The Secret Avenger

hoofdstuk 22

Met zijn alle lopen we door de velden en akkers naar de witte boerderij. Clint voorop met Natasha, die nog steeds niet helemaal stabiel is. Wat zij heeft gezien moet schokkender zijn geweest dan voor de rest. Ik heb haar nog nooit zo gezien.

De deur opent en we stappen een woonkamer binnen. Alles is netjes opgeruimd op wat kinderspeelgoed na.

'Schat, ik ben thuis!' roept Clint.

Er komt een hoogzwangere vrouw de hoek om gelopen en ze kijkt ons ongelovig aan. 'Hoi, ik wat mensen bij me. Sorry dat ik niet gebeld heb' zegt hij en hij kust zijn, denk ik, vrouw. Dan draait hij zich om en stelt haar voor als Laura. 'Ik ken al jullie namen al' zegt ze een beetje ongemakkelijk.

'Ga je me nou echt vertellen dat ik de hele tijd met vijf mannen in een toren heb gezeten, terwijl er nog een vrouw is?' vraag ik ongelovig 'geen aanstoot Nat'.

De mannen staan er een beetje ongemakkelijk bij, maar dan klinken er voeten op de trap. Clint moet gelijk lachen. 'Daar komen ze' en hij loopt dichter naar de deur, voor hij op een knie gaat zitten. Er komt een ongelofelijk schattig meisje de hoek om gerend, gevolgd door een iets oudere jongen en ze vliegen de boogschutter om de hals.

'Dat zijn kleinere agenten' probeert mijn vader aan Thor uit te leggen.

'Is tante Nat er ook?' vraagt het meisje. Natasha kijk op en glimlacht en naar haar toe loopt. 'Geef haar een knuffel en kom er achter' antwoord ze.

'Serieus, je wist hier van?! Ik voel me nu zwaar achtergesteld' zeg ik half beledigd, maar nog wel met een glimlach.

'Sorry dat we zo binnen komen vallen' verontschuldigd Steve zich tegenover Laura. 'Ja we hadden gebeld maar we wisten niet dat je bestond' zegt pap. Snel sla ik hem op zijn arm. 'Wees beleefd' sis ik.

'Fury heeft geholpen om dit op te zetten toen ik erbij kwam. Het staat niet in de dossiers en dat zou ik graag zo houden. Het lijkt me een goede plek om wat lager te blijven' Clint zegt dit alsof het niet uitmaakt dat we net zijn binnen komen vallen.

'Ik heb je gemist, hoe gaat het met kleine Natasha?' vraagt Nat aan Laura. 'Ze heet Nathaniel' zegt ze met een verontschuldigende blik. Natasha's blik wordt serieus als ze op haar knieën zakt en tegen de zwangere buik zegt: 'Verrader'.

Clint kletst zachtjes bij met zijn kinderen als er een broodrooster pingt en Thor naar buiten loopt. Steve volgt en als ik naar buiten kijk zie ik Thor weg vliegen.

Wanneer de introducties over zijn wordt er een afspraak gemaakt. We mogen hier blijven, maar we moeten wel meehelpen met de klusjes in en rond het huis. Zo gezegd zo gedaan. We krijgen allemaal nieuwe kleding die iets comfortabeler is als de heldenkostuums en dan gaan we aan het werk. Nou ja, Steve en paps gaan aan het werk.

Ik blijf bij Natasha, Clint is op de veranda met zijn zoon en ik heb geen idee waar Bruce rondhangt.

'Hoe ken je Laura en de kinderen eigenlijk?' vraag ik aan de redhead naast me. 'Clint en ik werken al heel lang samen en hij vond dat ik als zijn vriendin het recht had om het te weten ofzo' antwoordt ze vaag.

'Je voelt je nog steeds niet goed hè?' vraag ik haar 'mag ik vragen wat je gezien hebt?'

Natasha is een persoon dat veel geheim houd over zichzelf, maar ze ziet er echt beroerd uit en ze doet er nooit zo lang over om te herstellen. Zelfs als het alleen aan buitenkant is en het is ook duidelijk dat ze er niet over wilt praten.

'Anders ga je douchen, misschien dat dat helpt?' stel ik voor als ik geen enkele reactie uit haar krijg.

Nat knikt lichtjes en staat nog steeds een beetje wankel op, vervolgens loopt ze weg. Ik blijf buiten zitten en kijk naar Clint en zijn zoon die bezig zijn met iets. Dan komt Clints dochter, Lila, naar me toe.