Güzel Deha

47.Bölüm - Hamilelik

Up uzun bir bölüm ile birlikteyiz. 

Satır arası yorumlarımızı unutamayalım lütfen.

---

Gece çok geç bir saatte hastaneden çıktığımızda annemler itiraz etmemize müsaade etmeden kendi evlerine getirmişlerdi. Hala şokla sevinç arasındaki duygularımdan çıkamamıştım. Daha birkaç saat önce kaybetme korkusuyla deli olduğum bebeğimin aslında bebeklerim olmasından asla şikâyetim yoktu. 

Hala içimde hamileliğimi ilk duyduğumda korkuyla davranışım için bebeklerime karşı mahcup hissediyordum. Cihangir de şaşkınlığını atamamış hala deli gibi sırıtıyordu.

Taburcu olduktan sonra odadan çıktığımızda kapıda bekleyen ailemiz garip halimizi çekinircesine sormuştu. Ben dudağımı kemirip kem küm ederken Cihangir kolunu umursamadan beni kucaklayıp deli gibi döndürmüştü. 

Hala utanmama neden olan şekilde "iki bebeğe hamileyiz. Ne yapmışım ben ya!" Diye bağırarak ailemin yanında hem hastane personeline hem de korumalara ikimizi de rezil etmişti.

Şu an benim eski odamda yatakta uzanmış sesli bir şekilde isim düşünmeye başlamıştı bile. Duştan sonra üzerini değiştirip yanına gelen Cihangir hevesle yatakta yanıma uzanıp, "birine sen birine ben isim koyalım mı?" Dediğinde kaşlarım havalanmıştı. 

"Hadi ya! Ben dokuz ay karnımda taşıyayım sen isim koy, ikisine de ben isim koyacağım. Zaten soy ismini sen koymuş olacaksın." 

Cihangir biraz düşünüp tekrar sırıtarak "mantıklı" demişti. 

Koluna dikkat ederek göğsüne yattığımda, "Cihangir?" diye çekinerek sordum. 

Saçlarıma oynarken, "söyle güzel anne," dediğinde içim erimişti. Aklıma takılan şeyi sordum. 

"Hamile olduğumu öğrendiğimizde istersem aldırabileceğimizi söyledin ve hiç böyle tepki vermedin. İkiz olduğunu duyunca neden çok sevindin?" 

Yüzünden geçen gölgeli bir ifadeden sonra tebessüm ederek, "ben ikiz olduğu için bu kadar sevinçli değilim senin bu bebekleri gerçekten istediğine emin olduğum için bu kadar sevinçliyim." 

Alnıma öpücük kondurduktan sonra, "kaza yaparken bile aklımda olan tek şey seni hayallerinden mahrum bırakacak kadar bencil olduğumdu. Hiç Ateş'in baktığı yerden bakmamıştım çünkü sen benimle mutlu gibiydin." 

Göğsüne biraz daha sokuldum. "Mutluyum da! o zamanlar, bir ailem olmayacağını düşündüğüm için hayalini bile kurmadım, kuramadım. İçten içe ailesinin bile istemediği birini kim ister diye düşünüyordum." 

"Umay?" İsmimi söylemesiyle kafamı kaldırıp gözlerine baktım. 

"Seni çok seviyorum ve hayatta yaptığım en iyi şey seni sevmekti." gülümseyerek, "benimde" dedim. 

Dudaklarımı uzun uzun öpen kocam üzerine çektiğinde, "sen üste olmayı seviyordun demi?" 

Gözlerim kocaman olurken, "saçmalama Cihangir" dedim. Adam yaralıyken bile şevişme derdinde. 

"Ne var karıcım, doktor ilişki serbest demedi mi?" Kadın bunu dediğinde Cihangir "Oh be" demişti. 

Evet mafya bozuntusu mükemmel kasıntı kocamın hamileliğim ile karakteri değişmişti. Aramızda hormonları değişenin o olduğunu düşünmeye başlayacaktım. 

İçimde yükselen istekle üzerinde yükselip, "bu kadar istiyorsan". Karizmatik gülümsemesiyle, "ikimizde istiyoruz bence." Demişti. Dudaklarından öpmeden önce, yüzüne eğilim "ses çıkarmamalıyız ama." Demiştim.