The Secret Avenger

hoofdstuk 13

Avalyn's POV

de volgende ochtend wordt ik opgehaald uit de cel en ik wordt gebracht naar een ruimte met veel kasten en een een grote roestvrijstalen tafel. het lijkt een beetje op mijn lab in de toren en voor het eerst in de tijd dat ik hier ben vraag ik me echt af hoe het daar nu gaat. natuurlijk heb ik er wel over na gedacht hoe het thuis is, maar de laatste tijd is er zoveel gebeurt dat ik de tijd niet had om heimwee te hebben. maar om nu een ruimte te zien die er zo veel van weg heeft maakt het moeilijk om niet naar huis te verlangen. de man die me gebracht heeft laat me alleen in de ruimte en ik hoor de deur op slot gaan. op de tafel ligt een blaadje. 

Instrebitel,

u gaat voor ons de wapens van Stark maken. we weten dat u de kennis hebt. laat ons weten wat je nodig hebt.

 en meer niet. het is nog steeds een beetje vreemd om te Instrebitel genoemd te worden maar ik denk dat ik er maar aan moet wennen. 

ik neem het voornemen dat ik gisteravond heb gemaakt en ga op zoek naar de blauwdrukken van Winters arm. ik weet wel dat er camera's in de ruimte hangen en dat ze me continue in de gate houden. ik zal dus een manier moeten vinden om ze permanent uit te schakelen. de kabels doorknippen is geen mogelijkheid want dan vervangen ze ze gewoon weer, maar misschien kan ik de connectie tussen de computers in de controlekamer en de camera's verbreken. ach ja dat zien we wel. en ik zou het dan zo kunnen verklaren dat ik dat heb gedaan om te voorkomen dat iemand anders weet hoe de wapens te maken. maar dat zien we later wel weer, nu eerst die blauwdrukken maar. in de grote kast die de gehele muur bedekt liggen bijna alle blauwdrukken die de wetenschappers hier gemaakt hebben. en dat zijn er een hoop. dan moet dus ergens die van de arm ook wel hier liggen. ik besteed een goed kwartier met zoeken als ik hem eindelijk vind. dan moet ik toch echt iets gaan bedenken voor die camera's wat als ik de blauwdruk goed wil bekijken dan zal ik hem moeten neerleggen op de tafel en dat is nou net precies waar de camera op is gericht. ze zullen dus precies kunnen zien wat ik aan het doen ben en dat wil ik niet. met mijn geest zoek ik naar de verbinding en ik verbreek deze. ik zorg ervoor dat een deel van mijn aandacht bij de verbinding blijft zodat de mensen in de controle kamer er niet voor kunnen zorgen dat deze weer hersteld wordt. dan rol ik het vel papier uit en bestudeer het eens goed. er is duidelijk te zien dat HYDRA controle wil houden over Winter zelfs al is de arm verbonden met zijn zenuwstelsel. dit is wel iets om rekening mee te houden als ik de arm wil vervangen voor een waar hij wel volledige controle over heeft. misschien kan ik zelfs iets erin maken zodat de missies makkelijker voor hem worden. de arm die hij nu heeft is al gemaakt van vibranium, het sterkste metaal op aarde. mijn vader gebruikt er ook wel eens kleine hoeveelheden van omdat het fantastisch elektriciteit geleid. ik kan op de drukken zien dat er duidelijk dingen inzitten die het mogelijk maken voor HYDRA om de arm te besturen. dit verklaart ook waarom de arm uit zichzelf begon te bewegen en Winter liet stikken. er zitten ook kleine plekjes in die signalen sturen naar de hersenen die voorkomen dat Winters herinneringen niet terug komen, maar nog echt goed werken deze nog niet. deze 2 ga ik dus verwijderen. ook zal ik er een soort beveiliging moeten maken zodat alleen ik en de gene die ik toestemming verleen de platen kunnen verschuiven om met de bedrading te knoeien. langzaam komt er een idee in mijn hoofd dat zich goed en zich functioneel uitbreid. ik sla dit idee op (jemig ik begin echt net een computer te worden) en maak een lijst met dingen die ik nodig zal hebben.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

de laatste dagen ben ik bezig geweest met de nieuwe arm van Winter. ik heb hem zelf er nog niet over verteld maar dat komt goed. we hebben nu steeds meer gesprekken en hij merkt dat ik niet gehersenspoeld ben. dit maakt ook dat hij me durft te vertellen over de flashbacks over zijn leven van voor HYDRA. hij is erg verward hierover en dat maakt dat ik hem nog meer wil beschermen denk ik voor de mensen van HYDRA en de wereld daarbuiten hoewel ik niet zou weten hoe. als hij ontsnapt dan is hij in de buitenwereld misschien slechter af, de mensen kennen hem als het spookverhaal dat de mensen vermoord zodra ze ook maar tekenen van verzet tegen zijn wil vertonen. HYDRA zal hem opsporen en opnieuw hersenspoelen. ook SHIELD zal hem willen zoeken. hij zal moeten leven in het grootste geheim en dat terwijl hij geteisterd zal worden door nog meer flashbacks en dus nog meer verwarring. Pierce was trouwens niet blij met het feit dat ik de camera's heb geblokkeerd en haat me mogelijk nu nog meer. 

