Blood Rose

თავი 6

საუბარის განმავლობაში გარეთ ვიყურებოდი სულ.
-კაი.
-არ უნდა გარეულიყა.... სიტყვა გამიწყდა როდესაც ყურებში მწარე ტკივილი და ძალიან ხმამაღალზე წრიპინი ვიგრძენი  და გავიგონე.
ყურებზე ხელი მოვიკიდე.
რას მეუბნებოდნენ ნამდვილად არ მესმოდა. მართლა გაუსაძლისი ტკვილი იყო.
-აჰ.... მტკივა... ვამბობ და უფრო ვუჭერ ყურებს. დრაგოსი თავისკენ მაბრუნებს დამშვიდებული ჩანს. მაღებინებს ხელებს ყურებიდან მე კი ტკვილისგან ვიტანჯები.
-თვალები გაახილე.... მეუბნება დრაგოსი.
-რას აკეთებს..? ეჩურჩულება დიმიტრი კრისტიანს ისიც პასუხს არ აყოვნებს.
-სამედიცინოზე სწავლობს.
-მტკივა ვერა... ვეუბნები მეც.
-თვალები გაახილე..... მეც ძალიან ნელა ნელა. როგორც ელარჯი იწელება ისე ვახელ თვალებს. და ვაწყდები დრაგოსის ლამაზ თვალებს. მდგომარეობა არ შეცვლილა ჩემი იმის გარდა რომ ახლა მხოლოდ დრაგოსის ლამაზ თვალებში ვიყავი ჩაკარგული. შემდეგ კი გავითიშე.
როუზის თავი დრაგოსმა დაიჭირა და მუხლებზე დაიდო.
-როუზი კარგად იქნება უთხრა ლიზას, კრისტიანს და დიმიტრის.
გოგოების სახლთან გააჩერა პიტერმა მანქანა. ყველა გადმოვიდა.
-დრაგოს როუზს მე გადმოვიყვან, შენ დაშავებული ხარ....
დრაგოსმა დაუყოვნებლივ აიყვანა ხელში როუზი.
-ისეთი დაშავებული არ ვარ რომ მისი აყვანა ვერ შევძლო... თქვა და სახლის ბილიკს გაუყვა. შევიდნენ სახლში როუზი თავის ოთახში აიყვანა. დაშავებული იყო ამიტომ  ზურგზე დააწვინა. ჭრილობები დაუმუშავა. გამომდინარე იქიდან რომ 1 თვე და კიდევ რამოდენიმე დღე 4 ივე ერთად ცხოვრობდა ასე ვთქვათ, ერთმანეთის შესახებ ყველაფერი იცოდნენ. მათ შორის როუზის საყვარელი პოზა როგორი იყო ძილში. იფიქრე დრაგოსმა რომ ასე უფრო ტკბილად იძინებდა და მარცხენა მხარეს გადააბრუნადა კომფორტი მოუწყო. ფანჯარა გადმოაღო და კარების დაკეთვით ოთახიდან გავიდა. დრაგოსმა როუზის წინ მდებარე  ოთახი აირჩია, კრისტიანმა კი ოდნავ მოშორებითი ოთახი დრაგოსიგან და როუზისგან.
დილით
ვიღვიძებ, ძალიან მიხარია რო აღარ მაწუხებს ის წრიპინი და ტკივილი. მადლობა დრაგოსს და მის ლამაზ თვალებს. ვფიქრობ და თვალებს ზოზინით ვახელ. მზე მაჭყიტავს. ვიზმორები ისევ ის ტანსაცმელები მაცვია. ეგრევე მაგრამ ზოზინით მივდივარ აბაზანას ვიღებ და თავისუფლად ვიცმევ.