KUZU GÖRÜNÜMLÜ KURT - FINAL

40.Bölüm: Ek bölüm

Keyifli okumalar ve bol kahkahalar dilerim 🌟

Yıldıza dokunmayı unutmayın 💫💫💫

Peri'den:
Flashback

"Sence bana ne zaman evlenme teklifi eder?" diye sordum elim çenemde. "Çok mu beklentiye giriyorum?" dedim tekrar. Düşünüyorum, öyleyse varım. "Pakize de yok zaten uzun zamandır. Canımın içini söktüler be çocuk..." dedim önünde ki sütünü içen çocuğa doğru. "Aaağ?" diyerek emekleyen bebek sanki beni anlıyormuş gibi kafa salladım. "Ya sorma...zor, çok zor! Onca sene alış sen ikinci bir kişiliğe sonra birden kafanın içinde tek bir ses kalsın. Arada boşluğa doğru bağırıyorum. Pakize, Pakize...Eko yapıyor...Ay beynim mi yok oldu acaba!?"

Ellerimin arasında havaya kaldırıp sallayarak cevap beklediğim çocuk kahkaha atarak bana bakıyordu. "Babası kılıklı! Askiyon adrenalin seviyorsun tabi! Ama bak sana bir şey diyeyim mi...Iyi ki annen gibi ağlak olmamışsın! Vallahi seni camdan sarkıtırdım!" diyerek yanağını öptüm sulu sulu. Bu çocuklar çok güzeldi!

Eh tabi, anne güzel baba yakışıklı! Ne çıkacaktı başka?

Ece çocuklarına çok düşkün bir anne olarak çocuğunu havada baş aşağı sallandırdığımı görünce çığlık atarak yanıma koştu. "Ne yapıyorsun sen Peri! Annecim iyi misin?" diyerek çocuğu çekip aldı elimden.

"Aağ!" Garip tiz bir ses çıkartan çocuk bana geri gelmeye çalışınca gülerek bilmiş bir ifadeyle ona baktım. "Bak gör! Çocuk halinden mutlu! Sen niye aramıza giriyorsun ayol!?"

Çıkışmamla çocuğunu yere bıraktı dikkatlice. "Allahım beni ne ile sınıyorsun!? Ömeri biter Perisi başlar, Perisi biter Nur'u başlar! Kızım bir rahat bırakın ya çocuklarımı! Gecen de Nur gelmiş çocuğa nasıl bomba yapılır onu gösteriyordu! Ay siz beni çıldırtacaksınız yeminle!" diye bağırarak şişkin karnını eliyle tutarak yanıma oturdu. "Of zaten yoruluyorum! Niye işimi kolaylaştır mıyorsunuz?"

Gözlerinin dolduğunu fark etmemle hızla ellerimi kaldırdım. "Amaaan aman! Sakın ha! Ağlamak yok Ece kızı! Ağlamak yok! No pain no game! Anasın sen ana! Kendine gel! Bak şu çocuk seni gördükten sonra ağlamayı bıraktı ayol! Küçücük cocuktan rol çaldın, yazık..." dememle omzuma vurdu. "Ben anayım kızım! Hem ben diyorum ona ağla çocuğum, birlikte oturup ağlayalım. Asla ağlamıyor! Babası kılıklı!"

Ona şokla baktım. "Çocuğu ağlamıyor diye şikayet eden ilk anne sensin yemin ederim..."

"Ama fena mı olurdu, birlikte oturup ağlasak. Çok heves etmiştim doğururken. Bana arkadaş geliyor diye..." dudak büzmesi ile göz devirdim. "Kızım senin çocukların kadar sakin uslu çocuklar ben daha görmedim! Gecen Afet kızını bıraktı bana. Teyzesi baksın biraz da dedi gece yarısı attı kucağıma gitti! Vallahi onun kızı beni ne kadar çocuktan soğutuyorsa seninkiler de o kadar heveslendiriyor! Çocuk yüzüme işedi!" diye çığlık attım.

Hâlâ o anın içinde gibi iğreniyordum hatırladıkca.

"Sabaha kadar ağladı Ece! Sabaaaha kadar! Aralıklı ağlasa yine okeyim! Ama yemin ediyorum yalan değil bak! Duraksız bir şekilde 5 saat nasıl ağlar bir insan? Ulan sen daha bir buçuk yaşındasın be!" dedim sızlanarak.

Ece ciddi olduğumu anlayınca kahkaha attı. "Gülme ya! Öp çocuklarını başına koy! Gerçi bu üç numara nasıl olacak bilemiyorum..." dedim düşünceli bir ifadeyle. "Bir şey olmaz..." dedi aman boşver dercesine.