RUH'U REVANIM

6. BÖLÜM / KARAKIZ

ASAF'IN AĞZINDAN

Yoğun geçen işler silsilesine bir yeni gün daha eklenmiş, beynim kaynar kazan gibi olmuştu. Fatih'in ısrarı sonucunda Ebru Hanım ile görüşmeyi bir kafede yapmaya karar vermiştik. Aslında o karar vermişti. Bende daha fazla uzatmamak için kabul etmiştim. Ebru Hanım , yeni alacağımız arsanın sahibiydi. Aslında babasına ait bir topraktı. Ama birkaç yıldır kendisi işlerin başına geçmişti. Bundan dolayı iki üç işi onunla beraber yapmıştık. Fatih'in illa ki kafede olsun diye tutturmasınında bir nedeni Ebru Hanım'ın asistanı içindi. Ne ara gözüne kestirdiğini bilmediğim kız için katlandığım şeye bakın . Tek kabul ettirebildiğim şey ise sakin bir yer olmasıydı. Deniz kenarında bir kafe bulmuş , oraya gitmiştik. Ebru Hanım da fazla geçmeden gelmişti. Kadında ki samimiyeti benim pek hoşuma gitmese de fazla aldırış etmeden işe odaklanmaya devam ediyordum. Fatih ise bam başka bir alemde kız ile konuşmaya çalışıyordu. Sık sık konuyu değiştirmeye çalışsa da , engel oluyordum. Ebru Hanım'ın da pek iş konuşmaya niyetide yok gibiydi. Şuan attığı kahkalar kulağımı tırmalıyordu sanki . Bu kadar sesli bir şekilde gülmesini ne gerek var ki . Dikkat çekeyim derken , daha da itici olduğunun farkında değil mi acaba ?

Telefonun çalması ile ne büyük bir dertten kurtulduğumu tahmin bile edemezdi. Telefon konuşma bahanesi ile kısa bir süreliğine dahi olsa masadan ayrılmıştım. Masaya oturacağım vakit karşı masada gördüğüm kişi beni çok şaşırtmıştı. Ben mi yanlış görüyordum yoksa şuan gördüğüm kişi geçen ki Kara Kız mıydı? Biraz daha detaylı bakınca onun olduğunu anlamıştım.
Benim baktığım yere bakan Ebru Hanım ,

" Bir sorun mu var Asaf ? " Merak karışımı bir soru ile .

" Yok , ne gibi bir sorun olabilir ." Diyip , kestirip attım.

Benim verdiğim cevapla iyice bozulmuştu. Neden gereksiz merak ederki insanlar anlayamam doğrusu.
Bu nasıl bir tesadüftü böyle , onu tekrardan görmek . Ebru Hanım asistanı ile birşeyler konuşmaya başlamış o sırada görüş alanıma Kara Kız girmişti. Yanındaki arkadaşı o günkü arkadaşına benziyordu. Ne konuşuyorlarsa baya eğlendikleri belli oluyordu. Kara Kız arada bir tebessüm edip , arkadaşının koluna yavaşça vurur gibi yapıyordu. Bunu yaparken o kadar farklı bir hal alıyordu ki , insanı sebepsiz yere heyecanlandırıyordu bu hareketi. Beni fark etmemiş, bilakis etrafındaki kimseyi farkettiğini sanmıyorum. Sadece arkadaşı ile konuşuyordu. Etrafına hiç bakmıyor , arada bir çayından yudum almadan kokluyor ve yüzünde oluşan tebessüm ile çayını içiyordu. Ben ne kadar süredir izlediğimi bilmiyorum ama şuan ortamım o kadar sıkıcıydı ki başka seçeneğim yok gibiydi . Yoksa başka bir nedenim yoktu onu izlemek için. Ebru yine gereksiz bir kaç kahkaha atmış , kulaklarımı tiz sesi ile eritmeyi (!) başarmıştı doğrusu. Karşı masaya bakışını fark etmiş olacak ki oda arada bir oraya bakıyordu. Ama tabi bakışları o kadar masum değildi sanırım. Kara Kız' da bir süre sonra kalkmış , tam bizim masadan geçeceği sırada, Ebru gereksiz yere laf atmıştı ona. Arkasını dönmeden sesli birşeyler söylemiş ama pek duyamamıştım. Tam bir adım atmıştı ki , Ebru' daki bu gereksiz hırs gitmesine engel olmuştu. Bu sefer kaşı çatık bir şekilde , epey sinirlenmiş gözüken bir adet Kara Kız , Ebru'ya öldürücü bakışlar atıyordu. O kadar sininlenmişti ki bizi fark ettiğini sanmıyordum. Ebru'nun hırsla söylediği cümlelerin karşılığını kat kat vermişti. O kadar rahat ve iyi laf sokmuştu ben bu kadarını beklemiyordum doğrusu. Dış görünüşü bu kadar naif olmasına rağmen içinden bambaşka biri çıkmıştı sanki. Ebru yemiş olduğu laflar sonunda lavaboya gitmiş Fatih ise bir yandan gülüyor bir yandan da Kara Kız' a övgü ile karışık birşeyler sıralıyordu.

" Abi kızı gördüm mü , seninkini nasıl da pert etti. Kara ninjalar gibi Ebru'ya laf üstüne laf soktu." Heycanli heycanlı konuşurken