RUH'U REVANIM

18.BÖLÜM / YARDIM

ASAF'IN AĞZINDAN

Kara Kız'ın beni bir güzel red etmesinin ardından arabama yönelmişken birinin bizi izlediğini fark etmiştim. Arabadan bizim  olduğumuz tarafa bakıyordu. İlerlemiş ve beni izleyip izlemediğini anlamaya çalıyordum. Ama gözleri halen Kara Kız'ın geldiği binadan ayırmamıştı. Beni bu denli açık bir şekilde takip edecek bir aptal düşmana sahip olduğumu sanmıyordum. Bir süre arabadan izlemeye koyulmuş, Kara Kız'ın izlenip izlenmediği hakkında emin olmak istiyordum. Nedensizce bir merak sarmıştı . İçimde gereksiz kuruntu yapmıştım sanırım. Hem neden kuruntu yapıyordum ki. Cidden bananeydi. Kız az önce beni red etmiş , ben daha neyin kafasını yaşıyordum acaba. Arabamı sürüp hızlıca ordan uzaklaştım. Yol boyunca kısa bir süre zarfında gelişen olaylar gözümün önünden geçip gidiyordu. Son yaşanan red edilmem üzerine ( ki halen bunun şokunu yaşabilirdim. Beni red edebilen bir kızı görebilmek. Ah ne garip ! ) babaanneme nasıl açıklayacağımı , onu nasıl ameliyat olmaya ikna edebileceğimi düşünüyordum. Olay çoktan benim kontrolüm dışına çıkmıştı. Kız beni red etmişti. Ve burda kapanmıştı konu. İkinci bir tekrarı asla olmayacaktı. Yoğun düşünceler arasında şirkete varmış , odama geçmiştim. Sekreterden sert bir kahve isteyip koltuklardan birine bırakmıştım kendimi.
Kapı bir anda açılmış içeriye Fatih girmişti. Kapımı çalmadan girebilen bir oydu bu şirkette. Gelen kişiyi tahmin edebildiğim için kafamı yaslandığım yerden kaldırmamıştım.

"Takip edildiğinin fark ettin mi ? "Dedi meraklı bir şekilde.

" Takip mi ?" Dedim yarı ciddi bir şekilde.

" Evet takip, adam seni şirkete kadar takip etmiş. " Dedi.

Bunu söylemesi ile gözlerimi açıp yerimden doğrulmuştum.

" Senin nerden bildiğini sorabilir miyim ? " Dedim merakla.

" Bu kadar rakibimiz varken sence tedbir almaz mıyım , birde sen bu kadar gamsızken." Dedi kendinden emin bir şekilde konuşmuştu.

" Bu kadar açık bir şekilde takip edildiğimi sanmıyorum. Şirketin önüne gelecek kadar bide. " Dedim.

Haklı olduğumu çok iyi biliyordu. Beni zaten tanıyan , şirketin önüne gelecek kadar cesur olamazdı.

" Biraz garibime gitti bu durum benim. Bende onu takip ettirdim. Osman'dan birazdan haber alırız . " Dedi.

" O kadar mühim bir durum yoktur. Neden Osman'ı bu boş şeyler için uğraştırıyorsun. "

Osman on yıla yakın yanımda çalışıyordu. Fatih'ten sonra güvendiğim tek kişiydi. Bütün önemli işlerimi ona vermekten asla çekinmezdim. Ve şuan ona bir ihale için çok önemli bir görev vermiştim.
Böyle gereksiz bir konunun onun diğer işinin önüne geçmesini istemiyordum.

" Sen gereksiz bir konu olarak görebilirsin. Ama ben işimi sağlam kazığa bağlarım bilirsin. Zaten birazdan burda olur. Bilirsin eli hızlıdır bu konularda. "

" Ne boş şeyler bunlar ." Dedim ve arkama tekrardan yaslandım.

Gerçekten üstünden fazla geçmeden Osman gelmişti. Ben yerimden doğrulmadan gözlerim kapalı bir şekilde onları dinliyordum.

" Ne buldun bakalım Osman? "Dedi meraklı bir şekilde Fatih.

" Tahmin ettiğiniz gibi Asaf Beyi takip ediyordu. On dakikaya yakın şirketin önünde durdu. Biriyle telefonla görüştükten sonra burdan uzaklaştı. Bende onu takip ettim. Acemi olduğu her halinden belli oluyordu. Bu kadar açık bir takip bizim tanıdığımız düşmanlar bile tarafından yapılmamıştır. " Dedi soğuk sesiyle.