*Wattys2021 Romantizm Kazananı*
Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbi...
Eylül'ün hamileliğinden bir bölüm getirdim umarım severek okursunuz
Nilay ve Emir'in hikayesi Kaderin Kırmızı İpi
Yaman ve Simge'nin hikayesiYıldızlarınBuluştuğu Gece
İkisi de şu anda yayında. Profilimden ulaşabilirsiniz
Keyifli Okumalar 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐣🐣
"Aman Eylül şunu yapma, aman Eylül öyle durma, aman Eylül duşa girme kok! Tabii sefasını sür cefası bana kalsın." Elimdeki şortu yatağa fırlatıp sinirle çığlık attım. "Analar da vardır diye kampanya başlatacağım artık! Ben bu işkenceyi tek başıma çekmek zorunda mıyım ya!?"
"Balım." Çağlar yatak odamızın kapısında belirdiğinde sinirle ona döndüm ama Bade'yi görünce kelimelerim boğazımda takılı kaldı. Balım mı? Bunu söylememesi gerektiğini biliyordu. Omuzlarımı düşürdüm. Ben gerçekten çocuk taşımak içim yaratılmamıştım.
"Limonata yaptık. Hadi gel."
Geleyim tabii. Ayaklarımı görmemi engelleyen yedi aylık göbeğimle merdivenleri adeta bir model edasıyla inebilirim sonuçta. "Tatlı da var mı?"
"Tabii, kendi ellerimizle kek yaptık." Şu an kek belki de son isteyeceğim şey olabilirdi ama Bade gülerek, "Keeeek," diyince aptal aptal gülümsedim. Şimdi yarısını mideye indirmek farz olmuştu.
Yaz ayının leş gibi terlememe sebep olan havasından nefret ediyordum. Bir de üstüne büyük bir yükünüz varsa bu çok daha zor oluyordu. Minik kızım biraz daha uslu olsa belki bu kadar zor olmazdı ama deli annesine çekmişti maalesef.
Bir de hareket etmenin çok zorlu olması vardı ki bu beni gerçek anlamda çileden çıkartıyordu. Bütün vücudum ödem topluyor, kıyafetlerim bugün oluyorsa yarın dar geliyordu. Bir hafta önce ağlayarak Çağlar'ın beni yıkamasına izin vermiştim ve önümüzde uzanan iki ayın nasıl geçeceği büyük bir soru işaretiydi.
Aşağı indiğimizde koltuğa kuruldum aceleyle. Zaten ağrıyan belimi rahat ettirmek için kenara döşediğimiz yastıkları sırtımla ezerken, Çağlar çıplak bacaklarımı uzatmamı sağladı.
"Bu kadar şişmem normal değil," dedim dehşetle. "Çok mu yiyorum sence? Çok kilo aldım."
Çağlar, mesaisinin başladığını anlamış gibi Bade'yi yanımdaki boşluğa oturttu. Yumuşacık saçlarını severken biraz daha iyi hissettim. Minik civcivim abla olacağı için heyecanlıydı. Üstelik Asel ile şimdiden çok iyi anlaşıyordu.
