sonun başlangıcı

37 13 5
                                    

Karşısındaki kişi hızla oradan ayrıldı.
Mehmed ölümle baş  başa kalmışdı.
Ha birde kötü adam vardı.
Mehmed daha fazla dayanamayarak yere yığıldı.
Sadece gözleri açıkdı, konuşabiliyordu ama bağırıpda yardım çağıracak gücü kendine bulamıyordu.
Kötü adam Mehmed'in başına geldi.
-yardım çağırmamı ister misin?
Kötü adam Mehmedin yüzüne eğildi. Kulağını yaklaştırıp dinler gibi yapdı.
-hayır mı? Zaten çağırmam ki, dedi.
Omzunu banane der gibisinden sallayarak.
-doğru ya ben aslında yokdum
-düşünmezsen olmazsın nah olmam
Kötü adam mehmedin baş ucuna oturup onu süzmeye başladı.
-ne vardı direnecek, acı çektiğini ikimizde görüyoruz
Mehmedin göz kapakları kapanıyordu.
Dayanacak gücü kalmamışdı.
Mehmed bir şey söylemek istiyordu ama sadece dudaklarını oynatabiliyordu
-Anne özür dilerim
Mehmed bayıldı.
Mehmed gözünü açdığında ilk olarak gözüne yoğun bir ışık vurdu.
Gözlerini kısıp ışığa alışmaya çalışdı.
Başını hafifce kaldırıp sağına bakınca kolundaki serumu gördü.
Buranın hastahane olduğunu anlamışdı ama onu buraya kim getirmişdi ki.
Kolundan gözü kayınca yanı başındaki sandalyede uyuya kalan Ece'yi gördü.
Mehmed  kaşlarını çattı.
Olanları anlamaya çalışıyordu.
Mehmed'i hastane'ye getiren Ece miydi?
Öyleyse Ece'nin mehmedin evinde ne işi vardı?
Serumun bitmesine az kalmışdı.
Mehmed kalkmak istediği için doğruldu ama karnında hissettiği ağrıyla bu teşebbüsü yarıda kaldı.
-Ah
Mehmed'in sesiyle Ece uyandı.
-sonunda uyandın
-sonumda derken
-iki gün oldu. seni dün ameliyata aldılar, çıkıncada yoğun bakıma aldılar. Tehlikeyi atlatıncada normal odaya aldılar
-peki senin burada ne yapıyorsun?
-ben senin için...
-senin için ne demek. Ben seni yanımda istemiyorum
-ama ben ne yaptım
-beni senin sevgilin bıçakladı
-sevgilim değil
-neyse ne? Ben insanlık görevimi yapıp seni kurtardım sen peşime takıldın.
-özür dilerim
Ece ayağa kalkdı.
-Polis dışarda, ifadeni almak için uyanmanı bekliyorlardı. Ben çağırayım
Ece odadan ayrılırken polisler içeri girdi.
İçeri giren iki erkek polis mehmed'in yanınaki sandalyelere oturdular.
-öncelikle geçmiş olsun
-sağolun
-yaralandığınız günü ve sizi kimin sizi yaraladığını hatırlıyor musunuz?
-Evet, evet hatırlıyorum
-az önce dışarı çıkan hanımefendinin eski sevgilisiydi. Adını bilmiyorum ona sorabilirsiniz.
-aranızda husumet mi vardı?
-bir kavga yaşandı. sevgilisine şiddet uyguluyordu bende kurtardım. Ordan bilenmiş olabilir
-anlıyoruz
-başka bir sorunuz var mı?
-hayır yok tekrar geçmiş olsun
Polisler odadan çıkarken Mehmed kapı aralığından ece'yi gördü.
Mehmed'den çekindiği için dışarda bekliyordu.
Olanların müsebbibi Ece değildi ama mehmed öfkesini zavallı kızdan çıkarmışdı.
Adam kızgın kadın kırgındı.

