Bachelor Series # 1: Hello, Mr. Gay

CHAPTER 33

Douglas' POV

                      "Kuyaaaaa!!!!" andito kami ngayon sa kusina nagbibake kami. Pero mas mukha pang ako yung ibibake dahil sa dami ng harina na nasa buhok ko. Ikaw kaya buhusan ng harina? Yung mahaba kong buhok na blonde, color white na siya. Ang hirap na ngang hugasan eh tapos lalagyan pa ng harina!!?

                      "Ano bang nangyayari dito? Bakit ang ingay niyo?"bumungad samin si mudra na parang kakagising lang.

                      "Look mom, he's an old man now HAHAHAHA" hawak hawak pa ni kuya ang tyan habang malak na tumatawa. Napasimangot agad ako.

                        "Ay ano ba yan! Bakit ang kalat ng kusina? Ano bang ginawa niyo?" Naghehesterikal na tanong ni mudra. Duh obvious naman.

                         "Sorry mom. We were just baking but Douglas played with the flour. Don't worry. Your breakfast is in the dining table. Kami na po maglilinis dito."

                          "Oh siya siya. Kayo na bahala dyan. Kakain na ko at may mga gagawin pa ako." Tinalikuŕan na kami ni mudra at naglakad na palabas sa kusina.

                          "Tara na liniisan na natin to." Nagsimula na aiyang mamulot ng mga basag na itlog.

                         "Yoko nga. Ikaw na dyan. Maliligo na ako. Babushhh!!! Bye kuya!!!" Tumakbo gad ako paakyat sa kwarto ko. Siya naman ang nagkalat eh. Tsaka matanda na siya kaya siya na maglinis.

                Knock! Knock!

Binuksan ko agad ang pinto ng may kumatok.

                         "Sup kuya? Anong atin?" Bungad ko kaya napatawa siya. Kakatapos ko lang kanina maligo at nanunuod na lang ako. Wala naman kasi akong ginagawa dito maliban sa gumising,kumain,manuod at minsan tumutulong din sa paglinis.

                         "Can I talk to you? Inside your room?"binuksan ko naman ang pinto ng malaki para makapasok siya. Dumiretso siya sa may upuan sa may study table ko. Binili niya yun para paglagyan ng laptop ko at ibang gamit. Baka maboring daw kasu ako. Umupo naman ako sa higaan ko.

                           "Anong pag uusapan natin kuya?" Huminga muna siya ng malalim.

                             "Gusto mo na bang bumalik sa Pinas. Hinahanap ka na niya." nawala agad ang ngiti ko. July na pala. August may klase na kami. Hinahanap niya na din ako.

                           "Gusto na po. Pero gusto ko pa po kayo makasama ni mudra. Pwede po bang wag muna? " pagkauwi daw kasi namin, aalis lang naman siya ulit. Andito sa Spain ang negosyo niyang winery kaya hindi namin siya makakasama. Nagtry lang naman daw kasi siya magturo kasi ng hinahanap niya ako.

                           "Sure. How about him? Ayaw mo bang makausap? Hindi ba siya magagalit?"

Max's POV

                          "Hindi ko pa rin ba siya pwedeng makita? My works are all done now. You promised me John. I wanna see him now." Halos magmakaawa na ako sa harap ni John pero pinisil niya lang ang ilong niya na parang naiinis.

                       "How can you face him if you look like that? You look like a mess." Tinuro niya pa ang katawan ko. Napatingin ako sa salamin na nasa tabi lang ng kama ko. He's right. I am a mess now. Mahaba na ang buhok ko, may bigote na din ako, hindi pa ako nakakapag shave. Mesyo pumayat din ako kaya pansin ang paglalim ng mga mata ko. Mas pumutla din ako.

                       "But I wanna see him..." parang kausap ko lang ang sarili ko dahil nakaharap ako sa salamin habang nagsasalita.

                       "Fix yourself. I'll talk to his brother" umalis agad siya pagkasabi niya nun. Makikita ko na si blonde? Mayayakap ko na ulit siya? No! Dapat hindi niya ako makita sa ganitong itsura. I need to fix myself! I get off my bed immediately and run inside my CR. I started cleaning myself. I'm gonna see my blonde again.

     

Butler John's POV

                   [How's he?

                 "He's fine. When are you going home? He's looking for him." I asked him. I can hear Douglas' voice on the other line. Seens like he's enjoying his time with his family.

                 [ He still wants to stay here. Give him a week or two.

                "Okay. I'll tell him." I hanged the call after I answered him. I looked at him while walking down from the stairs. He's smiling like an idiot and I can't stop myself from shaking my head. He really looks like and idiot.

                  "When can I see him John?" He asked me as he sits on the sofa.

                    "Maybe in a week or two. His brother told me that he still wants to spend some time with his family." I answered him while texting someone on my phone. Who? Of course my love. I'm asking her if she already ate her lunch.

                  "Ang tagal naman." I looked at him and I almost lost my sanity. He's crying. Fuck help me control my laugh please.

                  "Why the hell are you crying dimwit?" he picked the pillow and threw it on me.

                  "Don't dimwit dimwit me!! Why do I still need to wait for weeks? It's been 2 months John!! 2 months!!" he's still crying and throwing me some pillows but I'm catching it and putting it back on the sofa.

                   "That's what he wants. Let him do what he wants to do and do what you need to do here. Yung flower shop mo hinahanap ka na ng employees mo."