11ο Κεφάλαιο

789 33 0
                                    

ΔαναηςPOV

"Δανάη ξύπνα παιδί μου θα αργήσεις για το σχολείο" φώναξε η μαμά μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι με βαριά καρδιά και ξεκίνησα να ντύνομαι βιαστικά βάζοντας ότι βρήκα μπροστά μου. Κατάφερα να κοιμηθώ ελάχιστες ώρες καθώς όλο το βράδυ έκλαιγα. Πρέπει να το παραδεχτώ τουλάχιστον στον εαυτό μου. Πρώτη φορά νιώθω έτσι είμαι ερωτευμένη μαζί της. Πότε δεν περίμενα να ερωτευτώ πόσο μάλλον μια γυναίκα. Όμως η Έλενα δεν είναι σαν τις άλλες. Όποιος και να την βλέπει του κόβονται τα πόδια. Και λογικό που να την βρείς τέτοια ομορφιά?

Κατέβηκα για πρωινό και είδα την μαμά μου στο τραπέζι να πίνει τον καφέ της.

"Από σήμερα κομμένοι οι έξοδοι μικρή το έχεις παρά κάνει. Δεν διαβάζεις καθόλου εγώ δεν σε μεγάλωσα για να είσαι τεμπέλα και να καταλήξεις να σε συντηρούμαι εμείς κατάλαβες? Μόλις γίνεις 18 να φροντίσεις να έχεις βρει δουλειά."είπε η μαμά μου και με κοιτούσε νευριασμένη.

" Γιατί μου μιλάς έτσι μπορείς να μου πεις? Τι σου έχω κάνει επιτέλους? " ρώτησα αγανακτισμένη

" Αυτό είναι το θέμα Δανάη δεν κάνεις απολύτως τίποτα. Και στο πανεπιστήμιο που θες να περάσεις δεν πρόκειται να τα καταφέρεις αυτά είναι για παιδιά που έχουν προκοπή πάνω τους όχι για εσένα που δεν ανοίγεις βιβλίο. Κοίτα να βρεις πουθενά καμία δουλειά να πλένεις κανένα πιάτο για να έχεις να τρως" είπε και έπινε τον καφέ της με τέτοια άνεση σαν να μου λέει ότι αύριο θα βρέξει

" Το αν μπορώ να καταφέρω τους στόχους μου το ξέρω καλύτερα από εσένα " είπα νευριασμένη. Δεν μπορούσα να την ακούω. Μια ζωή να μου λέει τα ίδια λες και είμαι άχρηστη.

"Κόρη μου είσαι τόσα χρόνια στο ίδιο σπίτι μένουμε ξέρω πολύ καλά εάν μπορείς η όχι. Και εσύ δεν μπορείς" απάντησε

"Μπορεί να είμαι κόρη σου όμως δεν ξέρεις καν τον χαρακτήρα μου. Πότε είμαι καλά πότε είμαι νευριασμένη ποτέ λυπημένη. Όταν έβλεπες ότι δεν ήμουν καλά πότε δεν με ρώτησες τι έχω. Μια ζωή μου πετούσες στα μούτρα τις αποτυχίες μου. Πότε δεν μου είπες έναν καλό λόγο. " Απάντησα με όλη μου την ειλικρίνεια

" Μα δεν έχεις κάνει κάτι καλό. Τι θες να σου πω ψέμματα? Τι έχεις κάνει στα 17 σου χρόνια? "ρώτησε και ένιωθα το αίμα μου να ανεβαίνει γρήγορα στο κεφάλι μου.

" Εσύ δηλαδή τι έχεις κάνει? Τι είναι το τόσο σπουδαίο που κατάφερες εσύ να κάνεις και εγώ όχι? " ρώτησα γιατί πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω τι σκατά έχω κάνει και μου μιλάει έτσι

♀️Έρωτας♀️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora