My Slut Neighbor || sekai

19

Gerginlik vücutta dengesizliğe yol açar. Kortizol hormonu daha çok salgılanır, adrenalin seviyesi artışa geçer. Nefes alıp vermeler sıklaşırken kan basıncı yükselir. Mide kasılmaya, bir kalp gibi atmaya başlar. Bu sindirimin yavaşladığının göstergesidir. Aynı zamanda da ensenizden akan terin ve ağrıyan karnınızın..

Sehun'un vaziyeti hepsini içeriyordu şu an. Avuç içlerini keten pantolonunun dizlerine silip camdan içeri dolan havayı içine çekti. Hiçbir işe yaramayınca da gözlerini yoldan ayırmadan araba süren esmere döndü.

"Belki de erkendir ha?" dedi bilmem kaçıncı vazgeçirme cümlesini kurarken. Böyle şeyler için biraz zaman geçmesi gerekmiyor muydu sonuçta?

Jongin onun bu kararsız tutumuna göz devirdi. Evden çıkana kadar hiçbir sorun yokken arabaya bindiklerinden beri diken üstünde oturuyormuş gibiydi genç olan.

"Sehun anneannem insanları yiyen bir canavar falan değil. Ayrıca arabadayız Tanrı aşkına, varmak üzereyiz." Dönmek için çok geç olduğunu söylüyordu. Haklıydı, hem haber de verilmişti pamuk teyzeye. Hoş, nedense pamuk teyze gözüne şu an pek de pamuk gelmiyordu Sehun'un. Pamukla örtülmüş bir kirpi? Yok canım ne zararını görmüştü kadının, haksızlık ediyordu. Ahh.. Bilmiyordu, sadece fazlasıyla gergindi. Gerilince saçmalıyordu. Ve evet, yola koyulmuşlardı çoktan. Varmak üze-

"Ne?!" Ne demek varmak üzerelerdi? Varamazlardı. En azından birkaç kilometre daha..? Hala kafasında tasarlamamıştı ki ihtiyara nasıl konuşacağını. Jongin yüzünü buruşturarak gözünü yoldan ayırıp kısa bir bakış attı ona.

"Onunla daha önce de tanıştın zaten, bir sorun çıkmayacaktır. Güven bana." dedi ikna etmek ister gibi. Ancak sözleri pek de tesirli olmadı. Sehun'u rahatlatamıyordu.

"Kusura bakma Jongin ama karşı komuşun olarak tanışmakla torununun sevgilisi olarak tanışmak aynı şeyler değil. Kadın, hanım hanımcık bir genç kız beklerken karşısına iki metre adam çıkartacaksın. Hiç mi çekinmiyorsun?" Ne bu fütursuzluk ama değil mi? Yaşı başını almış kadının kalbine indirmekten korkuyordu.

"Zaten bir erkek olduğunu biliyor, yalnızca sen olduğundan habersiz." Jongin'in bıkkınlıkla söylediği şey söylenmeye başlayacak olan tarafını susturdu.

"Baştan söylesene canım." dedi tedirgin bir gülüşle. Ancak içine su serpildiği falan yoktu. İhtiyara dedikleri gözünün önünden bir film şeridi gibi geçiyordu. Tanrı şahit ya, kendini rezil etmişti. Kimyasına hiç uymayan bu kabul görülmeme korkusu içini yiyip bitiriyordu. Jongin onun gerginliği üzerinden attığını sanıp rahat bir nefes verirken yeniden açtı ağzını.

"Ama Jongin-" Bu sefer endişelerinin devamını getiremedi. Esmer arabayı durdurmuş, anahtarı kontaktan çekmişti.

"Geldik. İçeride anlatırsın gerisini." Cama kafa atmak istiyordu. Yapmadı. Oflayarak indi arabadan. Dangalak Kim Jongin! İnsan bir uyarırdı, yaklaştık diye. Elini tutmaya çalışan adamı itip uzaklaştırdı kendinden. Tek başına yürüyebilirdi. Jongin'in gülüşüyle gerginliği öfkeye karıştı.

"Bu gelişin dönüşü de var Jongin, yerinde olsam gülmezdim." Jongin ikinci bir kahkahayı koyuverdi. Ah şu velet, anneannesini ne zannediyordu?

"Sadece bir yemek Sehun, sakin ol." dedi tekrar yaklaşarak. Sehun tekrar uzaklaştı.

"Sodoco bor yomok Sohon.." Gergindi, heyecanlıydı, hazırlıksızdı ve Jongin sinirlerini bozuyordu.

"Jongin?" Duydukları sesle ikisi de hizaya geçti hemen. Evin kapısına çoktan ulaşmış oldukları gerçeğini göz ardı etmişler, Narae Hanım'a hazırlıksız yakalanmışlardı.