Mehmed dikkat çekmeden göz ucuyla kıza  akıyordu.
Çok mu ileri gittim diye düşünüyordu.
Mehmed baş ucundan gelen sesle başını önüne eğdi.
-ölmediğin için üzgün müsün?
Kötü adam sözlerini alaycı bir tonda söylemişdi.
Mehmed kötü adamı hiçe sayarak uzandı ve başını diğer tarafa çevirdi.
Gözleri dolmuşdu.
Kötü adam mehmed'in yüzünü göremiyordu.
Hastane odasında bir başına yatarken yalnız hissediyordu.
Hep olduğu gibi kimsesiz.
Kötü adam deri çeketinin cebinden sigaea paketini çıkardı.
Bir dal sigarayı dudaklarının arasına yerleştirip yaktı.
Bir şey fark etmişcesine hızlıca sigarayı iki parmağının arasına aldı.
-içer miydin?
Mehmed dönmeyince kötü adam sigarasını içmeye devam etti.
Mehmed;
-içme şunu, Dedi.
Öksürmeye başlamışdı.
Kötü adam mehmede cevap vermeyince yüzünü on'a taraf çevirdi.
-içme dedim
Kötü adam lakayt bir tavırlı;
-inkarada geçmiyorsun yoksa cepheyi bırakdın mı?
Mehmed boğuk çıkan ses tonuyla;
-git buradan
Kötü adam Mehmed'e gözlerindeki karalık geri gelerek cevap verdi.
-ben istemediğim sürece sen beni yollayamazsın
Mehmed sinirli bakışlarıyla kötü adam'a bakarken aniden kapı açıldı.
Gelen Ece idi.
Mehmed başını önüne çevirdi çünkü koltukla konuşuyor gibi görünmek hoş olmazdı.
-ben...
Mehmed kükrercesine kızı susturdu.
-sen ne? Kapı çalmayı bilmiyor musun? Hem senin burada be işin var.
Açık açık kovmam mı gerekiyor. Gitmeni istiyorum.
Ruh hastası mısın? Kovulduğun yerde kalmaya çalışıyorsun
Sus pus duran kız bu fevri çıkışa sinirlenmişdi.
Gür bir ses tonuyla
-İfademi verdim. Burayada ceketimi ve çantamı almak için geldim, dedi.
Kötü adamın oturduğu koltuğa asılı olan ceketini ve   
Çantasını aldı.
Kapıya yönelmişdi ki aniden durdu.
Mehmed'e dönüp.
-insanlara saldırmana gerek yok. Kafayı sana taktığımı'da düşünme. Benim yüzünden yaralandın sadece yardım etmek istedim.
Zor olan sadece senin hayatın değil. Öyleymiş gibi davranmayıda bırak, dedi.
Ece giderken ardında pişman bir adam bırakmışdı.
Kötü adam kaşlarını kaldırarak;
-havalı kız, dedi.
-saçmalama
-asıl sen saçmaladın ruh hastası o mu sen mi?
Mehmed kızın üstüne fazla gittiğinin farkındaydı.
Serumu hızlıca çıkarıp ayağa kalkdı.
-Ahhh
Yarası acımışdı.
Yüzünü ekşilterek yarasının üstüne dokundu.
Yara karın boşluğundaydı.
Kapıya yaklaşdı.
Kötü adam;
-Gitme
Mehmed ardına bakdı;
-bu defa değil, bu defa sen kazanmayacaksın
Mehmed hastane koridoruna çıkdı.
Doktorların dikkatini çekmeden çıkışı bulmalıydı.
Duvara yakın bir şekilde yürümeye başladı.
Asansör'e gidiyordu.
Ece'yi asansöre binerken gördü.
Amacı ona yetişmekdi.
Bir hemşire Mehmed'i gördü ve durdurmaya çalışdı.
-Beyefendi durun yaralısınız
Kısa boylu, kızıl saçlı, çilli hemşire Mehmed'i odasına geri götürmeye çalışıyordu.
Mehmed hemşireden kaçmak için geri adım atıp koşdu.
Bu yaptığı canını acıktmışdı.
-Ah
Eliyle yarasını daha sıkı tutmaya başladı.
Asansör kapanmak üzereydi.
Ayağını kapıya uzattı ve kapı durdu.
Kapı tekrar açılınca Mehmed bindi.
Nefes nefese kalmışdı.
-Özür dilerim
Ece'nin yüzünde endişe vardı.
Mehmed yarasını tuttuğu eline bakdı.
Eli kanlar içindeydi.
-doktorun yanına gitmeliyiz
Ece hareket eden asansörü durdurmaya çalışıyordu.
-Özür dilerim
-dikişlerin açılmış olabilir
-Özür dilerim
-ne özründen bahsediyorsun şimdi bayılacaksın
-özür dilerim
Ece hızla asansörün düğmelerine basıyordu.
-hadi ya
-özür dilerim kabul et
-özür dilerim
Bu sefer bağırmışdı.
-Tamam kabul ediyorum
Mehmed acıyla yere düşdü.
-Ahhh
Mehmed'in göz kapakları yavaşca kapandı.
-Hayır olamaz, uyan Mehmed uyan
Ece bağırmaya başladı.
-YARDIM EDİN...

Yeni bölüm sizlerle

Pasajlara görüşlerinizi bırakın lütfen

Fikirleriniz çok önemli

Bay bayyy

EBR-İ NİSANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin