Blood Rose

თავი 23 (დასასრული<3)

-რაა?? როგორ?
-არვიცი ვიღაცამ ალბათ გააცოცხლა! ამბობს კრისტიანი. მაგნუსი სავარძელში ჯდება.
-ხომ იცი რომ შენი ძალის გარეშე მას ვერ მოვკლავთ ან შევიპყრობთ სამუდამოდ!
-რათქმაუნდა! ის ჩემს ხალხსაც ემუქრება
-ძალიან კაარგია! შეკრიბე ცოტა ხალხი და ხვალ დილას ადგილზე შევხდეთ! ჩვენც დავამატებთ ხალხს! ეუბნება როუზი და გამოდიან.
შენობიდანაც გამოდიან.
-დროა ყველამ გაიგოს რომ ის დაბრუნდა! ამბობს კრისტიანი.
-ყველას გაუგზავნე! ეუბნება როუზი. მანქანაში ჯდებიან კრისტიანი კი ლეპტოპიდან აგზავნის ყველა ვამპირთან შეტყობინებას რომ ხვალ დილას შეკრებაა.
-გააგზავნე?
-კი დაქოქე! ალეკს შევატყობინოთ მისგან დახმარებაც არ გვაწყენბდა!
-წავიდეთ ძველისძველი მეგობრები გავიხსენოთ!
დიომ სამსახურის ამბავი როუზისთვისაც მიაგვარა.
-ჯობია ღამე ფხიზლად ვიყოთ! ამბობს როუზი და მანქანას ტყის მიმართულებით მიჰყავს. გადმოდიან და შენობაში შედიან.
-ალეკ! ყვირის როუზი და პაროლს ასახელებს.
წინ კი კარებს აღებს და სულ სხვა სამყაროში მიდიან.
-როუზ!! ესალმებიან სხვები და ალეკიც. ეხუტება როუზს და შემდეგ კრისტიანს.
-რამ შეგაწუხა?
-გამარჯობა! შარლოტა დაბრუნდა!
-კიმაგრამ მე თვითონ ჩავარჭე ხის ისარი გულში! ეუბნება და ოთახში შედიან შუშებიანში.
-არვიცი მგონი ვიღაცამ ამოაცალა! ამბობს როუზი და მაგიდას ეყრდნობა.
-მას ვერ მივკლავთ!ამას შენც არ დაუშვებ ხომ?
-მას ვერ მოვკლავთ რომც დავუშვათ ამას ვერ შევძლებთ.
-მაგნუსს ელაპარაკეთ?
-კი ველაპარაკეთ! მაგრამ არ გვითქვია რომ შენც გრთავთ ამ საქმეში.ეუბნება კრისტიანი
-კარგია! მერე მე ვეტყვი,
-ხვალ დილის 7 ზე მისამართს მოგწერ იქ მოდი და იქიდან შეხვედრაზე წავალთ ბიჭები კი პირდაპირ შეხვედრაზე მოვიდნენ! გეგმა უნდა დავსახოთ და საღამოს 6 ზე უნდა დავიწყოთ! ეუბნება როუზი.
-კარგი! ელიზაბედი შემოდის ოთახში.
-როუზ!- ეუბნება და ეხუტება- მომენატრე!
-მეც! 
-დრაგოსზე ვიზიარებ!
-მადლობა სიხარულო! ეუბნება და გადიან.
-ალეკი მოგიყვება ჩვენ უნდა წავიდეთ შენც წამოდი!  ეუბნება და გამოდიან. იმ ადგილად სადაც რმაოდენეიმე წამის წინ მთლიანად თანამედორვე ტექნოლოგიით სავსე შენობა იყო ვამპირებითა და ლეტმონადირეებით სავსე ახლა ისევ ძველ შენობის იერსახეს დაბრუნებულიყო ჩვეულებრივი ადამიანისთვის.
-ახლა კი... სიტყვა გაუწყდა რაღაც ხმაურის გამო.
-ჯანდაბა!ამბობს კრისტიანი და მანქანასთან მირბიან.
-იმედია ახლავე არ მოგვიწევს ბრძოლა!
-რაღაც არამოგნია ეგრე დაჯერდეს შარლოტა! ამბობს კრისტიანი.
-მგონი ჯობია დღეს ღამევე განვახორციელოთ! ამბოსბ როუზი და ტელეფონით ურეკავს მაგნუსს.
-გისმენ!
-ახლავე ალეკთან!
-აქ ვარ! ამბობს მაგნუსი და როუზის წინ ჩნება.
-ალეკი და ეგრევე მოფრიინდა გაეშაყირა კრისტიანი.
-აბა... მაგნუსს ამ ღამესვე უნდა... სიტყვა ღრიალმა გააწყვეტინა როუზს.
-აააააა!!!!!! დაიყვირა როუზმა და ყურებზე ხელი მოიჭირა.
-როუზ! თქვა მაგნუსმა და მათ გარშემო შელოცვის დახმარებით კედელი ააგო.
როუზი კი გამოკეთდა.
-კარგად ხარ? წამოაყენა და დაიჭირა კრისტიანთან ერთად.
-კარგად დუბრალოდ ეს ხმაური ზედმეტად დიდია ჩწმთვის! ყველა ძარღვს მიწვავს! ეუბენბა და ხელებზე იყურება რომელზედაც დამწვარი ძარღვებისგან მართლაც რომ ნაიარევები აქვს ხელებზე.
-შელოცვის დახმარებით შევაწყვეტიენბ რომ ვეღარ შემოაღწიოს შენში! ეუბნება მაგნუსი სიტყვებს წარმოსთქვამს და ორ თითს შუბლზე ადებს. ოდნავ ტკივილს გრძნობს როუზი შემდეგ კი თავს კარგად გრძნობს.
-ახლა არაფერი გემუქრება! ეუბნება მაგნუსი.
-ჩამოწიე და ტბასთან გავიტყუოთ!ეუბნება კრისტიანი.
-არა ჩვენ გავიტყუებთ შენ კი ალეკს ეტყვი რომ შორიდან მოვიდეს ცოტახანში როცა ამას მე და მაგნუსი ვიტყვით!
-კარგი! ეუბნება კრისტიანი, მაგნუსი ხსნის შელოცვას კრისტიანი კი შენობაში შედის. მალევე ღრიალი ისმის ორივე ტბის მიმართულებით  მირბის. გზაში კი შეუმჩნევლად მხარზე გაკაწრა როუზი შარლოტამ.
-ჯანდაბა!!ტბასთან მოსულებმა გაჩერდნენ და ჩხუბი გამართეს. ახლოს მოსვლით როუზი ეჩხუბებოდა ხოლო შორს კი მაგნუსი ჯადოქრობით.
როზუი წაიქცა და სისხლი გადმოასხა!
-მაგნუს!
-როუზ! კრისტიანმა და ალეკმა წარმოსთქვეს ერთდროულად.
-მანდ დარჩით! მამიდაჩემისთვი მისახედი მაქ! სმირკს ირტყავს , სისხლიანი ხელით იწმინდავს სისხლიან პირს და დგება. 
ეშვება ეზრდება და თვალები ძალიან უწითლდება.
-მამიდა დროა უკან საბრუნდე! სწრაფი მოძრაობით გარშემო შემოუარა რამიდენიმეჯერ და ამით მისი დაბნევა გამოიწვია უკნიდან ჩაავლო ხელებში  და ცოტახანი გააჩერა იმისთვის რომ მაგნუსს მოესწრო სიტყვის წარმოსთქვა და ჯადოქრობით წარმოქმნა პორტალის.  პორტალი გამოაჩინა და წითელი თოკებით შემოსაზღვრა შარლოტა რამოდენიმეჯერ.  როუზი კი ინერციით ზევიდან ქვემოთ ჩამოვარდა დიდი მანძილით შორს. ტბასთან ახლოს ძლივს ადგა.
-ამისთვის დაისჯები! დაიყვირა შარლოტამ და იმის მიუხედავად რომ მაგნუსი მთლიანი ძალებით და ასევე ალეკი რომელმაც მისცა უფლება როგორც ყოველთვის გამოეყენებინა მისი ძალებით ცდილობდა მის დაჭერას მაინც ბოლო ძალებით შარლოტამ ჯადოქრობით ჰაერში აწია როუზი, ძალებით მოუჭირა და ტბის შუა გულში ჩაააგდო.
მაგნუსმა უცბათ მოჭერილი შარლოტა გათიშა და შეაგდო უგონო მდგომარეობაში პორტალში. ის კი ვინც უუგონო მდგომარეობაში პორტალში ხვდება სამუდამოდ იკარგება დროებში.

