"ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ ကုိကုိ႔ကို လြန္းငယ္လို႔ေခၚတာလဲ"
ေစရွိုင္းသူ အိမ္ ဝင္လာလာျခင္း
ေတြ႕ရတယ့္သူက လြန္းငယ္မဟုတ္ဘဲ တစိမ္းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
အက်ီလက္တိုကို ဝတ္ထားတယ့္ ေကာင္ေလးက ပတ္တီးေတြနဲ႔ မလို႔
ထံုးစံအတိုင္း လြန္းငယ္ သနားၿပီးေဆးကုေပးထားတယ့္
ကေလကေခ်တစ္ေယာက္လို႔သာ မွတ္လိုက္ၿပီး
ဂရုမစိုက္ဘဲ တြန္းဝင္ကာ
ေလွကားနားမွာ ရပ္ေနတယ့္ လြမ္းငယ္ဆီသာ သြားလိုက္သည္။
"အင့္ "
"လြမ္းေနတာ လြန္းငယ္ ကုိယ္တကယ္ ငယ့္ကို လြမ္းေနခဲ့တာ "
လြန္းငယ္ မတ္တပ္ရပ္ေနစဥ္မွာ
အိမ္ထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ဝင္လာၿပီး
သူအား ဆြဲဖက္လိုက္တယ့္ သူအား ေၾကာင္အစြာၾကည့္ေနမိသည္။
*သူျပန္လာတာ တကယ္ေပါ့ က်စ္ ငါ့ကို ဘာလို႔လာဖက္တာလဲ စိတ္ရႈပ္စရာ*
"ခြပ္"
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းသည္။
ကိုကုိဆီကို သြားကာ ကိုကို႔ကို ဖက္ထားတယ့္ သူကို ၾကည့္ရင္း ထြက္လာတယ့္ ေဒါသေတြက မထိန္းႏိုင္
ခ်က္ခ်င္းေနာက္ ေကာ္လံစကေန ဆြဲယူကာ မ်က္ႏွာအား ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ဆင့္ထိုးလိုက္သည္။
ေစာနကသူကလည္း မေခ ရေအာင္ေရွာင္ၿပီး ျပန္ထိုးက်ရာ
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေနက်သည္။
ရိုင္းလည္း ထိုလူရယ့္ ဗိုက္ကို ေဆာင့္ကန္ကာ အေပၚကေန ခြထိုင္လိုက္ၿပီဴ
မ်က္ႏွာအား တစ္ခ်က္ခ်င္းထိုးေနသည္။
"ခြပ္ ငါ့အပိုင္လူကို ထိရဲတယ္ေပါ့ဟုတ္လား"
"ခြပ္ မင္းမွတ္ထား အဲ့တာ ငါ့အပိုင္
ကိုကိုက ငါ့လူ"
"ခြပ္ "
*မျဖစ္ဘူး ရိုင္းေလးကို တားရမယ္
ၾကာရင္ လက္လြန္ေတာ့မယ္*
"ရို္ငး္းေလး စိတ္ေလ်ာ့ေလ ရိုင္းေလး!!"
ရိုင္းဧကရာဇ္ကို လြန္းသုထက္ ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန ဆြဲထားၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေစကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေစလိုက္ေတာ့
YOU ARE READING
Simple(Complete)
Romanceရိုးရွင္းေသာ အခ်စ္ ရိုးရွင္းေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကိုသာ လိုခ်င္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ရိုးရှင်းသော အချစ် ရိုးရှင်းသော အိမ်ထောင်ရေးကိုသာ လိုချင်သော ကောင်လေးတစ်ဦး
