Shadow: I'm His Protector

Chapter 33

(Lexie pov)
Bakit ba nila ako tinatawag na Alexis? Parang may kakaibang pakiramdam sa loob ko pag tinatawag nila ako sa pangalan na yun. Hindi ko naman sila kilala pero bakit parang bigla nalang nagbabago ang pintig ng puso ko, lalo na sa lalaking yun.

Sino ba kayo? Sino ka ba?

Yan ang tanong na nasa isip ko habang nakatitig sa kanila. Pinapatahan niya ang mama niya. Lumabas muna ako sa front yard. May mga patay na bodyguard na nagkalat. May nagpasabog. Hindi napuruhan ang mama niya. Is it a warning?

Mukhang nagsisimula sila kay Mrs. Alegre. Pero bakit? Matagal ko ng iniisip kung anong kailangan nila sa pamilyang to. Imposibleng kasama sila sa organisasyon. Hindi ko sila kilala at mas lalong imposibleng dahil lang sa negosyo to. Masyado naman yata silang mainit sa pamilyang to para laging may nakasunod sa boss kong siraulo.

Napatingin ako sa labas ng gate. Medyo malayo kasi ang gate nila. May tao.

"shit!" napaatras ako ng maramdaman ang pagbilis ng kabog ng dibdib ko bago titigan ang nasa labas. Nagmadaling umalis ang motor kaya hindi ko na hinabol.

"Lexie!" nilingon ko si Darwin na mabilis na lumapit sakin.

"what happen?!" napahawak ako sa pisngi ko ng maramdaman ang hapdi. Napalingon ako sa gilid ko. May ukit ang pader at may bala.

Chikushō!

"Lexie?" ramdam ko ang pag aalala niya. B-bakit nag-aalala siya?

"i-i'm fine" pinunasan ko ang dugo pero ramdam kong may tumutulo pa din.

Fuck!

"you're not fine" hinawakan niya ang pulsuhan ko bago ako hatakin papasok hanggang sa loob ng kwarto. Sa kanya siguro to. Black and white ang theme.

"stay here" naupo ako sa kama habang hinihintay siya.

Ano ba talagang kailangan nila? Imposible talagang dahil lang sa negosyo. Parang pinaglalaruan lang nila si Darwin.

'hubby!'

Ayan na naman. Napahawak ako sa ulo ko ng biglang sumakit pero agad din na nawala. Sino ba siya, hindi ko makita ang mukha niya. Masyadong malabo.

"Lexie?" napaangat ako ng tingin sa kanyang may nag-aalalang mukha.

"b-bakit?" shit! Bakit ako nauutal.

"you're spacing out" masyado bang malalim ang iniisip ko?

"does it hurts?" tahimik lang ako habang ginagamot niya ang sugat sa pisngi ko.

"no, i'm used to it" napahinto naman siya kaya napatingin ako.

"used to it?" oh shoot! Ang daldal mo.

"ah eh, a-ano, l-lagi akong nasusugat, p-pag nagluluto ako, n-naglilinis, ganun" alanganin akong napatawa bago iwasan ang seryoso niyang titig na may halong pagtataka.

"silly as ever" mabilis akong napabaling sa kanya. Bigla nalng kumabog ang dibdib ko habang nakatitig sa seryoso niyang mukha. Bakit ganun. P-parang gusto kong...gusto kong...

"Lex-" kusa nalang gumalaw ang katawan ko at natagpuan ko nalang nilalasap ang labi niya. Bakit ganun. May kakaiba sa kanya. Bakit parang may masakit? Parang nasasaktan ako. Nabalik nalang ako sa tamang pag-iisip ng maramdaman ang tugon niya. Agad akong kumalas at lumayo. Kita ko pang naguluhan siya.

"Lexie?" huminga ako ng malalim bago umatras.

Everything about him is familiar.

(Darwin pov)
Ano bang nangyayare sa kanya.

"i-i'm sorry, i didn't mean it" didn't mean it?

"what's wrong?" may naalala ba siya?

"uh nothing, kalimutan mo na yun" hindi ko na siya sinundan ng lumabas siya. Fuck! I want know if she remember something. I followed her at nakita ko siya sa kusina, nakatalikod sa pwesto ko.

"she's fine, i guess it's just a warning" nakatago lang ako sa pader habang pinapakinggan ang sinasabi niya.

"i'll handle it papa, ako ng bahala sa anak niya" hindi ko mapigilang makaramdan ng kaba. Hindi ko man maintindihan ang nangyayare, alam kong delikado yun.

"hey shitty bastard"

"fuck you!" sigaw niya sa kausap niya.

Lumabas na ako at lumapit sa kanya. Nakatalikod pa din siya sakin.

"Darwin, Darwin" napahinto nalang ako at napangiti.

"everything about you is familiar" lumapit ako at bumulong.

"really?" napangisi nalang ako ng makitang gulat na gulat siya habang nakatingin sa'kin.

"lumayo ka nga letse ka!" hinawakan ko lang ang dalawang kamay niya at pinatong sa mesa.

"am i familiar?" kita ko pang napalunok siya at hindi makasagot.

"am i? Alexis-"

"stop!" nakapikit siya at nakahawak sa ulo.

"why do you keep calling me Alexis? I'm not Alexis" yes you are. You just can't remember it.

"who the fuck is Alexis?" she said annoyed.

"you are. You're Alexis. You just can't remember" kita ko pang natigilan siya. Lumayo ako bago ngumiti ng pilit.

"just kidding...Lexie" i turned my back at her. She can't remember me. But i'll try my best to make her remember everything about me.

A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.

Thank you in advance!