Blood Rose

თავი 2

-ხელი არც ერთმა არ გაგვიშვათ უთხრა ბიჭებს ლიზამ. ჩვენ კი ვამპირული ძალით ძალიან სწრაფად გავირბინეთ. მანქანის უკან დავიმალეთ.
-არ გამოდის... იციან რო ვამპირები ვართ და სპეციალურ იარაღს იყენებენ... ვუთხარი ლიზას.
-თქვენც ვამპირები ხართ?.. დასვა კითხვა გაოგნებულმა კრისტიანმა.
-კი მე და ლიზამ ერთდროულად ვუპასუხეთ.
გული ოთხივეს ამოვარდნაზე გვქონდა.
-თქვენც რას ნიშნავს?.. ჩემმაგივრად კითხა ლიზამ კრისტიანს.
-დრაგოსი არა მე კი.
-ლიზ კრისტიან თქვენ წადით ჯერ ორივემ გამოიყენეთ ძალები და მგლის სახით გაიქეცით. ორივე ერთად ძლიერები იქნებით.
-შენ?.. მკითხა კრისტიანმა
-მე ორივე რო შეერთდეთ იმდენი ძალა მაქვს
-ფრთხილად იყავით... გვითხრა ლიზამ.
-ნუ ღელავ... სწრაფად!!! დავუყვირე როდესაც  გაიქცნენ მგლის სახით.
-დრაგოს... როდესაც მგლად გადავიქცევი შემომაჯექი და კარგად ჩამჭიდე ხელები.
-კარგი მაგრამ ცოტა უხერხულია...
-მაგის დროა არაა... წარმოიდგინე რო დიდი ხნის ძმაკაცები ვართ თუ არგინდა რომ აქვე გაფშიკო ფეხები
-კარგი.. ორივეს გაგვეცინა.
-იწყება... თვალები გამიწითლდა და ვგრძნობდი რო ჩემში მგელი იღვიძებდა. საბოლოოდ გადავიქეცი. დრაგოსიც შემომაჯდა და რასაც ქვია ჩამეხუტა. თვალები ავატრიალე. რაც ძალი და ღონე მქონდა გავიქეცი ჩვენი სამალავისკენ. ერთ ერთმა მოასწრო და ხელში დამჭრა. ცოტა წავბარბაცდი მაგრამ უფრო სწრაფად განვაგრძე გზა. როგორც იქნა მივაღწიეთ ტყეში სამალავს. ეგრევე ჩამოვაგდე დრაგოსი და ჩვეულებრივ ფორმას დავუბრუნდი ცოტა დახეული მქონა ტანსაცმელი მხარი კი სისხლიანი. კრისტიანი და ლიზა არ ჩანდნენ. დრაგოსმა მოახლოება სცადა მაგრამ გავაჩერე:
-არ მომიახლოვდე!!! მარცხენა ხელით ტყვია ამოვიღე და გადავაგდე.
-კარგად ხარ?.. მეკითხება დრაგოსი.
-კი ძალიან ვუთხარი მობეზრებით. ძლივს შევდივარ სამალავში. მაგრამ არ მაცდის დრაგოსი და ცალი ხელი გადამახვევინა თავის მხრებზე. თვითონ კი ერთი ხელი წელზე შემომხვია.
-მგონი ფეხიც ვიტკინე მარა არაუშვას ვამბობ ჩემთვის.
-ძალიან ლამაზია აქაურობა.... მეუბნება სახლში უკვე შესულს და მდივანზე დამჯდარს.
-ნამდვილად.