Masum: İntikam [BxB]

KURAL 6: Yedek Planın Olmadan Asla Yola Çıkma!

Haftasonu için sürpriz bölüm 💙

¥¥¥¥¥¥¥¥

Geçmiş öyle bir şeydir ki sürekli seni takip eder. Sen onu bırakmak istesen bile o senin peşini bırakmaz. Bir gölge gibi sürekli senin ardından gelir.

Şu an çardakta tek başıma oturuyordum. Sera bozulan saçını düzeltmek için lavaboya gitmişti. Mehmet ve Damla ise ders başlamadan ödev için kütüphaneye gideceklerini söylemişti. Bende okulun girişini gören çardakta elimdeki kahveyle oturuyordum. Sera yanımda olsa gelenlerin kombinini yorumlardı. Bu huyu bana da bulaşmıştı galiba.

Melih'e oynadığım oyun son dakikalarda çöpe gitmişti. Neyse ki yedek bir planım vardı. O plan kurtarmıştı beni. Yoksa şu an burada böylece oturamazdım. Planıma yardımcı olan çocuk da okulun içine girmişti. Beni fark edince okula girmek yerine yanıma geldi.

"Günaydın. Tuhaf Bir şekilde yalnız gördüm seni."

Gülümsedim. Onun sayesinde Melih'i dize getirmiştim. Büyük borçlanmıştım.

"Günaydın Mert. Arkadaşlarımı soruyorsan içerideler. Başkan olduğum ve okulun yarısı bizim tarafımıza geçtiği için artık yalnız kalmak sorun olmaz diye düşündüm." Dedim. Melih'i yenilgiye uğratmak bana daha çok cesaret kazandırmıştı. Okulda bize nefretle bakıp yargılayan insan sayısı da oldukça azalmıştı.

"Aslında seni yalnız görmem iyi oldu. Aklımı kurcalayan bir şeyi sormak istiyordum." Dedi.

"Ne oldu? Bir sorun yoktur umarım." Dedim. Birdenbire neden böyle soğuk davranmaya başladı.

"Benden istediğin görüntüler. Onları kullanıp kullanmadığını merak ediyordum."

Tabi ya. Şu görüntüler.

*FLASHBACK*

"Ne oldu Derin? Melih bir şey mi yaptı?" Dedi Mert. Nefes nefese yanıma gelmişti. Şu an biyoloji labaratuarında, mikroskoplarla dolu bir odadaydık. Mert'e acil durum demiştim. Haliyle çocuk da epey endişelenmişti.

"Yapmadı. Ama sen yardım etmezsen yapabilir." Dedim.

"Merak etme. Sana zarar vermesine izin vermiycem. Onun yaptığı son şeyden sonra sadece oy olarak da değil bütün desteğim seninle."

Güzel. Küçücük bir planın avantajlarını şimdi bile görüyordum. Küçük bir plan bile kelebek etkisine benzer etkiler yaratabiliyordu. Zaten entrikanın büyüğü küçüğü olmazdı.

"Hani beni kurtardığın yer var ya. Kuzenin yüzünden ölmek üzere olduğum yer." Dedim. Yüzü düştü. "Onun arka tarafını gören bir kamera falan vardır değil mi?" Dedim.

Kaşlarını çattı.

"Evet. Güvenlik amaçlı vardı bir iki kamera." Dedi. İçten içe sevinç çığlıkları atıyordum.

"Benim için o günün kayıtlarını bulabilir misin?" Dedim. Yavru köpek bakışlarımdan atmıştım. Afalladı.

"Bulabilirim. Ama Melih silmiş olabilir. Salak değil sonuçta."

Haklıydı. Yüzüm düştü. Bunu fark edince devam etti.

"Ama unutmuş da olabilir. Ne de olsa kayıtlara sadece ben ve o erişebiliriz. Bunu bildiğinden rahat davranıp silmemiş de olabilir." Dedi. Düşen yüzümü toplamaya yetmişti bu sözler.

"Melih'i şikayet etmeyi mi düşünüyorsun?" Dedi. Biraz tedirgin olmuştu. Ne de olsa insan kardeş gibi büyüdüğü birini tek kalemde silip atamazdı. Ne yaparsa yapsın yine de onun için endişeleniyordu.