Chase in the Dark - Short Story [COMPLETED]

Part 19

#ShortStory006
CHASE IN THE DARK
Part 19

☯ ☯ ☯

Kieran's P.O.V

Sa gabing iyon ay hindi ako nakatulog. Nilamon ako ng takot at pangamba. Na baka kapag ipinikit ko ang mga mata ko at sa muling pagbukas niyon ay wala na siya sa tabi ko. Hindi ko na rin siya makikita pa.

Natatakot ako sa mga pwedeng mangyari. Natatakot akong baka isang araw, iwan niya rin ako.

"Kieran, go to sleep. Hindi ka pa natulog simula kagabi," saad niya na tumabi sa akin pagkagaling niya sa banyo. Nakasandal naman ako sa headboard ng kama. "It's bad for you kung hindi sapat ang tulog mo," dagdag pa niya.

"Hindi ako makatulog. At mas lalong ayokong matulog," sagot ko.

"I know it scared you that out. But you need to sleep. Hindi naman ako aalis dito sa tabi mo. I'll be here with you until you fall asleep."

Hindi ako sumagot bagkus ay hindi ko na naman napigilan ang pagluha ko.

"Hindi kasi maalis sa utak ko yung nakita ko sa panaginip ko kagabi, Hadeon," humihikbing saad ko na lumingon sa kaniya. "Parang sirang plakang paulit ulit kong naiisip. I can't control it. Bigla bigla ko na lang nakikita. It feels so real."

"Pero nandito ako. It's just a nightmare, Kieran," aniya na humawak sa kamay ko ng mahigpit. "Don't think too much about it. Makakasama sa iyo yan. I won't leave you, okay? I'm just right here beside you. Itatak mo yan sa isip mo."

Hindi ko rin alam kung bakit ganun ang napanaginipan ko. Masaya naman kami. Walang naging problema simula nung magkaroon kami ng relasyon. Pero bakit ganun ang senaryong nakita ko? I don't think Hadeon will do that. There's no reason for him to commit any suicide like I saw in my dream last night. Pero .. bakit? Anong ibig sabihin nun? Bakit ganun ang nakita ko?

"Here. Take this," napansin kong may kinuha siya sa pinakailalim na drawer ng katabi naming bed-side table.

"Ano yan?" tanong ko nang makitang isang maliit na tableta lang iyon.

"Sleeping pills. It'll help to get you to sleep quickly.

Nag-isip ako sandali bago siya sinagot. "Ayoko. Ayokong matulog," tanggi ko.

"Please, Kieran."

"I said, ayoko. I don't want to sleep."

"But you need to--"

"Hadeon, hindi mo kasi ako naiintindihan eh!" hindi ko na siya napigilang sigawan. It feels like I was taking out my frustration on him.

"Naiintindihan kita. It's just that I want you to calm down. It'll not help you kung masyado mong iniisip yan to the point na hindi mo na rin maitulog. You need to sleep. Ayokong pinapabayaan mo ang sarili mo nang dahil lang dun."

"But I can't calm down!" sagot ko sa kaniya. "Seeing you in that state is very disturbing!"

Nagkatitigan kami ng ilang segundo bago siya napabuntong hininga.

"I guess, hindi kita madadaan sa usapan lang," mahinang sambit niya na ikinagulat ko.

Nakita kong mabilis niyang isinubo ang maliit na pill na iyon at agad na lumapit sa akin.

"What. No--mmph!"

He hold my jaw up and kissed me. He forcefully pushed his tongue - with the pill on it - on my throat hanggang sa tuluyan niya iyong pinalunok sa akin. I tried to stop him but it's too late.

"No! Why did you do that?" naiiyak na sabi ko na naman na tinulak siya sa dibdib.

He sighed again, distancing himself to me. "I'm just helping you. Just lie down and go to sleep, Kieran. Mag-usap na lang tayo pagkagising mo. I don't want you to stress yourself from thinking over that stupid nightmare you had. It's just a dream," sabi niya na inayos ang kumot ko. "Wag kang matakot at mag-alala. Nasa tabi mo lang ako."