Blood Rose

თავი 12

ტელეფონი ავიღე  და სასწრაფოდ ნინის დავურეკე.
-გისმენ...
-ისევ იმ კაფეში ხართ?
-კი რამოხდა?
-სასწრაფოოდ უთხარი ლაშას და მანდედან წაგიყვანოსს...
-რა მოხდა?
-სასწრაფოდ წადით რასაც გეუბნები ის გააკეთე.....
სიტყვა სროლის ხმამ გამაწყვეტინა. 3 მივემ გაიგეს გასროლის ხმა და გაფართოებული თვალებით შემომხედეს
-ნინი!! არა.... წამოვიკივლესავით და ოთახის კარებიდან რასაც ქვია გადავხტი. კიბეები ჩავირბინე, ტელეფონი კი ოთახში დავაგდე.
შემოვაჯექი მოტოციკლს. ჩაფხუტი გავიკეთე. და ამ დრის შემომაჯდა უკან საბა და უცბათ გაიკეთა ჩაფხუტი. ბოლომდე მივაწექი გაზს და მთელი სისწრაფით გავაქანე მოტოციკლი. გიო და ანა მანქანით გამოგვეკიდნენ. მალევე მივედით.
უკვე პოლიციაც მოსული იყო. ლაშაც იქ იყო. მაცა ნინი.... გადმოვქანდი და მივარდი ლაშასთან.
-ნინი სად არის??
-ის... მოკვდაა... მითხრა განადგურებულმა.
-რა??... ბიჭებიც მოვიდნენ.
-როუზ, რა ხდება?? იკითხა დრაგოსმა.
-როუზ... ნინი სად არის?? მეკითხება ლიზა. ცხედარი გამოჰყავთ თეთრი ნაჭერი აფარია.
ლიზა  და კრისტიანი მიდის და იმ ნაჭერს ხდის თავზე. გალგნებული ლიზა პირზე ხელს იდებს და კრისტიანს ეყრდნობა. ისიც არ აყოვნებს და იჭერს ლიზას. მე კი იქით მივატრიალე სახე და თვალები დავხუჭე.
-როუზ... მოვიდა და მხარზე ხელი დამადო დრაგოსმა
-დრაგოს არ მინდა აქ წამიყვანე... შევევედრე დრაგოს.

აი დადგა ის დღეც. როდესაც უნისი დავამთავრე. ჩავაბარე იურიდიულზე. რატომ? რაც ნინის გაუკეთეს მაგის მერე შურისძიების ბოღმა მახრჩობს ამიტომ გადაწყვეტილება მივიღე და იურიდიულზე ჩავაბარე. ასევე კარგად ვიცი ანატომია, და ანთროპოლოგია ძალიან მიყვარს. შემიძლია თავისუფლად ვუწოდო ჩემს თავს ანთროპოლოგი და ქირურგი.
უკვე ჩავაბარგეთ და მივდივართ კორეაში. ძალიან მინდა აქაურობას მოვშორდე. ძალიან....
ბავშვებს დავემშვიდობეთ და თვითმფრინავშიც ჩავჯექით.
-ეჰჰჰ ჩავესვენე სავარძელში.
-ძალიან დამღლელია მგზავრობა მომიჯდა გვერძე ლიზა.
-აჰამ.... გავშალე სკამი და წამოვწექი. აეუუფფ რა კაია...
-შენი ყურსასმენები.... მითხრა ლიზამ და მომაწოდა ჩემი ყურსასმენები.
-thanks ვუთხარი და ნაოშნიკები გავიკეთე. თან ინფორმაციას ვეძებდი ჯიმინის შესახებ მაინტერესებს, რას წარმოადგენს...
ამ კითვაში და მუსიკაში ჩამეძინა გემრიელად....
ვიღვიძებ, ისევ თვითმფრინავში ვართ. ლიზას ვეკითხები
-ჩავედით? დავამთქნარე თან.
-მალე დავეშვებით....
-ბიჭები სად არიან?
-ჩვენს უკან არიან ტვალეტის იქით...
-გასაგებია... ვთქვი და ისევ დავამთქნარე. გავიზმორე და გამოვფხილზდი. უურსასმენები გავიკეთე და ჩავრთე  "love yourself sofia carson cover", მერე კი youtub ზე ამომიგდო jungkook(cover) -2u, დამაინტერესა და ჩავრთე. ძალიან კარგი ვოკალი აქვს ამ ჯონგუკს. ადვილი სიმღერაა და ტექსტიც დავიზეპირე. ამეკვიატა კიდევაც. ამასობაში ჩავედით კორეაში. ჩავედით და დაბლა ვიღაცეები დაგხვდნენ.
-გამარჯობა? წინ მე და ლიზა უკან კი ბიჭები იდგნენ.
-გამარჯობა ქალბატონო....
-სტოპ.... ქალბატონოს ნუ მეძახი ვუთხარი ოდნავ გაბრაზებით.
-კარგით როუზ ჩვენ ბიგ ჰიტის კომპანიიდან გამოგვზავნეს რომ სახლამდე წაგიყვანოთ.
-რატო ჩვენ ფეხები არაგვაქვს თუ... ვუთხარი აგდებულად.
ამაზე დრაგოსმა უკან გამომწია და დამაყენა.
-კარგით რადგან ასეა წამოგყვებით უთხრა ინგლისირად დრაგოსმა. მე კი კორეულად ვლაპარაკობდი.
-მადლობა ნდობისთვის... თავი დაუკრა ბიჭებმა ჩვენ და კარები გაგვიღო.
-მე მაგ მანქანაში არ ჩავჯდები... so... ხელი დავუქნიე, ჩანთა მხარზე გადავიკიდე ჩემოდანსაც და წამოვედი.
- ყველას თუ ეგრე ჩავუხტი თუნდაც ბიფ ჰიტის დაცვა იყოს თუ რაც არის ამშენებია ცხოვრება.... ვთქვი ჩემთვის და გზა გავაგრძელე ტაქსით. ზუსტად ერთდროულად მივედით სახლში. სახლი... სულ დამავიწყდა მეთქვა ჩვენი კლასელის ჯეკის ბიძას აღმოაჩნდა რომ ჰქონდა კორეაში სახლი რომელის გაყიდვა უნდა დაეწყო მაგარამ როდესაც ჩვენი წასვლის ამბავი გაიგო ჯეკმა შემოგვთავაზა
რომ ამ სახლს გვაჩუქებდა. ჩვენ თავიდან უარზე ვიყავით მაგრამ მერე ძლივ დაგვითანხმა ჯეკმა. კეთილი ადამიანია... და საყვარელი. ბიძამისიც სიხარულით დაგვთახმდა. ამიტომ სახლის პრობლემა ჯეკის და ბიძამისის დახმარებით მოვაგვარეთ. გადმოვედი მანქანიდან და სახლს დავაკვირდი. ძალიან ლამაზია.