My Stone-Hearted Boss

• CHAPTER 3 •

Nathan's POV

For the first time!hehe.

I'm Nathan Montefalco! Coleen's HOT, CARING, and HANDSOME BOYBESTFRIEND! *beautiful eyes*

Hindi ko maiwasang mainis dahil sa ginawa ng boss nila Coleen sa kanilang dalawa ni Andrea. Porket kase nalate sila Coleen ay parehas na silang tinanggal sa trabaho.

Nang dahil sa napakababaw na dahilan ay nawalan ng trabaho ang GIRLBESTFRIEND ko, gustuhin ko mang ipasok sya sa company namin e, sya talaga ang may ayaw. Palagi kong ineexplain sa kanya ang magiging benefits nya kung sa company ko sya magtatrabaho but ayaw nya talaga. Minsan sinabi ko nang malaki ang ipapasahod ko sa kanya o kaya naman dodoblehin ko pa, but worst then ayaw nya pa rin. Darnnnn...

I'm driving to Coleen's apartment now. Niyaya ko kase syang lumabas ngayong hapon, dapat nga ay susunduin ko sya sa office nila but nung nalaman kong nawalan na sila ng trabaho dahil sa walang kwenta nilang boss ay napagdesisyunan ko nang dumaretso sa apartment nila kahit na nangangaiti ang kamao ko sa pagmumukha ng boss nila. Wusssshu! Buti nalang at makikita ko si Coleen ngayon.

Dahil baka sumabog ako sa galit at abangan ko pa sa parking lot ng building na yun ang boss ni Coleen at doon ko pa mabasag yung mukha nung gurang na yun. Tss.

Badtrip man ako ngayon, siguro mamaya kapag nakita ko na mamaya si Coleen ay huhupa rin itong inis ko at kakalma ang buong sistema ko.

Yeah, Simula dati pa si Coleen lang talaga ang nakakapagpakalma sa akin. Kahit nga sila Mom at Dad ay hindi ako mapakalma at tanging si Coleen lang ang kayang gumawa nun.

Kahit nga sa maliit lang na bagay na nagagawa ni Coleen para saken ay natutuwa na agad ako. Hehehe.

For me she's not just a GIRLBESTFRIEND of mine, but she's a VERY SPECIAL GIRL for me.

Wala sa sariling napangiti ako nang makarating na ako sa tapat ng gate ng apartment mila Coleen. Agas akong bumusina para manotice nila ang pagdating ko.

Makalipas ang ilang minuto ay lumabas mula sa apartment nila si Andrea.

Si Coleen ang ineexpect kong sasalubong saken hindi sya! Huhuhu. *pout

Bumalik ako sa reyalidad ng marinig kong may kumakatok sa bintana ng kotse ko.

Si Andrea.

"Oh!!! Nathan! Pasok ka na muna! Wala pa si Coleen e! Naliligo pa!" sigaw nya nang maibaba ko ang bintana ng kotse ko ar kahit na magkalapit lang kami.

What the F!

"Ah! Ganun ba! Sige!!! Bababa na ako ng kotse!!!!" sigaw ko rin sa kanya na ikinangiwi nya habang ako ay napahagalpak ng tawa dahil sa itsura nya.

Ngingisi-ngisi akong bumaba ng kotse ko at nilock yun bago sumunod papasok sa apartment nila Coleen.

Maliit lang ang apartment nila pero maganda naman.

Naupo ako sa single sofa at ihinilig ang batok ko sa sandalan at ipinikit ang aking mga mata.

"Alan kong wala na kayong trabaho ni Coleen." sambit ko habang nananatili sa ganung pwesto.

Rinig ko ang mabigat na pagbuntong hininga nya at random kong umupo sya sa katapat na sofa ng inuupuan ko.

Minulat ko ang mga mata ko at umayos ng upo.

"Sorry, king mas binilisan ko lang sana yung pagmamaneho ko kanina edi sana may trabaho pa kayo hanggang ngayon, sorry talaga." paumahin ko habang pinaglalaruan ang daliri ko.

