Bachelor Series # 1: Hello, Mr. Gay

Chapter 8

Andito kami ngayon sa cafeteria. As usual, si Blaine kumakain si Erin naman nagce cellphone na naman. Ako? ewan parang may hinihintay ako na ewan. basta di ko alam.

    

         "Himala walang nagpadala sayo ngayon ng pagkain. Kaya pala umorder ka na." rinig kong sabi ni Blaine kaya napatingin ako sa kanya. Speaking of that. 2 days after ng pagpunta namin sa Boracay or should I say ng isinama kami, lagi nang ay nagpapadala sakin ng pagkain. Okay na din yun para hindi na kami lumabas tatlo para kumain dito sa cafeteria. Madami kasi ang ipinapadala kaya naghahati hati na lang kami saka tipid na din ako sa era.

        "Oo nga eh. Pero okay lang. Hindi naman ako umaasa dun." sagot ko sa kanya saka pinagpatuloy ang pagkain.

       "Sino kaya yun no? Pano kaya pag lalaki yun Douglas, crush mo na kaya yun?" tanong niya ulit kaya nabilaukan ako. Anong klaseng tanong yun?

        "A-ano?H-hindi ah!" tanggi ko sa kanya. Pero ramdam ko ang paginit ng mukha ko. No no no no. Wala akong crush sa nagpapadala sakin ng pagkain. Loyal ako sa crush ko na si Sir Max.

       "Eh bakit namumula ka? Erin oh!! Si Douglas namumula!! HAHAHAHA" pangaasar niya sakin at idinamay pa si Erin. Si Erin naman walang paki. Tutok pa din sa cp niya. Kulang na lang iisipin ko na talagang may bf na siya.

CRRRRIIINNNGGG!! CRIINNNGGG!

Natigil lang si Blaine sa pangaasar samin ng marinig na namin ang bell hudyat na kailangan na naming bumalik sa klase. Inayos na rin ni Erin ang mga gamit niya at tumayo na, tumayo na rin kami at naglakad pabalik sa room.

Someone's POV

I'm here in my office right now, I got a lot of papers to sign to but I can't stop myself from smiling while watching the video of him she sent me minutes ago. He's blushing while Blaine is teasing him and I find it cute. I raise my head when I heard someone opened the door.

           "Himala hindi mo siya pinadalhan ng pagkain." he said as he sat on the chair just infront of my desk. I put my cellphone on my table and lean my back on my chair.

             "I forgot to cook. I got a hectic schedule today." I answered him as I close my eyes. Kulang pa ako sa tulog. Gusto ko matulog pero madami pa talaga akong gagawin. 

  

             "You've changed"  I looked at him as he said those words. I changed?

             "I changed? How?" I asked him. But he just roll his eyes. Gay.

             "Come on. Don't tell me you don't know that you've change. Ever since that incident happened you never cook nor eat a single food inside your house. Yes it's your house but you only use it for sleeping."  That. That's true. He's telling the truth. I don't know why I changed but every morning I always feels like I need to be early so I can cook some food for him and also eat some of it. Maybe I really changed a bit. Just a bit.

               "Maybe I did. But isn't a good thing?" I asked him but he just smiled at me.

                "Ikaw na bahala. But one thing for sure. You changed for good and that's it. Gonna go now. May mga gagawin din ako." paalam niya sakin saka umalis na. Pagkasara niya ng pinto kinuha ko na agad ang mga gagawin ko at pinagpatuloy na. I need to finish these para mapuntahan ko siya mamaya.