*ငါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ*
ရိုင္းဧကရာဇ္ ေခြယိုင္က်ျခင္ေနတယ့္
ေျခေထာက္တို႔ကို အားတင္းကာ
အခန္းထဲကုိသာ ျပနိလာရင္း
ကုတင္ေပၚမွာ ေဘးတစ္ေစာင္းထိုင္ကာ
ကိုိကုိရယ့္ လက္ကိုစုပ္ကိုင္ထားမိသည္။
ကိုကိုရယ့္ ဝမ္းဗိုက္ေနရာကိုၾကည့္ရင္း
ေတြးေနမိေသာ အေၾကာင္းေပါင္းမ်ား
မ်က္ႏွာထက္ မ်က္ရည္တို႔သာ အသြင္သြင္ဆင္းက်ရင္း
ကိုကိုရယ့္ ပါးေလးကို ထိေတြ႕ကာ
"ကုိကိုက ဆိုးလိုက္တာ ေမာင့္ကိုေတာင္ မတိုင္ပင္ဘူး အင့္ ခုေတာ့ ေမာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ကိုကိုရယ္"
လြန္းကေတာ့ အေတာ္ၾကာ ေမ့ေမ်ာေနရာကေန ႏိုးလာေတာ့ ငူငိုင္စြာ ထိုင္ေနတယ့္ ေမာင္ေၾကာင့္
လက္ကိုအသာေလး တို႔ထိလိုက္ကာ
"ေမာင္"
"ကိုကို ကိုကိုသတိရၿပီလား"
လြန္း ေခါင္းၿငိမိ့ျပလိုက္ေတာ့ ဂရုတစိုက္နဲ႔ ထိုင္လို႔ရေအာင္ လုပ္ေပးတယ့္ ေမာင္ပါေလ။
အခန္းျပင္ကိုထြက္သြားမယ္လုပ္တယ့္
ေမာင္ေၾကာင့္ လက္ကိုဆြဲထားကာ
ျပန္ထိုင္ေစရင္း
"ေမာင္ ကိုယ့္ကို အထင္မလြဲပါနဲ႔ေနာ္
တကယ္ေတာ့ေလ အဲ့တာက ဆရာဝန္ပါ
ကိုယ္ တကယ္ေတာ့ ဟီး ကေလးေလးရွိေနလို႔ သိလား ေမာင္
ဒီမွာေလ ေပါက္စီေလးေတြ ရွိေနလို႔"
လြန္းသုထက္ ေမာင့္ရယ့္ လက္ကေလးကိုကိုင္ထားကာ
ျပံဳးရယ္ရင္း ဗိုက္ကေလးကို ပြတ္ျပေနရာက
ျပတင္းေပါက္ဖက္ကို လွည့္ေနတယ့္ ေမာင္ေၾကာင့္ လက္ကိုဆြဲကာ
ဗိုက္ေပၚ ဆြဲယူတင္ေတာ့
ရုတ္တရက္ လက္ကိုဆက္ခနဲရုတ္သြားတယ့္ ေမာင္က
အၾကည့္စူးစူးကို ေပါက္စီေလးေတြထံ ပို႔ေနသည္။
*ဘုရားေရ ေမာင္ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ*
"ေမာင္ ... ေမာင္ ဘာျဖစ္တာလဲဟင္.ေမာင့္ကို မေျပာမိလို႔ စိတ္ဆိုးတာလားဟင္ အဆိုးေလး"
ရိုင္းဧကရာဇ္ ေဝခြဲမရတယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြၾကား ရယ္မိပါသည္။
"ဟားဟား ကိုကိုက ဆိုးတာဗ်ာ
ဘာလည္း ေမာင့္နားမွာ ကေလးကို ခ်န္ခဲ့ၿပီး ကိုကိုကထြက္သြားမလို႔လား"
YOU ARE READING
Simple(Complete)
Romanceရိုးရွင္းေသာ အခ်စ္ ရိုးရွင္းေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကိုသာ လိုခ်င္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ရိုးရှင်းသော အချစ် ရိုးရှင်းသော အိမ်ထောင်ရေးကိုသာ လိုချင်သော ကောင်လေးတစ်ဦး
