[ zawgyi ]
"အားက်န္႔က အဲ့ေန႔တည္းက အန္တီရင္းဆီေသခ်ာခြင့္ေတာင္းၿပီး ရိေပၚေလးကို ေခၚသြားခဲ့တာ"
တစ္လမ္းလံုးဘယ္လိုေျပးလာမိလဲပင္ မသိလိုက္ေတာ့ နားထဲ ထပ္တလဲလဲၾကားေနရသည့္ စကားသံမ်ားႏွင့္အတူ မ်က္ရည္မ်ားမွာ ပါးျပင္ေပၚမွ ေျမေပၚသို႔ပင္ တေတာက္ေတာက္ က်သြားသည့္တိုင္ မသုတ္ဖယ္မိ။ သူမွာ အမွန္တကယ္ အ, လိုက္သည့္ျဖစ္ခ်င္း.. ဘာေၾကာင့္မ်ား ယခုခ်ိန္ထိ ဘာတစ္ခုမွ မမွတ္မိရတာလဲ..။
ဗိုလ္မႉးေရွာင္းကို သြား႐ွာပါမယ္ဆိုၿပီးမွ အန္တီရင္းရဲ႕အိမ္ျပင္ကို မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ ေျပးထြက္လာကာမွ ဗိုလ္မႉးေ႐ွာင္းက ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုသည္ကိုပင္ သူ,မသိ။ ပို,ပို၍ အားငယ္လာသည့္ ခံစားခ်က္မ်ားရိွလာသၫ့္ ရိေပၚေလးမွာ မ်က္ႏွာေလးငယ္ငယ္နဲ႔ Varinaရြာရဲ႕ ေျမနီလမ္းနီနီ တစ္ဝက္မွာတင္ ထိုင္ခ်လို႔ကို ငိုယိုေနမိေတာ့တယ္။
"ရိေပၚ.."
သူ ေစာင့္လိုက္ရသည္ဟူ၍မ်ားျဖစ္သြားလ်ွင္ ရာဝဇင္႐ိုင္းသြားမည့္အလား ဗိုလ္မႉးေရွာင္းမွာ သူဘယ္ေနရာေရာက္ေနပါေလေစ အခ်ိန္တိုင္း ေနာက္မွကပ္ပါလာဆဲ။ ယခုလည္း ထိုင္ငိုေနသည့္ သူ႔အား အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုမွပင္ ေမးျမန္းျခင္းမျပဳ ေပြ႔ဖက္လို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနေလတယ္။
"ဟားဟား.. ရိေပၚက ဒါမ်ိဳးလည္း ခြၽဲတာပဲလား"
ငိုေနရင္း ႐ွက္သြားတာေၾကာင့္ ဗိုလ္မႉးေ႐ွာင္းရင္ခြင္ထဲ ဝင္တိုးမိေတာ့ ဗိုလ္မႉးေရွာင္းက သေဘာတက်ရယ္တယ္။ ပိုၿပီးလည္းတိုးဖက္လိုက္တာေၾကာင့္ ဗိုလ္မႉးေရွာင္း လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ထဲ သူ႔မွာျမဳပ္လို႔ကိုေနတယ္။
"ရိေပၚ.. ငိုလို႔ဝၿပီလား"
". ."
"ဒါဆို ကိုယ့္ကိုေျပာ.. ဘာျဖစ္လို႔ငိုတာလဲဆိုတာ"
ဟင့္အင္း.. ရိေပၚကေခါင္းကို ထပ္ခါထပ္ခါခါတယ္။
"ရိေပၚ ငိုရင္ ကိုယ္ရင္ေတြပူလို႔ပါ.. ေနာ္
ေျပာျပပါေနာ္"
မ်က္ႏွာေလးငယ္ငယ္နဲ႔ သူငိုတဲ့အေၾကာင္းသိခ်င္ေနတဲ့ ဗိုလ္မႉးေ႐ွာင္းရဲ႕ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမႈအျဖာျဖာေၾကာင့္ ရင္ခြင္က်ဥ္းက်ဥ္းထဲ ဆြဲသြင္းလို႔ တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ရိေပၚဖက္ပစ္လိုက္တယ္။ သူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ ဗိုလ္မႉးေရွာင္းကို သူကလည္း ခ်စ္မိေတာ့မွာပဲ..
![Take Me Home [ Complete ]](https://img.wattpad.com/cover/222266823-64-k404006.jpg)