Her şey eve gelen yanlış bir kargoyla başladı...
Ben kim miyim?
Ben, Peri Ahsen Bennur.
Bu hikâyenin Tomu mu yoksa Jerrysi mi olduğumu örenmek istiyorsanız, mutlaka okuyun!
Şşt🤫 burda olanlar aramızda!
Bütün hakları: Peri'nin magazin dergilerind...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
O da ne? Fil yavrusu mu? Hah! Bir uçan filimiz eksikti, o da oldu sonunda! Nerdeyim ben, ayol? Buraya nasıl geldim?! Tamam sakin ol Peri! En son merdivenlerden- Ah tabi ya! Düştüm!
Şu an muhtemelen sadece bir rüya görüyordum. Kendimi çimdikleyerek olayın gerçekliğini tarttım. Evet. Açı yok! Allahım! Yoksa öldüm mü?! Yok canım. Ölmemişimdir!
Etrafı inçeleyince gökyüzünün tamamen mor olduğunu ve etrafta garip cisimler olduğunu gördüm. Pembe bulutlar mı! Bilinç altım Kerimcan Durmazın hayatından daha rengarenkti anlaşılan...Yok artık, Stillettodan dağ mı! Allahım eğer öldüysem ve burası cennetse, ben burda kalmayı kabul ediyorum! Çığlık atarak yerimde tepindim.
Biraz daha ilerleyince, çikolatadan bir şelale, altında da çikolatadan bir göl vardı. Hemen Stilleto dağına doğru koşup, parlayan gözlerle kuçağıma alabildiğim kadar çok Stilleto sığdırmaya çalışmıştım ki, birden elimdeki Stillettolar kaybolmaya başladılar. Ah, hayır...Hayır! Gitmeyin! Stillettolarım!
"Hayırrrr!" diyerek gözlerimi açtım. Bir hastane odasındaydım. Odada yanlızdım. Kafamdaki ağrı ve buğazımdaki kurulukla olayları anımsadım.
Ne zamandır uyuyordum ben!? Umarım dizilerdeki gibi yıllar geçmemiştir! Ya yıllar sonra uyanmışsam ve herkes Robota dönüşmüşse!? Hii! Pakize! Ses ver kurban olduğum! Sen de mi bıraktın benii! Korkma burdayım...maalesef!
Ay çok korktum Pakize! Dua edelim de Yasak Elmadaki gibi hazin bir sonla karşılaşmayalım! Hatırlarsan Şahikayı bile iyi karaktere çevirmişlerdi...
Kafamı yan tarafıma çevirmemle Hemşireyi çağırma butonunu fark ettim. Hemen ona basmamla- hiçbir şey olmadı! Ee! Hani nerde bu Hemşireler, Doktorlar! Belki ölüyoruz bur- aha kapı açıldı!
"Ah! Uyanmışsınız Peri hanım?" dedi Hemşire. Yok hala uyuyorum şakaçıktan şi ettim ben! Te allahım... "Evet. Herkes nerde?! Ben ne zamandır burdayım?! Hangi-" daha soracak bir sürü sorum vardı ama Hemşire beni eliyle durdurdu.
"Iyisiniz merak etmeyin! Endişelenecek bir durum yok. Anneniz ve yanındaki hanım teyze biraz önce burdaydılar. Ben bir gidip Doktor beyi çağırayım." diyerek bana söz hakkı tanımadan çıktı odadan. Eh bende olsam bana söz hakkı tanımazdım. Susmak nedir bilmiyordum malumunuz...
Aman ponçiklerim! Hayrişe asla Hemşirenin ondan Teyze diye bahsettiğini söylemiyoruz! Vallahi yolardı kadını, alamazdık da elinden!
Kapı bir kez daha açıldı. Şükürler olsun ki bu sefer gelenler bizimkilerdi. Annem uyandığımı görünce uçarak yanıma geldi.
"Ayyy annemm! Yavrummmm! Nasıl korktum bir bilsen! Şükür uyandın. Ya sana birşey olsaydı! Bebeğim benimm! Kınalı kuzum." diyerek kemiklerimi bir de o kırmayı hedeflemişti zannımca.
