναπέ απέναντι από την τηλεόραση να πίνει σκέτο καφέ για να συνέλθει από το χθεσινό hangover. Είχε πιεί αρκετά ποτά με αποτέλεσμα το κεφάλι της να είναι έτοιμο να εκραγεί. Μόλις ήπιε λίγες γουλιές απο τον καφέ της άρχισε να θυμάται τα γεγονότα από το προηγούμενο βράδυ.

Έλενας POV(Flashback Προηγούμενης μέρας)

Ευτυχώς σήμερα είναι Σάββατο και δεν έχω σχολείο και επιτέλους θα κάτσω να ηρεμήσω δεν έχω και καμιά όρεξη να δω μια αδιάφορη Δανάη στην τάξη χωρίς καν να με κοιτάει. Με εκνευρίζει και μόνο που την βλέπω. Πιο κακομαθημένο άνθρωπο δεν έχω ξανά δει στην ζωή μου ειλικρινά. Καθώς διορθώνω τα γραπτά από το Α'3 κάποιος χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας μου συνεχόμενα. Σύρθηκα μέχρι την πόρτα για να ανοίξω και έμεινα στα χαμένα όταν είδα ποίος χτυπούσε τόσο επίμονα το κουδούνι.

"Λουκά δεν το πιστεύω" φώναξα και έτρεξα στην αγκαλιά του.

"Αδερφούλα πως ομόρφυνες έτσι?" ρώτησε και συνέχισε να με σφίγγει πάνω του

"Δεν το πιστεύω ότι είσαι εδώ. Πότε έφτασες στην Ελλάδα?" ρώτησα και έκανα ένα βήμα πίσω και τον κοίταξα χαμογελαστά

"Εχθές το βράδυ αργά έφτασε η πτήση μου κοιμήθηκα σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο ήθελα να σου κάνω έκπληξη" είπε ο Λουκάς με χαρούμενη φωνή και μπήκε στο σπίτι.

" Έχεις αλλάξει το σπίτι από τότε που ήρθα τελευταία φορά. Πότε ήταν θυμάσαι?" ρώτησε ο Λουκάς και κοιτούσε την διακόσμηση

"Δύο χρόνια βλάκα. Μου έλειψες "Είπα και τον πήρα για άλλη μια φορά αγκαλιά.

"Και εμένα μικρή απλά τα πράγματα στο Παρίσι δεν είναι τόσο εύκολα όσο εδώ. Αν με άφηνε η εταιρία πίστεψε με θα ερχόμουν πιο συχνά. Εσύ πότε επιτέλους θα πάρεις απόφαση να έρθεις να μείνεις στο Παρίσι μαζί μου? Δεν βαρέθηκες μόνη σου?" Μίλησε ο Λουκάς με κοιτούσε γλυκά γεμάτος αγάπη

" Λουκά μου δεν είναι τόσο εύκολο αυτό που μου ζητάς. Εδώ είναι η ζωή μου. Εδώ είναι οι φίλοι μου η δουλειά μου το σπίτι μου. Δεν μπορώ να τα παρατήσω όλα και να φύγω να πάω σε μια ξένη χώρα χωρίς καν να γνωρίζω καλά την γλώσσα." είπα κάπως στεναχωρημένα

" Τέλος πάντων άστα αυτά και πες μου πως πάει το σχολείο"

" Πως να πάει καλά οι καθηγητές είναι πολύ καλοί μαζί μου και με την διευθύντρια τα πάμε περίφημα. Και οι μαθητές μια χαρά είναι" έκανα μια παύση και συνέχισα." Τουλάχιστον οι περισσότεροι" είπα ειρωνικά και ξεκίνησα να κουνάω το πόδι μου νευρικά