Her şey eve gelen yanlış bir kargoyla başladı...
Ben kim miyim?
Ben, Peri Ahsen Bennur.
Bu hikâyenin Tomu mu yoksa Jerrysi mi olduğumu örenmek istiyorsanız, mutlaka okuyun!
Şşt🤫 burda olanlar aramızda!
Bütün hakları: Peri'nin magazin dergilerind...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
3 ay geçmişti, anneannemin bize gelmesinin ve Hocayla olan imtihanımın üzerinden. Anneannem 1 ay önce geri dönmüştü. Her şey çok sakin ilerliyordu son 3 aydır. Ah, tabi bunda anneannemin sıkı yönetim ilan etmesinin de payı yok değildi.
Her iş sabahı olduğu gibi, yüzüne fener tutulmuş baykuş gibi kalkmıştım yatağımdan. Zeliş yine rutin uyandırma seramonisini yaparak kaldırmıştı hepimizi.
Elindeki tencere ve kepçeye kötü bir bakış atıp ayaklarımı sürüye sürüye kapının ardına gelmiştim bile. Annemler de seslere kalkmış odamın kapısında karşılaşmıştık. Nur hala bizde kalmaya devam ediyordu. Ama kendisi top patlasa uyanmaz değiminin can bulmuş hali olduğundan, Zelişi hiç takmadan fosur fosur uyumaya devam ediyordu.
Hayrişe doğru homurdanarak "Bence bunu cami avlusuna bırakmak için hala geç sayılmaz. Sen bunu bir düşün" demiştim. Ardından banyoya doğru hareketlenmiştim ama Annem çoktan ayağındaki mor tüylü terliği çıkartıp bana atmıştı. "Ay!" diyerek popişimi tutarak hızla kapıyı kapattım.
Elimi yüzümü yıkağıp üzerime mavi yüksek-bel, dizimde biten ve ben iş kadınıyım savulun bre gafiller diye bağıran eteğimi giyinip üzerine de onun takımı olan mavi yarım atletimi geçirdim. Siyah tek bant topuklu ayakkabılarım ve siyah çantamla hazırdım.
******
Arabamı şirketin otoparkına park ettikten sonra nihayet ofise geçebilmistim. Bugün yine her zaman olduğu gibi, bir sürü toplantım vardı.
Hızla ilk reklam işini üstlendiğimiz şalgam firmasının dosyasının üzerinden son bir defa daha geçtim.
Reklam fikrimiz şöyleydi:
Bir adam halay çekerek bir köşeden ortaya doğru geliyordu. Onunla aynı anda ise diğer köşeden zamba yapan bir başka adam giriyordu kadraja. Ortada birbirleriyle karşılaşıyorlardı.
O sırada iki adamında aklında olan tek bir şey oluyordu, bu kadar temponun ardından soğuk, ferah birer içeçek içmek! Biri halay çekerek diğeri zamba yaparak el ele tutuşuyorlar ve akıllarından tek bir şey geçiriyorlar: "Se-le-na!"
Birden havadan süzülerek bir çizim iniyor önlerine. Iki adamda şok olmuş bir şekilde birbirlerine bakıyorlar.
"Ben Peri Meri! Kim bana Selena demeye çürret eder!" diye bağırıyor gökten inen kadın. Ikisi de hemen birbirlerine işaret ediyorlar. Ardından bu Perinin aklına çok hayin bir fikir geliyor ve onlara soruyor "Size birer dilek hakkı tanıyacağım. Ha oda benim yüce gönüllüğümden! Dileyin benden ne dilerseniz!"
Zamba yapan adam "Soda" isterken halay çekense "Ayran" istiyor. Peri kötü kadın kahkahası atarak uzaklaşıyor yanlarından. "Ne enayiler var" diye de geçiriyor aklından. "O kadar dilek arasından Soda ve Ayran istediler..." diye sesli düşünerek alay ediyor.
