Masum: İntikam [BxB]

KURAL 14: Her İttifak Bir Gün Sona Erer!

Biliyorum özlediniz ama merak etmeyin hasret bitiyor, benden bıkana kadar buradayım. İyi okumalar ve değerli yorumlarınızı eksik etmeyin 🌚🌚

💎💎💎💎💎💎💎💍💍💎💎💎💎💎

"O beni prenses peri sanıyooooo
Ne hata yapsam geri sarıyoooo
Mitolojiden biri sanıyoooo
Bendeki de saç o taç görüyooooo"

Okulun bahçesindeki standların orta yerinde öğle arasının geçmesini bekliyorduk. Sera, sürekli ayaklanıyor ve salına salına aynı şarkıyı söylüyordu.

"Her bi gidişim, güneşin batışı
Çiçekler böceklerdir hep arkadaşı
Sarılırsam eğer kalbi duracak
Bir gün gidersem, bilmez n'apıcak
Ooo bilmez n'apıcak
Ooo bilmez n'apıcak

O beni prenses peri sanıyo
Ne hata yapsam geri sarıyo
Mitolojiden biri sanıyo
Bendeki de saç o taç görüyo"

Bazen abartı hareketler yaparken aniden sakin kalıyor ama bu sadece beş saniye sürüyordu.

"Hollywood kızlari, hepsi hikaye
Benim gibi var mı? gösterin bir tane
Hiçbi' şey yapmasam da tarih beni yazar

Takılıp düşersem olucak o da nazar
Ooo olcak o da nazar
Ooo olcak o da nazar"

"Ben şimdi seni bir düşüreceğim var ya, bir daha kalkamazsın bak!" Diyen Damla bile Sera'yı durduramamıştı.

"Sera biraz sakin mi kalsan diyorum."

Mehmet bile bu durumdan memnun değildi. Akın hak ettiğini bulmuştu aslında, yine de onun adına üzülmüyor değildim. Karşımdaki ikiliye döndüm;

"Boşuna uğraşmayın. Akın'ı alt etti ya en az bir hafta böyle gezer." dedim. Sera'yı artık çok iyi tanıyordum ve yapabileceklerinin bir çoğuna yakından tanık olmuştum.

"Harbi lan! Çocuk nasıl köpek oldu bunun peşinde?" Dedi Damla. Arka planda Sera şarkı söylüyor ve bahçedeki herkes yine bize bakıyordu. Bu kızın bir orta ayarı yoktu gerçekten, sürekli uçlarda yaşıyordu duygularını.

"Bu çocuk onu kandırmıştı. Ne ara durumlar tersine döndü, bende anlamadım." Dedi Mehmet. Şaşırmış gibi dudak bükmüştü. Şaşırmaları normaldi çünkü onu benim kadar tanımıyorlardı.

"Sera Güçlü ne yapar eder bir şekilde ayakta kalır. Kimse yıkamaz onu." Dedim hafif gülümseyerek. Bu sözler o kadar tanıdık gelmişti ki...

"Helal kız sana!" Dedi Damla heyecanla ayağa kalkmış ve elini sallamıştı. Kadın dayanışmasından geri kalmamış, haklının yanında yer almıştı.

"Derin!"

Yan taraflardan birinden adımın çağırılmasıyla bakışlarım Sera'dan ayrıldı. Yanımdaki ikili de dikkatini bana seslenen çocuğa vermişti. Yaka kartına bakılırsa nöbetçi öğrenciydi. Bu çocuğu daha önce Melihlerin yanında görmüştüm ve konu ilgi çekici görünmüyordu.

"Müdire Hanım seni çağırıyor. Geçen sunduğun tekliflerle ilgili konuşacakmış."

İşte bu ilgi çekerdi. Mutlulukla yerden havalandım ve çocuğa bakmaya başladım.

''Sen dönebilirsin. Ben odanın nerede olduğunu biliyorum.'' dedim. Çocuk bana birkaç saniye tip tip bakmış ve bir söylemeden ayrılmıştı.