Piratenbloed

Hoofdstuk 11

Ik word geschrokken wakker door geroep van boven. Snel spring ik mijn bed uit en loop mijn cabine uit. Ik had gisteren mijn piratenkleding nog aan en mijn haar zit los dus dat valt ook nog mee.

Ik loop snel naar boven en zie dan iets wat ik niet verwacht had. Een ander schip vaart heel dicht tegen ons aan, waardoor er sommige bemanningsleden van dat schip op ons schip springen om ons te doden.

Ik kijk bang om mij heen. Wat moet ik doen?

Mijn ogen zien na een tijdje eindelijk iets waar ik mezelf mee kan verdedigen: een zwaard.

Ik loop er zo snel mogelijk heen en neem het stevig in mijn handen.

Een piraat van het andere schip loopt naar mij toe en wilt mij met het zwaard dood steken, maar ik steek hem eerst dood waardoor hij de kans niet meer heeft.

Ik kijk snel naar het achterdek en zie daar James vechten met twee piraten van het andere schip. Zou ik hem kunnen helpen? Ik heb dit nog nooit gedaan... Ja ik ga hem kunnen helpen, ik heb net een piraat gedood!

Ik loop het achterdek op en begin met een van de piraten te zwaardvechten. Als ik mijn kans zie om hem te doden steek ik snel mijn zwaard in zijn hart. Die is dood!

Snel kijk ik naar James die de andere piraat gedood heeft. Hij kijkt mij verbaasd aan en glimlacht dan. 'Dankje.'

Ik glimlach terug en kijk dan terug om mij heen. We zijn aan de winnende kant!

'Terug trekken!' hoor ik de kapitein roepen waardoor iedereen het schip snel verlaat. Ik zie hoe ze snel weg varen van ons schip. Nu heeft hij niet meer zo veel bemanningsleden over.

Ik voel dat iemand mij dood knuffelt waardoor ik begin te lachen. 'Hey James, hoe gaat het?'

James grinnikt. 'Heel goed, en hoe kun je zo goed vechten? Deed je dat vroeger stiekem zonder dat ik het wist?'

Ik schud mijn hoofd en houd mijn schouders op. 'Dit is de eerste keer.'

Ik draai mij om en zie James mij verbaasd aankijken.

'Niet zo verbaasd kijken James. Ik ben wel een piraat dus dan moet ik ook kunnen vechten hé.'

James knik waardoor ik het achterdek af loop naar alle bemanningsleden die nog leven.

Ik kijk naar de bemanningsleden die dood zijn; ze leggen ze hier in het midden van het schip voor afscheid te nemen. De meeste schepen doen dit niet; ze gooien ze gewoon in het water of laten ze gewoon liggen op de vieze grond.

Ik kijk de dode bemanningsleden aan en slik. De doden bemanningsleden zijn: Bryan, Lucas en Finn.

Benjamin loopt naar beneden en gaat huilend bij Bryan zitten. 'Bryan, alsjeblieft word wakker!' roept hij huilend.

Nu ik goed kijk naar de twee jongens zie ik dat het broers zijn.

Ik kijk naar Benjamin die zijn broertje huilend in zijn armen neemt. 'Alsjeblieft word wakker,' huilt hij.

Het is zo zielig, en niemand wil hem troosten. Misschien is het wel beter om hem even alleen te laten met Bryan.

Ik slik en zie dat Chris naast hem gaat zitten en met zijn hand over zijn rug aait. 'Ben, het komt wel goed.'

Benjamin schudt zijn hoofd huilend. 'Ik ben mijn broertje verloren.'

Chris zucht zachtjes. 'We moeten ze in het water gooien.'

Benjamin zijn ogen worden groot en schudt zijn hoofd. 'Ik hou mijn broertje bij, hij gaat niet in het water gegooid worden!'

'Als we hem in het water gooien komt hij later misschien terug als een andere persoon,' probeert Chris hem te overtuigen waardoor hij zachtjes knikt. 'Maar dan kent hij mij niet meer.'

Hij slikt en knikt dan. 'Ik doe het speciaal voor hem dan.'

Benjamin staat op met zijn broertje in zijn armen en loopt naar de zijkant van het schip.

'Ik hou van je Bryan, onthoud dat oké?' Hij gooit Bryan voorzichtig in het water en loopt dan huilend weg; richting zijn cabine.

Ik slik. Ik vind het zo erg voor hem en Bryan. Waarom viel dat schip ons aan?

Ik zie hoe de andere bemanningsleden afscheid nemen van Lucas en Finn en hen daarna ook in het water gooien.

Ik snap wat Benjamin nu mee maakt. Ik heb mijn ouders verloren en hij zijn broertje. Ik wou dat ik iets voor hem kon doen. Het voelt alsof het mijn schuld is dat het schip ons aanviel.

Ik zucht zachtjes en loop naar mijn cabine. Ik hoor dat Chris mij nog roept maar dat negeer ik. Ik wil even alleen zijn.