Piratenbloed

Epiloog

Zenuwachtig sta ik te bibberen op mijn benen terwijl Lisa me probeert gerust te stellen. 'Alice, het komt goed. Je jurk is perfect. Je haar is mooi. Je bent goed voorbereid. Wat kan er fout gaan?'

Ik kijk haar verbaasd aan. 'Wat... Wat kan er fout gaan? Lisa, dat meen je niet. Moet ik een lijstje schrijven met wat er allemaal fout kan gaan?'

Lisa schudt direct haar hoofd. 'Nee... Nee liever niet.'

Ik wil een hand door mijn haar halen, waardoor ze mijn pols stevig vast pakt. 'Dat ga je dus niet doen, Alice,' zegt ze streng, waardoor ik zucht. 'Oké. Oké, goed dan.'

Ik begin aan mijn jurk te friemelen, waarna ze mijn andere pols vast pakt, waardoor ze mijn twee polsen vast heeft wat een raar zicht is. 

'Alice, relax.'

'Relax? Zei je nou: relax?' vraag ik geschrokken, waardoor ze een lachje niet kan tegenhouden. 'Ik hoop dat ik later niet zo ben met James,' mompelt ze, waardoor ik mijn handen los ruk en haar een duwtje geef. 'Hey!'

'Hey!' roept ze terug, waardoor ik lach. 'Wanneer is het tijd? Ik ben mega zenuwachtig.'

Ze grinnikt en wijst naar de deur. 'Het is tijd.'

Ik knik en adem diep in en uit. 'Je kunt dit, Alice,' zeg ik tegen mezelf en doe de twee witte deuren open.

Ineens kijkt iedereen mij aan en hoor ik sommige: 'prachtig' zeggen waardoor ik me iets meer ontspan.

Ik loop over de loper naar Chris die in een mooi zwart pak staat.

'Je ziet er beeldschoon uit, Alice,' glimlacht hij, waardoor ik begin te blozen. 'Jij ziet er ook niet verkeerd uit hoor.'

Als ik naast hem sta kijken we allebei diep in elkaars ogen, waarna Raymond begint. 'Dit is een speciale bruiloft. Onze kapitein krijgt een vrouw. Iemand die ons mee gaat leiden over de zee.' Hij ademt diep in en uit en begint dan verder. 'Heeft Chris William nog een speech te zeggen?' vraagt Raymond die niet zo goed weet hoe een bruiloft werkt, waardoor ik grinnik.

'Ja graag.' Chris kijkt me met een lieve glimlach aan. 'Toen ik je voor het eerste zag, kon ik mijn ogen niet meer van je af houden. Je was anders dan de andere meisjes die ik heb gezien en heb gesproken. Je was bijzonder. Op mijn schip hadden we bijna geen meisjes behalve mijn zus, maar toen jij kwam veranderde heel het schip. Met jou erbij voelde ik me één geheel. Ik ben blij dat je er bent en dat je me zo gelukkig gemaakt hebt. Ik hoop dat je me nog jaren gelukkig wilt maken. Want ik hou van jou met heel mijn hart.'

Ik kijk met betraande ogen naar Chris. 'Het was echt heel mooi.'

Ik zie de opluchting in zijn ogen waardoor Raymond mij aankijkt. 'U speech.'

Ik knik. 'Chris. Ieder moment dat ik samen met je beleefde was legendarisch. Soms hadden we gekke gesprekken en soms leuke en lieve, maar dat maakt mij niet uit, ik was altijd blij je stem te horen. Nu we hier staan voel ik de zenuwen zo door de lucht zweven, maar dat maakt geen verschil met hoe graag ik dit wil. Chris, ik hou zoveel van je. In het begin was je misschien niet de persoon die ik mocht, maar na dagen je beter te leren kennen wou ik meer en meer naar je toe komen. Je betekent heel veel voor mij, daarom zit je altijd ergens in mijn hart.'

Chris glimlacht naar me. 'Jou speech was veel beter dan die van mij. Geloof me, als je erachter komt hoe lang ik eraan gewerkt heb oefff.'

Raymond begint te hoesten, waardoor de aandacht weer naar hem gaat.

'Nu het speciale moment. Neem jij Chris William, Alice Parker als je wettige echtgenoot en beloof je haar te beschermen tegen alles wat op jullie pad komt?'

'Ja, dat beloof ik.'

'Neem jij Alice Parker, Chris William als je wettige echtgenoot en beloof je hem te beschermen tegen alles wat op jullie pad komt?'

'Ja, dat beloof ik.'

'Dan mogen jullie nu de bruid kussen.'

Ik kijk Chris met een grote glimlach aan en ga zachtjes naar voren. Zijn warme lippen passen perfect op die van mij, waardoor mijn glimlach alleen maar groter en groter wordt. Dit is de beste dag van mijn leven. Ik hou zoveel van Chris en dat gaat voor altijd zo blijven. Hij is het puzzelstukje in mijn hart dat ik miste in het begin van deze lange reis.