EBR-İ NİSAN

Güneş için

Mehmed aradan geçen bir haftanın ardından taburcu olmuşdu.
Okuldan izin alabilmişdi.
Pazara ise gidememişdi.
Aklı biriken faturalardaydı ve henüz ödeyemediği kiradaydı.
"Ne kadar çok derdim var" diye düşünüyordu.
Şükür nedir sabır nedir bilmeyen bir adam için bu düşünce kanıtsanabilirdi.
Maaşını almasına bir hafta olmasına karşın cebinde yirmi tl'den başka para kalmamışdı.
Salonun bir kenarına çöküp, dizlerini kırıp karın hizzasına getirmişdi.
Yarası henüz kapanmadığı için bedenini sıkmıyordu.
Başını ellerinin arasına alıp kara kara ne yapacağını düşünüyordu.
Yarası iyileşmeden pazar'a gidemezdi.
Ev sahibini bir haftaya kadar idare edebilirim'de elektirikleri bugün yarın kapatırlar diyordu.
Paraya çok ihtiyacı vardı ama aklı Kereme de gidiyordu.
Söz vermişdi ama dava henuz sonuçlanmamışdı.
Haklı olarak korkuyorlardı.
Mehmed'i içine düştüğü derin düşüncelerden telefonunu sesi çekip aldı.
Mehmed yavaşca olduğu yerde doğrularak ayağa kalktı.
Koltuğun üstünde bıraktığı telefonunu aldı.
Gelen arama karakoldan'dı. Baş komiser Mehmed'i yaralayan Özkan'ın yakalanacağı taktirde bilgi verileceğini söylemişti.

-Alo

-Mehmed bey ben karakoldan arıyorum. Şüpheli şahıs yakalandı ve sorgusunda suçunu itiraf etti

-Evet  anlıyorum

-şikayetinizden vazgeçmeyeceğiniz taktirde yarın nöbetçi mahkemeye çıkacak ve cezası belli olacak

-anlıyorum şikayetimdende vazgeçmiyorum

Kısa bir konuşmanın ardından Mehmed telefonu kapattı.

Mehmed vücudunu koltuğa bırakmasıyla kötü adam'da karşı koltukda ki yerini aldı.
Kötü adam siyah beyaz takım elbisesiyle jilet gibi görünüyordu.
Ayaklarında takımına uygun siyah ayakabıları paketinden yeni çıkmış gibi duruyordu.
Saçları özenle taranmış yüzü ise bakımlıydı.
Siyah ceketinin cebinden sigara paketini çıkarıp bir dal sigarayı hafifce morarmış dudaklarının arasına aldı.
Diğer cebimden çıkardığı çakmakla sigarasını yakıp 
Bakışlarını Mehmed'in üstünde sabitledi.
Lakayt bir tavırla;

-yaran nasıl? ,diye sordu.

Mehmed ciddiye alınmadığı adama soğuk bir tavırla karşılık verdi.

-seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum

Kötü adam iki parmağıyla sigarayı dudaklarından uzaklaştı. Bu yaptığı hareket parmak uçlarının dudağına değmesine sebep olmuştu.
Dudaklarını aralayıp zehirli dumanı havaya bırakdı.
Mehmed bu davranışdan ne kadar nefret ediyorsa kötü adam o kadar seviyordu.
Zehirli duman havada varlığına ait son dansı yaparken mehmedin gözleri dumanları takip ediyordu.
Bu kaybolan dumanlar gibi kaybolmayı diledi.
Hiç kimseyi düşünmeden, hayatım ne olur demeden, ölümden sonrasını göze almadan yok olmayı diledi.
Mümkün olmadığını bile bile istiyordu.
Sessizliği bozan kötü adam oldu.

-Babandan para isteyebilsin?

-Hayır istemeyeceğim

-istediğin taktirde vereceğini biliyorsun

-başa kakacağını'da biliyorum

-O senin Baban

"Baba" kiminin yarısı kiminin yarası.
Baba demek Mehmed'in kabuk bağlamayan yaraları demekti.

Mehmed konuşmayı sonlandırmak için oturduğu koltuktan kalkıp oda'sına yöneldi.
Kötü adam'a sırtı dönüktü.

-Babandan kaçamazsın benden kaçamadığın gibi

Mehmed her zaman olduğu gibi kötü adam'ı hiçe saydı. Dilin söylediğiyle gözlerinin anlattıkları uyuşmasada inkardanda vazgeçmiyordu.
Mehmed odasında aynanın karşısında geçti.
Gri renkde ki bluzunun kenarını hafifce kaldırıp henüz iyileşmeyen yarasına baktı.
Dikişleri çok tazeydi.
Patladığı için iki kat dikkat etmesi gerekiyordu.
Siyah alt pijamasının cebinden o meşur yirmi tl'sini çıkardı.
"Pazara gitmek zorundayım" diye geçirdi içinden.
Yatağın üstüne bıraktığı siyah pantolon'u ve beyaz tişörtü eline aldı.

-Babandan para istemelisin

Bunu söyleyen oda kapısına yaslanarak konuşan kötü adamdan başkası değildi.

-bence sen çeneni kapamalısın

-bu senin en doğal hakkın

Mehmed yarasına zarar vermeden gri bluzünü beyaz olanıyla değiştirdi.

-İstemiyorum dedim neden diretiyorsun?

-Madem para istemeyeceksin hiç değilse aramalısın. Güneşi'de hiç düşünmüyorsun, onu'da mı hiç özlemedin?

-kardeşimi düşünmek sana mı kaldı!

-onu canavarın ininde bıraktın

-asıl canavar sensin hayatıma çöreklendin gitmiyorsun

Mehmed kötü adamın sözlerindeki doğruluk payına inansada karşısında susmamalıydı.
Mehmed gözlerini kapatıp iki saniye için düşündü.

-Tamam arayacağım ama...

Kötü adam gitmişti.
Mehmed yarım kalan cümlesini tamamladı.

-ama güneş için

Sanırım biraz kısa oldu

Beğenmediklerinizi söyleyin lütfen

Görüşlerinizi merak ediyorum

Güneş hakkında ki düşünceleriniz neler?

Bay bay