"Okay lang yun! HAHAHAHA! Ang astig nga nung pagmamaneho mo e! Parang sayo yung kalsada! Hehehehe. And wag mong sisihin ang sarili mo sa nangyari sa amin ni Coleen. Kase kasalanan yun nung gurang naming boss. And besides kawalan kami nung boss namin na yun, dahil tinanggal lang naman nya ang dalawang empleyada nyang ubod ng ganda! tatawa-tawa nyang sabi na may halong pagmamayabang sa tono ng boses nya sabay hawi sa buhok nya.

"Pero paano na yan? Wala na kayong trabaho? Paano na yung pagsusustento mo sa family mo dun sa province nyo? Saan kayo hahanap ngayon ng magandang trabaho?" nagaalangan tanong ko sa kanya.

Napangiwi sya. "Actually, sabi ni Coleen ay sya na raw ang bahala sa magiging kapalit na trabaho ko ngayon, pero hindi ko alam ang plano nya para sa kanya." nangangambang saad ni Andrea.

Isa talaga sa mga ugali ni Coleen na gustong-gusto ko e yung lagi nyang inuuna ang kaibigan nya kesa sa sarili nya. Lahat ay gagawin nya para sa mga kaibigan nya at kaya nyang magsacrifice ng sa kanya kung para yun sa ikabubuti ng kaibigan nya.

Napabuntong hininga nalang ako at muling bumalik sa pwesto ko kanina.

"NATHAAAAAAAAAAAAN!!!!!" sigaw ni Coleen mula sa pinto ng kwarto nya.

Hindu ko maiwasang hindi mapanganga sa ganda nya...

She's wearing a simple sky blue dress na talaga namang bumangay sa kulay ng maputi nyang balat. Nakasuot rin sya ng puting heels na sa tansya ko ay 5 inches ang taas. Nakaladlad ang buhok nyang mahaba at may pagkamaalon na kulay itim.

Wala pa syang make-up pero ang ganda na talaga nya.

Bala nga maglaway na ako kapag nagmake-up pa sya. What the Fvck!!!!!

"Oyy! Yung laway mo brad tumutulo na! HAHAHAHA!" kalabit ni Andrea saken na nagpabalik sa ulirat ko.

Pakshet! Ang ganda nya talaga!!!! Argh!

"Nathan! Hehehe. Bagay ba saken 'tong suot ko?" nahihiyang tanong nya saken.

Napangiti ako ng sobra. "Oo naman, hindi lang bagay, Coleen..." namamanghang usal ko.

Napangiwi sya sa sinabi ko at halatang naguguluhan. "Sabi mo kanina Nathan bagay saken 'tong suot ko! Tas ngayon hindi pala! Ang gulo mo!" nakangusong saad nya at natawa naman ako samantalang si Andrea ay napabungisngis.

"Oo, Coleen. Hindi bagay kase BAGAY NA BAGAY sayo yang suot mo." malumanay kong saad sabay gulo sa buhok nya.

Nagb-blush yung pisngi nya! Hshshshs.

"Hehe, T-Thanks, Nathan." nahihiyang saad pa nya habang hindu masabayan ang titig ko sa kanya.

"Sige na!!! Gumora na kayo!!! Jusko!!! Pa-take out lang sapat na!!!" nakangising sabat naman ni Andrea.

"Let's go??" todo ngiting anyaya ko kay Coleen sabay lahad ng kamay ko.

"Ahehe, tara lets!" nahihiya pang saad ni Coleen sabay tanggap ng kamay ko.

"Byeeeee!!! Yung take-out ko a!!!! Wag nyong kakalimutan!!!! Dahil kapag kinalimutan nyo kakalimutan ko na ang friendship natin!!!" sigaw pa ni Andrea habang inaalalayan ko si Coleen papasok sa kotse ko.

"Oo na Besh!!!!! Hehe! Labyouuuuuuu!! Ingat ka dyan!!! Wag ka sanang pasukin ng akyat-bahay dyan habang wala ako!!! Hehehe!" sigaw naman ni Coleen habang nasa loob na ng kotse habang kakaway-kaway pa rin kay Andrea.

Napatawa nalang ako ng mahina at pumasok na sa kotse. Agad ko nang inistart ang engine ng kotse ko habang patuloy pa rin si Coleen sa kakasigaw kay Andrea habang kakaway-kaway pa rin dito.

Nakangising napailing nalang ako at pinaandar na ang kotse ko.

~•~