Miss Wanna Die

'Soygun'

"Kendini geliştirmişsin, ha?"

"Daha yeni başlıyorum!"

Yumiko ve Chuuya antrenman salonunda çalışma yapıyorlardı. Öğlen yedikleri yemekten sonra biraz zorlanıyor da olsalar, antrenman daha çok vakit geçirmeye dönmüştü. Chuuya yaptığı ataklarla Yumiko'yu sıkıştırıyordu. Yumiko için Chuuya'ya atak yapmak zordu çünkü bunun için hiçbir açık yakalayamıyordu. Chuuya açıklarını hemen kapatıyor ya da hiç açık vermiyordu.

"Tamam, bu kadar yeterli."

Kapıdan tanıdık bir ses, ikilinin gülüşler eşliğinde yaptıkları antrenmanı böldü. Dazai ikisine doğru yaklaştı. Chuuya homurdanırken Yumiko, Dazai'nin boynuna atladı.

"Neden gelip bizi bölüyorsun, pislik?"

"Sevgilimi özledim."

Yumiko kıkırdadı ve Chuuya tısladı. Yapabileceği bir şey olmadığı için bu görüntü karşısında kafasını boş salona doğru çevirdi.

"Hadi git artık burdan."

"Aslında seni kovmayı düşünüyordum."

"Ne dedin sen!"

"Yumiko'nun yeteneğini nasıl kullandığını göstermesini istiyorum."

"Ne yani, ona güvenmiyor musun?"

"Kullanabildiğini değil nasıl kullandığını görmek istediğimi söyledim, Chuuya."

Chuuya, homurdandı. Kollarını göğsünde birleştirdi.

"İkinizi bir odada yalnız bırakamam. O yüzden ben de buradayım."

"Hiç yalnız kalmamışız gibi konuşuyorsun." Dazai sırıttı. Bu sırıtış Chuuya'yı deli etti. Şu an onun kirli ellerinin Yumiko'ya dokunuyor olması bile tepesini attırırken, yalnız kalma düşüncesi Dazai'yi öldürme isteğini tetikliyordu. Sinirle yumruklarını sıktı. Ellerindeki eldivenler tırnaklarının avucuna batmasını önlüyordu. Dazai, Chuuya'nın yüz ifadesinden keyif aldı. Umursamazca omuzlarını silkti.

"Pekala, kalabilirsin."

"Onu öldürmek istiyorum." diye geçirdi içinden Chuuya.

Ortamı yumuşatmak isteyen Yumiko "'Soygun'u en son kullandığımdan beri zaman geçti. Şu an yapabileceğimden emin değilim." diye lafa girdi. Başarılı oldu ve her ikisinin de dikkatini çekti.

"Sanırım abin öldükten sonra hiç kullanmadın?" dedi Chuuya.

"Kullandım ama kendi çıkarım için."

"Önceden nasıl kullanıyordun?" diye sordu Dazai.

"Önceden- yani Koyunlar'dayken ekmek çalmak için fırınları açardım. Yağmalar çıkardık."

"Yine bir örgüt için yani?"

"Evet."

"O zaman..." Dazai arkasını döndü ve odanın kapısına doğru gitti. Kapıyı bir kere kitiledi. "...bunu açmak kolay olmalı."

Yumiko, kapıya yürüdü. Kapı kolunu tutmasıyla göz alıcı, mavi bir ışık parladı. Kilidin açılma sesi de ışıkla birlikte geldi. Her şey normale döndüğünde kapıyı normal şekilde açtı. Dazai gülümsedi.

"İlginç... Ne kadar ileri gidebilirsin?"

"Pek emin değilim. Genelde üç veya dört kilitli kapıları açmak için kullandım."

"O halde çalışma yapman iyi olur." Dazai, Chuuya'ya döndü. "Onu bu hafta alabilir miyim? Biliyorsun, haftaya kadar gelişmesi lazım."

"Lanet olsun..." diye fısıldadı Chuuya. "Tamam."