Gecenin Parıltısı

23. Bölüm " Aşık Oluyorsun!"

Bölüm Şarkısı: Yıldızların Altında

İyi Okumalar...

ÖZGÜR TUNA... <3

İnsanlar her zaman beni korkutmuştur. Çok küçük yaşta yaşadığım şeyden sonra da korkum gittikçe artmıştı. Babam ben küçük yaştayken anneme her gün şiddet uygulardı. Ne yaparsa yapsın uygulardı. Ben de o küçücük aklımla annemi korumak için türlü türlü oyunlar çevirir bazen annemi kurtarır bazen de daha beter dövmesine sebep olurdum. 

Bu yaşıma kadar ne baba sevgisi görebildim ne de ben babama sevgi besleyebildim. Annem onun yaptığı bu eziyete dayanamamış gözlerimin önünde binlerce kez intihara kalkışmıştı. En sonuncu da ise başarılı olmuştu. 

 Gözlerimin önünde bana birkaç kelime fısıldadıktan sonra kendini öldürmüştü. 

20 Yıl Önce (04.05.2001)

Küçük çocuk gözlerini yine annesinin damla damla akan kanlarına çevirdi. O küçük bünyesine ne kadar zor geliyordu bunlar? 

Annesi yine küçük bir şeyden dolayı babası tarafından tokat atılarak, yumruk atılarak, yerde tekmelenerek dövülmüştü. 

"Ne diye evlendim seninle?! Hiçbir işe yaramıyorsun!" diyerek ceketini düzeltti adam. Saçlarını da arkaya atıp "Ben gelene kadar burada tek damla kan kalmayacak!" dedi ve arkasını dönüp hiçbir şey olmamış gibi evden çıktı. 

Babasının yaptıklarına dayanamıyordu artık annesi. Sırf oğlunu elinden alacağını bildiğinden ona karşı gelmiyor sessizce dövmesine izin veriyordu.

Bu sefer canı o kadar çok yanmıştı ki... Dayanamıyordu artık. Ölmek istiyordu. Yaşamak için artık bir sebebi yokmuş gibi hissediyordu. Oğluna bakamıyordu. Onu babasından koruyamıyordu. Yaşamak için hiçbir sebebi yoktu ki onun için...

Kendini bir anda yerden kaldırdı. Küçük oğlunun yanına çöküp "Sakın üzülme tamam mı? Annenin hiç canı acımıyor." diyerek gülümsedi oğluna. Ama Özgür artık yalanlarına kanmıyordu. "Yalan söylüyorsun hep canın acıyor." diye mırıldandı Özgür. Annesi Mevsim Hanım oğluna buruk bir tebessümle baktı. 

"Dünyada en çok seni seviyorum oğlum. Her zaman yanında olacağım," diye fısıldayıp oğlunun küçük kalbine koydu elini ve "Tam burada olacağım." dedi tekrar fısıldayarak. Özgür korkamaya başlamıştı bu cümlelerden. 

"Anne?" diye seslendi ama Mevsim Hanım cevap vermeden mutfağa doğru koşturdu. Özgür de hemen arkasından koşmuştu. O kadar çok korkuyordu ki ne yapacağını bilemeyerek annesinin bacağına sarıldı. "Anne korkuyorum." dedi küçük oğlu Mevsim Hanıma. Mevsim Hanım titremeye başladı. Oğlunu kollarından tutup bacağından ayırdı. Koşar adım kocasının odasına girdi. 

Çekmeceleri karıştırdı yine. Bir şeyler aradığı belliydi ama ne arıyordu? Tekrar koşar adım çıktı odadan. Aradığını bulamamış olmalıydı.

Son çare olarak tekrar mutfağa girdi ve bir bıçak çıkardı. Özgür artık annesinin ne yapmaya çalıştığını anlamıştı. Tekrar öldürmek istiyordu annesi kendini. 

"Anne ne olur yapma!" diye bağırdı Özgür. Annesi titreyen elleriyle bıçağı sımsıkı kavradı. "Seni seviyorum oğlum, hep seveceğim ve unutma ben her zaman yanındayım." diye fısıldadı tekrar. Özgür başını iki yana salladı korkulu gözlerle. Annesi titreyen elleriyle bıçağı boynuna tuttu. Bir anda bıçağı hareket ettirdi. Bıçak ile şah damarını kesmişti.