TAMAMLANDI
"Ne diye bakıyorsun? Seni de hiç sevmiyorum zaten. Hep üstten üstten bakıyon." dedim.
Yüzü mü düştü?
Üzüldün mü sen?
Ama ben, sen öyle bakınca nasıl kıyabilirim ki?
Sonra Yankı'ya baktım. O hala ağlıyordu. Onun göz yaşlarını silerken "Be...
Koskoca evde tek başıma kahvaltı yapıyordum. Babam polisler tarafından yakalanarak bütün suçlarını itiraf etmiş. Sadece beni dövüp evlendirmesi değil, illegal olarak yaptığı diğer işleri. Annem de onu terk edip yurt dışına kaçınca şirket'i benim üstüme devretti. Batmasın diye.
18 yaşına yeni girmiş, üniversite okuyacak birisine göre büyük yük. Öncelikle ne anlarım ben? Telefonumu elime aldım ve rehberde gezindim kime sorabilirim diye. Elim Enis yazısında durduğunda tereddüt ettim. O gün yaptıkları imalardan sonra utanıyordum.
Ben ona göre hem küçüktüm hem de basit bir hevestim. En fazla ne olabilir diyerek ismin üstüne tıkladım.
Çaldı, çaldı, çaldı, açtı.
"Şey... Ben Alçin." Heyecan yapmıştım.
Bir süre karşı taraftan ses gelmedi. Kapattı mı diye ekrana bakarken "Hangi Alçin?" dedi. Gözlerimi devirdim. Artık kaç tane tanıdıysa.
"Güzel olan Alçin mi?" Ne yapıyorsunuz memur bey kalpten gideceğim.
"Artık bilemiyorum Alçin Doğan ben." dedim. Enis Abi ya da Bey ya da sadece Enis güldü.
"Tamam, emin oldum artık o." Yer miyim ben bunu?
'Biraz düşmüş olabilirim. Sadece biraz.'
"Ben yardım isteyecektim." Çekincem geçmemişti ona karşı.
"Her zaman. Ama tam olarak ne ile alakalı?"
"Sahile ineceğim. Siz de gelirseniz anlatırım."
"Biz mi?" Güldüm. Bunu mu anlamamış ya.
"Nezaket olan siz." diye açıklama yaptım. Anla gari.
"Haa boş ver nezaketi. Senli benli konuşabiliriz." dedikten sonra nereye gideceğini tarif edip telefonu kapattım. Yüzümde sırıtışın olduğunu fark edince düzeldim. Bu adam biraz aptal mıydı? Bir de koskoca şirketi yönetiyordu.
Odama çıkıp hazırlandım kahvaltıdan sonra. Takım giymiştim. Her ne kadar beni on yıl yaşlandırsa da hoşuma kaçmıştı açıkçası. Aynadan kendimi süzdüğümde anneme ne kadar benzediğim ortaya çıktı. Aynı göz, aynı dudak, aynı burun. Sadece bunlar değil, giyim tarzım bile benzemişti.
Yüzüm düştü haliyle. O asla iyi birisi değildi de olmadı da. Ama ben onun gibi olmayacaktım. Ben daha çok teyzeme çekmiştim. Hal ve hareketlerim tam onun gibiydi.
Çocuk ruhluydu. Çocuklarına anneden ziyade arkadaş gibi davranıyordu. Bazen hem ona hem ailesine imreniyordum.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Evden çıkıp taksiye bindim ve gitmek istediğim adrese vardım. Sahile bakan bir kafeye gelmiştim. Sipariş vermeden telefonumla uğraşarak Enis'i beklemeye başladım. Ona nasıl hitap edeceğimi hiç bilmiyorum.
