My Stone-Hearted Boss

• CHAPTER 7 •

Coleen's POV

Kekembot-kembot akong pauwi ngayon sa apartmeny namin ni Andrea habang may dala-dalang mga pagkain na binili ko kanina habang papauwi ako.

Ang sayaaaaaa!

May trabaho na koooo!

KYAAAAAA! BIG TIME PA ANG BOSS KO!

WHAAAAAA! ANG SAYAAA!

"WHAAAAAA! ANDREAAAAA!" sigaw ko nang padabog kong binuksan ang pintuan namin dahil sa sobrang saya.

"WHAAAAA! MAY SUNOG BAAAA? TULONG MAY SUUUUNOG!" sigaw naman ni Andrea habang nagmamadali syang tumatakbo pababa galing sa kwarto nya. Nakatapis pa sya ng tuwalya at basa pa ang buhok nya mukhang nagaayos ng sarili nya.

wala namang sunog ah?

"Woi! Anong sinasabi mong sunog?" nakapamewang kong usal sa kanya habang sya naman ay nakatulala lang sa akin habang kikibot-kibot ang labi.

"A-Akala ko kase may sunog." napapahiyang usal nya sa akin. Tuluyan akong pumasok sa loob ng apartment at agad na isinarado ang pinto dahil baka busohan pa tong babaitang to na hindi man lang nagbihis bago bumaba at pang tangang sigaw ng sigaw na may sunog kuno kahit wala naman.

"Baliw ka talaga, walang sunog, adik na babaitang to." nakangising saad ko, pabagsak akong umupo sa sofa at ihinilig ang ulo ko sa sadalan nun. Feeling sobrang dami kong ginawa ngayong araw. Pinikit ko ang mata ko at nagrelax.

"Oh? Eh, bakit ka dyan sumisigaw kanina?! Adik ka rin e noh? sambit naman nya, ramdam ko na tumabi sya sa akin.

"Wala, masaya lang talaga akooooo!" tili ko ulit at agad na tumayo sa pagkakaupo ko kanina.

"Bakit? Kapag masaya ba kailangan nang tumili? Ganun?"

Haysst! Ang slow talaga nito!

"Hindi naman, excited rin naman kase ako kase bukas! UMPISA NA NG TRABAHO KOOOOO!" tili ko habang nagpapaikot-ikot. Medyo nahihilo na ko. Whaaaaaa!

"Ahhh, kaya naman pala. Ahmm... Pwede bang tumigil ka na kakaikot-ikot dyan. Nahihilo ako sayo e." may halong panunuyang reklamo ni Andrea sa akin. At tumayo na sa pagkakaupo nya.

Pero nagpatuloy pa rin ako sa pagpapaikot-ikot.

Ang saya kaseee!

"Baliw na talaga sya..." ring kong usal nya.

Hindi ko Yun pinansin at pinagpatuloy Ang pagpapaikot-ikot, Hanggang sa ma-out of balance na ako at bumagsak sa sahig.

"Aray ko... Argggh!" iritang usal ko habang hinihimas Ang nananakit kong balakang dahil sa pagkaka-out of balance ko. Umiikot pa ang paningin ko dahil sa kabaliwan kong ginawa kanina.

"Yan! Ayaw mong makinig saken e! Tss. Puro ka kase kabaliwan! Tch!" sigaw naman ni Andrea. Nasa kwarto na nya sya ngayon para magbihis. Napapikit tuloy ako sa inis.

Zed's POV

Bago magdilim ay umuwi na ako galing opisina dahil nababagot na ko. At gulong-gulo rin Ang isipan ko kakaisip sa nangyari kanina.

"Good Evening Sir." bati sa akin ng isang maid pero hindi ko na sya pinansin pa. Nagpatuloy lang ako sa pahlakad hanggang sa makarating ako sa Sala ng bahay ko.

Niluwagan ko neck tie ko, at tamad na hinubad ang pares ng sapatos ko. Babalang akong umupo sa sofa, ihinilig ko ang ulo ko sa sandalan at ipinikit ang aking mata.