sᴛᴀʟᴋᴇʀ || ʟᴀʀʀʏ (askıda)

iki

Louis bir haftadır izlendiğini hissediyordu. Bazen gerçekten de bir çift yeşil gözü yakalıyormuş gibi oluyordu ama ikinci sefer baktığında aynı yerde bulamıyordu. Paranoyaklaşmıştı belki de.

İlk notun üzerinden bir haftadan fazla zaman geçince muhtemelen birinin onunla dalga geçmek istediğini, umduğu tepkiyle karşılaşmayınca da vazgeçtiğini düşünmüştü fakat o gün yine  dolabını açınca içinden bir not daha düştü. Aldığı diğer not gibi beyaz küçük bir kağıda iliştirilmişti.  Elleri titreyerek zarif el yazısını inceledi.

Sevgili Louis. Nasılsın?
Ben iyi değilim bu aralar.
Çok seviyorum seni. Kalbini seviyorum. Beni hiç sevmeyen o kalbini seviyorum. İçinde hiç olmadığım kalbini seviyorum. İçinde sen olduğu için kalbimi seviyorum.
Umarım bir gün ben de senin kalbinin ufak da olsa bir köşesinde kendime yer bulabilirim Louis.

Bütün sevgimle. H.

Diğer küçük kağıtta kendi resmi vardı. Bu sefer arka plan yoktu. Sadece suratı çizilmişti ve kocaman gülümsüyordu.

Yerinde rahatsızca kıpırdanıp notu ceketinin cebinde sıkıştırdı. Binada kimse kalmamıştı. Dolabına defterlerini sıkıştırmaya çalışırken koridorun sonundan gelen ayak seslerini duyunca telaşlanıp koşar adımlarla okuldan ayrıldı.