mijn vorderingen met Winters arm gaat goed. Pierce heeft geaccepteerd dat ik uit het zicht van de camera's wil werken en dat maakt de zaken veel gemakkelijker. ik krijg mijn benodigdheden binnen en mijn "gaven" helpen me erg met alles. het zorgt er ook voor dat ik veel duidelijker kan denken, ik kan ploegwisselingen opzoeken en zo heb ik een ontsnappingsplan in elkaar gezet. als ik Winters arm af heb en zijn oude vervangen heb dan ga ik weg. ik doe het enige goede wat ik hier kan doen. vanavond ga ik proberen contact op te nemen met mijn vader om hem te laten weten dat ik nog niet dood ben en dat ik van plan ben om te ontsnappen. ook zal ik hem moeten tegenhouden om direct hierheen te komen en me hier weg te halen. 

tony's POV 

ik weet niet hoe lang ik dit nog ga volhouden. mijn dochter is nu bijna 2 maanden geleden ontvoerd en de opsporing gaat zonder succes. geslapen heb ik nu al zeker 3 dagen niet en de laatste keer dat ik geslapen heb was onder dwang(Natasha sloeg me knock out). ik zit achter mijn computer een paar berekeningen te staren zonder ook maar iets nuttigs te doen als het beeld zwart wordt. op zich is dat niet zo heel vreemd omdat de computer wel vaker uitvalt dus ik besteed er geen aandacht aan. ook de lampen gaan dan uit en er verschijnen er witte blokletters op het scherm. hé pap. dat is alles wat er nu staat. dan dringt het tot me door, iemand heeft de toren gehackt en de enige die dat zou kunnen  is Avalyn want zij is ook de gene die het beveiligingssysteem heeft geprogrammeerd. zelfs ik kom er niet in en ik zie me zelf als een zeer goede hacker. snel roep ik 'Jarvis roep de andere, zeg dat het erg belangrijk is en dat ze alles moeten laten vallen waarmee ze nu bezig zijn!!'. even later komt de rest half in paniek het lab binnengerend. 'als dit weer een stomme grap is van je dan schiet ik je hier en nu neer' zegt Natasha chagrijnig. sprakeloos wijs ik naar het scherm en haar gezicht word emotieloos. ik draai me terug naar de computer en schrijf terug 'Ava?'. de letters verdwijnen en worden vervangen door nieuwe. "Hallo pap en waarschijnlijk ook de andere inmiddels. ik ben inderdaad Ava en ik zit gevangen in een HYDRA basis. ik deel een cel met Bucky dus van hem weten we nu ook waar hij is. maak je geen zorgen om mij en pap ga vooral niet achter me aan. ik zal over maximaal een week weer bij jullie zijn". 'ze gaat ontsnappen uit de basis!' roep ik ' en ze vraagt om niet haar te gaan zoeken!'. nu weten we eindelijk een richting waar ze zit en dan mag ik haar niet komen zoeken! ongelovig kijk ik naar de anderen. Natasha duwt me opzij en typt "hoe heb je het mogelijk gemaakt om nu met ons te communiceren en hoe denk je een HYDRA basis in je eentje te ontsnappen?". "HYDRA heeft een mutant van me gemaakt en probeerden me te hersenspoelen, maar door mijn nieuwe vermogen om elektronica te manipuleren met mijn geest is dat niet gelukt. ik zal een manier bedenken om de basis te ontvluchten. maak je geen zorgen om mij, in een week ben ik weer thuis". met die woorden wordt het scherm weer normaal en gaan de lichten weer aan. opgelucht haal ik adem. mijn niet zo heel kleine meid leeft nog. dan beginnen nieuwe zorgen te groeien want ze zei dat ze nu een mutant is. ik hoop zo dat ze oke is en ik moet alles bij elkaar rapen om nu niet direct mijn pak aan te trekken en alle mogelijke HYDRA basissen open te breken en uit te kammen op zoek naar mijn dochter. kom thuis zo snel als je kan Avalyn.