.....
ტკივილი რომელიც არ ტოვებდა ჩემს სხეულს და თითოეული წამი რომელიც მანამდე მოხდა სანამ ჩამაგდებდნენ მახსოვს,ძალიან კარგად მახსოვს. ტკვილი რომელიც მთლიანად ჩემს მთელ სხეულს არ ტოვებს და უფრო იმატებს. იმატებს და ყველა ძვალს, ძარღვსა და თუ ღრტილს ღრღნის....
ტკივილი.... უგრძნობლობა....
წყალში უგონოდ ვაგდივარ მაგრამ ვგრძნობ როგორ ვახელ თვალებს და წინ სინათლეზე ვიღაც მოდის...
ახლოს მოდის და ვხედავ... ჩემი ცხოვრების ერთადერთ და განუმეორებელ ადამიანს რომელიც მიყვარდა და დღემდე მიყვარს...
დრაგოსი ჩემსკენ მოდის.... ხელში რაღაც უჭირავს... უსიტყვოდ მომიახლოვდა და ხელი გამომიწოდა რომელშიც რაღაც აჭირა რომელსაც კარგად ვერ ვხედავდი.... ვაკვირდები... მეღიმება ისიც ტკივილნარევი ღიმილით მიყურებს...
"სისხლიანი ვარდი" რომელიც ჩვენი კავშირისა და ურთიერთობის ნიშანია..... ეს არის ის ერთადერთი რომელიც ჩემი და დრაგოსის სიყვარულის სიბოლოა...
"სისხლიანი ვარდი"  რომელიც როგორც ტკივილ ისე სიყვარულნარევ მომენტებს გვახსენებს და გვამახსოვრებს რატომ რირს ცხოვრება!
               "სისხლიანი ვარდი" რომელიც ჩვენი კავშირის სიმბოლო გახდა...