Daha bir kaç günlükken yetimhanenin kapısında bulunan Umay'ın hayatı başarı ve zorluklarla ilerlemektedir. 17 yaşında dahi zekasına sahip ve müzik dehası olarak yaşamını sürdürürken ailesinin hayatına dahil olmasıyla hersey tepetaklak olmuştur. Güç...
Karşılaşmamız üzerine üç hafta geçmişti ne görmüştüm ne iletişime geçmişti. Hayır soramıyordum da kimseye Cihangir ile bir takım aşksal işlerimiz var benimle iletişime geçmedi de yaşıyor mu falan diye? T
ek bildiğim abimler ve babam erken çıkıp geç geliyorlardı. Anneme sorun mu var dediğimde işlerinin yoğun olduğunu söylemişti. Bu ara korumalarım değişmişti. Nedeni ise bu iki arkadaşın daha az dikkat çekecek olmasıymış.
Bu arada yaz gelmeye başlamış ve baharın son zamanlarına yakışır single çıkışı yapmamız lazımdı. Parça için Avusturya'dan eski konservatuvar arkadaşlarımız gelmişti. İki gün takılmamızda Avusturya'yı o kadar övmüşlerdi ki yarın gidip yaşayabilirdik. Yurt dışı planım hala vardı ama eskisi kadar gün saymıyordum ve açıkçası hiç düşünmüyordum.
Ahu, Cihangirle garip olayımızı bilen tek kişiydi ve adamı sağ olsun stalklamıştı. Cihangir Efeoğlı 24 yaşında Ekonomi masterlı, genç şirket sahibi. Anne babası 19 yaşındayken vefat etmiş ve bir dedesi olduğunu biliyorduk. Sosyal medya hesaplarına çok fotoğraf atmasa da abimler gibi fazla takipçili erkeklerdendi.
Beni asıl şaşırtan bu adam bir seneye kadar hovardayken bir senedir müzmin bekar şeklinde takılmasıydı. Benimle alakalı olamaz biz taş çatlasın iki buçuk aydır tanışıyorduk. Üç haftadır hislerimi o kadar düşündüm ki artık nettim. 17 yaşında dahi, ukala birazcık şımarık ben ilk aşkımı bulmuştum.
Dönemin son sınavını bu sabah verip çocuklarla okulun çimenlerinde yatıyorduk. Biri gölge yapınca kafamı hafifçe kaldırıp baktığımda korumamı gördüm. Elinde turuncu gülleri kucağıma bırakıp birkaç adım uzaklaştığında şaşkınca bir ona bir çiçeğe baktım. Çiçekteki not kartını görünce hemen alıp açtım.
"Sar, bu şehri en başından yak İyice yak Kim der ki bu rüyadan uyan? Ona uzan
Şarkıyı dinlemek için, korumalarınla gelir misin? Lütfen."
Korumalar mı? Diye düşünürken yerden çantamı alıp üzerimi silkeledim. İyice mayışmış çocuklara "ben gidiyorum, uzun bir süre görüşmeyelim çocuklarım" diye takılıp öpücük yollayarak arabanın açılan kapısından bindim. Sürücü koltuğundaki adam aynadan gözüme bakarak, eve mi efendim diye sordu.
Normalde ben bir şey demezsem, sormadan eve giden adamın bu sorusuna sadece "hayır" diyebildim. Hafif tebessüm edip kafa salladı adam. Elimde tuttuğum gülleri yan koltuğa koyup kıyafetlerime baktım. Üzerimde uzun kollu gömlek, Jean ve topuklu ayakkabılar vardı. Şık olduğumu düşünerek topuzumu kontrol ettim.
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
Nereye gideceğimizden emin olamayarak etrafa bakmaya başladığımda on beş dakika sonra sık ormanın içerisinden geçip cam bir evin önünde durduk. Kapım açılınca biraz tedirgin olsam da kapıdan çıkıp etrafa bakmaya başladım.
