Her şey eve gelen yanlış bir kargoyla başladı...
Ben kim miyim?
Ben, Peri Ahsen Bennur.
Bu hikâyenin Tomu mu yoksa Jerrysi mi olduğumu örenmek istiyorsanız, mutlaka okuyun!
Şşt🤫 burda olanlar aramızda!
Bütün hakları: Peri'nin magazin dergilerind...
Elime bir çift topuklu verin ve geri çekilip izleyin! -Peri Ahsen Bennur
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Aslanın dediği arabaya bindiğimizde arabada şöför dışında kimse yoktu. Bu duruma biraz şaşırsam da, Şöförün bizi alıp kaldığımız yere götürmesiyle içim rahatlamıştı. Tabi sorun bana inmene izin verdiler mi diye! Ikizleri indirip beni başka bir yere götürmüştü şöför. Aslanın yanına gittiğimizden sesimi çıkartmadan yolu izledim.
Aksi olsa çazgırlığımı konuşturmazdım yine de! Manyak mısınız ayol, benden bahsediyoruz sonuçta burda.
Araba bir ara durduğunda şehrin ortasında bir yerdeydik. Tam inmek için hareketleneceğim sırada Şöför beni durdurmuştu. Inip yanıma gelince ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Kapımı açıp elindeki siyah bandanayla üzerime doğru gelince adama refleksle yumruk attım. Ne var? Bıraksaydım da beni bağlayıp tecavüz mü etseydi!? Kırk bir yerimden bıçahlasa mıydı beni!? Basmıştım çığlığı tabi!
Yumruktan sonra geri çekilip bana açıklama yapan adamla sakinleşsem de olan olmuştu. Meğer adamın derdi gideceğimiz yeri görmememmiş. Aslan gözlerimin bağlanması gerektiğini buyurduğundan adam da emir kulu olarak duruma el atmış!
Yahu bunu bana neden daha önce söylemezsin ki be adam!? O yumruğu yememiş olurdun mesela.
Neyseki olay tatlıya bağlanmıştı ve biz de yolculuğumuza gözlerim kapalı bir şekilde devam etmiştik. Dışarıyı görmesem de arabanın hareketlerini takip etmekten kaçmıyordum. Malum bu devirde ne olacağı belli olmazdı. Eşeğimizi Fransadaki kazıklardan birine bağlamak iyi olur diye düşünmüştüm. Resmen mantık akıyor!
Zaten sen de başımıza Ajan kesildin Peri! Dönüşleri hesaplamışmış! Bakkk sen!
Araba tekrar durduğunda kapalı bir otopark gibi bir yerde açmıştım gözlerimi. Çıkışı yada girişi belli olmayan bir otoparktı sanki. Ve bu durum biraz korkutucuydu çünkü beni burda si- yani kesseler kimsenin haberi olmazdı ayol! Şöför olan adamın beni yönlendirmesiyle duvara doğru yürümüştük. Tabi bu durumda adamın deli olduğunu sanmıştım çünkü düm düz duvara doğru yürüyorduk!
Henüz bildiğim kadarıyla duvardan geçebilen yaratıklar değildik? Ee geriyede tek bir ihtimal kalıyordu, bu adam DELİYDİ! Adam duvara doğru bağırarak Fransızca "Aç kapıyı." dediğini anlamış, ona hortlak görmüş gibi bakıyordum. Çok az biraz Fransızca bilmem sanırım iyi olmuştu çünkü bu günlerde çok ihtiyaç duyuyordum. Keşke biraz masalsı bir şeyler bulsaydılar demekten alamadım kendimi. Mesela 'Açıl susam açıl.' çok daha yaratıcı olurdu.
Kapıya bağırmasının ardından aniden yükselen robotumsu ses "Ses taraması yapılıyor." diyerek Ingilizce konuşunca ödüm bokuma karışmıştı tabiri caizse! Kapının konuşmasını tabii ki beklemiyordum!
