sᴛᴀʟᴋᴇʀ || ʟᴀʀʀʏ (askıda)

yirmi bir

Zayn olabildiğince şaşkındı. Çünkü Louis'nin tüm söylenebilecek isimler arasından bunu söylemesini beklemiyordu. O daha çok Niall'dan falan şüphelenmesini beklemişti. Şimdiye kadarki tutumlarından kolayca anlaşılacağı üzere o biraz...

Biraz saftı. Evet doğru kelime bu olmalıydı.

Fakat doğru ismi söylemiş olmasına inanamıyordu. Öylece Harry diyebilmişti. Harry Styles... Louis'nin nefret ettiğini zannettiği korkutucu genç.

Arkadaşına notlar yollayanın o olduğunu daha ilk günden beri yüzde yüz emin olmasa da bir şekilde biliyordu Zayn. Kendisi aptal değildi. Liam'ın ona olan bu ani ilgisinin nedeninin üzerine biraz düşününce bile bazı şeyler netleşmişti. Tam notlar gelmeye ve Harry'nin ne hikmetse Louis ile yakınlaştığı sırada Liam, Zayn'i fark edecek değildi. Bu sadece sikik bir rastlantı olmak için fazla iyi planlanmıştı.

Bir kere düşündüğü şeyi söylediğinde Louis kendini o kadar Harry ile düşman olduklarına inandırmıştı ki, bunu sadece Liam ile yakınlaşmak için bile kullandığını düşünmüştü. Evet, Zayn bunun da farkındaydı. Louis bazen pislik biri olabiliyordu ama sonuçta en iyi arkadaşıydı. Onu duygularının esiri olmuş, mantığını dinlememek için her yolu denediği bu dönemde suçlamak ve sonucunda da kaybetmek, isteyeceği şeyler arasında değildi.

Tüm o suçlamaları da sırf biraz düşünsün diye yapmıştı. Harry olduğunu anlayabilsin diye. Detayları birleştirebilsin diye.

Tepki vermeden önce şaşırmış gibi mi yapsa yoksa önceden bildiğini belli mi etse emin değildi. Fakat fazla kafa yormasına gerek kalmadan mavi gözlerin arkasındaki bir noktaya odaklanmış olduğunu fark etti.

Ağır bir şekilde dönüp bakınca işte oradaydı. Hikayenin baş kahramanı. Bay Harry Edward Styles.

Zayn az sonra gerçekleşecek konuşmaları duymak için deliriyor olsa da biraz özel alan isteyebileceklerini de bildiğinden bir şey söylemeden banktan kalktı ve aksi yöne adımladı. Gitmeden önce de Harry'e son bir bakış atmayı ihmal etmedi.

Yapacak pek bir şeyi olmadığından dolayı büyük binaya yöneldi. Genelde öğle aralarında bina içerisinde fazla kişi zaman geçirmek istemezdi. Özellikle şimdiki gibi güneşliyse ve okulun yeşil bahçesi bu denli davetkârken kimse olmazdı. Öğretmenler bile kitapları kaptıkları gibi bahçeye koşarlardı.

Kendisi de tam olarak böyle bir anı kolladığı için binaya girdi. Biraz yalnız kalmak, geçenlerde tanıştığı çocuğa bir şans vermeli mi diye detaylıca bir düşünmek istiyordu.

Tam kütüphaneye gitmek için sola dönecekti ki bir dolabın kilidiyle uğraşan Liam'ı fark etti.

Ezbere bildiği bu yolu dalgınca geldiğinden dönüp çevresine bakıp nerede olduğundan emin oldu. Louis'nin dolabının önündeydi işte.

Yavaş yavaş adımlarken cebindeki yedek anahtarı çıkardı. Artık o kadar emindi ki... Bu ikisi kendilerini fazla zeki sanıyor olmalılardı. Gerçekte ise birinin Liam'ı görme ihtimalini düşünmeyecek kadar aptal olmaları ela gözlü genci gülümsetti.

Tam arkasında durup, "Buyur bu işini kolaylaştırır," diyerek anahtarı uzattı.

Liam'ın bir süredir bununla cebelleştiği alnındaki terlerden belli oluyordu. Stresliydi ve elleri aceleyle hareket ediyordu.

Zayn'e bakmadan anahtarı alıp, "Teşekkürler," anlamında bir şeyler geveledi ve kilitle uğraşmaya devam etti.

Aslında Zayn'in tam şu an kahkaha atması gerekirdi ama olayın absürtlüğü ile bir adım geriledi, ellerini arkasında birleştirdi ve Liam'ın gerçekleşen şeyin ne olduğunu fark edeceği anı bekledi.