Her şey eve gelen yanlış bir kargoyla başladı...
Ben kim miyim?
Ben, Peri Ahsen Bennur.
Bu hikâyenin Tomu mu yoksa Jerrysi mi olduğumu örenmek istiyorsanız, mutlaka okuyun!
Şşt🤫 burda olanlar aramızda!
Bütün hakları: Peri'nin magazin dergilerind...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
(Peri, Kin dili ve edebiyatı öğrenirken)
"Periii! Sen beni yahtın Periii!!" Öküz gibi bağıran şahıs kim mi gece gece! 3 tahmin hakkınız var kızlar. Hadi kolaylık sağlayayım size. 1. Seçenek Annem. Ama bilirsiniz ki kendisi de en az benim kadar elit bir kadın olduğundan bunu yapmaz. 2. Seçenek Babam. Şaka şaka! Annemi demişken babamı demezsem olmaz diye öyle dedim yoksa babamla ne alakası var! 2. Seçenek Faruk. Biliyorsunuz ki kendisinin başına felaket açmakta üstüme yoktur. Ama o da şu an işleri dolayısıyla Suudi Arabistan'da olduğundan bunu da eleyelim. 3. Ve son seçenek, Aslan.
Bingo!
Aslan diyenleriniz benden bir adet beyaz eşya takımı kazandı. Kapıma dayananı vururum! Tabii ki beyaz eşya falan vermiyorum! Babamın beyaz eşyacı dükkanı mı var benim?! Neyse konuya odaklanın! Aslan içmiş içmiş gelip benim kapıma dayanmış! Gecenin bu saatinde yani bir aksiyon yaşamazsak hayatımız yolunda gitmezmiş gibi!
Ha siz diyceksiniz bunun neresi aksiyon!? Baştan anlatayım olayı.
****
Annem davası ile ilgilenmek için yanımızdan ayrıldıktan sonra biz de gizemli adamla yanlız kalmıştık. "Ee kimsin olum kimsin!! Söyle lan söyle! Kıracağım bak seni ortadan ikiye!"
Yakasından tutmuş Avukat olduğunu bildiğim adamı sarsarken bütün kantin bizi izliyordu. "Pe-Peri! Bir dur ya! Benim la ben! Sancak! Hâlâ tanımadın mı!?" Şokla yakasını bırakmamla kendisini yerde buldu zavallı. Sarsarken fark etmeden biraz havaya kaldırmış olacağım ki bırakınca sendeleyip düşmüştü. "Haaa Sancak..." dedim durgun bir sesle. Ismini tekrar söyledim ama bu sefer bağırarak. "Sancak!?" Ayağa kalkmış üstündeki takım elbiseyi elleriyle silkeliyordu o sırada. "Ayol bizim Sancak!"
"Evet Periciğim! Sancak...Cidden hatırlamadın ya pes doğrusu!" Küskün bir ifadeyle kollarını çiçek yaparak yana döndü. "Ayol aşk olsun Sancakcığım! Ne tanımaması! Ben seni deniyordum!" dedim gülmeye çalışarak. Resmen çocukluk arkadaşımı tanımamıştım ya! Püü!
"Yok yok! Ben anladım anlayacağımı!" Şokla ona yaklaşıp elimle kolunu tuttum hafifçe. "Ya Sancak! Niye böyle yapıyorsun? Benim başıma neler gelmiş bilsen böyle küser miydin acaba!"
Cidden bilseydi böyle davranmak yerine oturup dedikodularımı dinlemeye başlardı. Çünkü kendisi tam 7 sene bana maruz kalmış biri olarak hık demiş benim burnumdan düşmüştü bu konuda.
"Ay deme! Neler oldu kız?" Kalın sesiyle benim tahmin ettiğim gibi tepki verince gülesim geldi. Küçükken böyle yaptığında tatlı oluyordu ama şimdi sesi de değişmişti. Garip geliyordu kulağa. "Otur da anlatayım ayol!"
