The Billionaire's Obsession

Obsession 51

Angel's POV

"Angel" mahinang mahinang sambit ni Kara.

Sinulyapan ko siya, pero mabilis ding ibinalik ang tingin kay Zhan.

Gumalaw si Shaun sa kanyang mga braso, kinakabahan ako dahil baka magising ito, mukhang komportableng komportable siya kay Zhan.

Mas lalo akong kinabahan ng umubo si Shaun. Nagbaba din ng tingin si Zhan sa bata.

Mabilis akong lumapit sa kanila ng umubo ulit ang anak ko at binuhat siya. Walang nagawa si Zhan kundi ito bitawan, nagtataka at nagtatanong na ang mga mata. Medyo mabigat na ang anak ko pero kaya ko pa naman.

Agad kong dinala si Shaun sa aking kwarto, sumunod Ang dalawa, tahimik din. Ipapahiga ko na sana siya ng bigla itong sumuka, naiyak agad ako sa sobrang kaba.

"Shit!" Matigas at madiing mura ni Zhan. Lumapit sa akin si Kara, nag-aalala narin ito.

Hinawakan niya sa noo ang anak ko.

"Dalhin natin siya sa ospital, nilalagnat si Shaun." Nagmura ako sa isip ko. Kung kailan nandito ang tatay mo anak, saka ka pa nagkasakit.

Aayusin ko na sana ang pagkakabuhat ko ng agawin ni Zhan ang bata mula sa bisig ko.

Galit at nag aalala ang kanyang mukha. Matalim itong tumingin sa akin bago naglakad palabas ng bahay. Mabilis ang ginawa kong pagsunod.

"Sa kotse ni Kara--"

Dire diretso ito sa kanyang sasakyan, pinasok niya sa backseat si Shaun. Tumingin ito sa akin ng seryoso bago umikot sa driver's seat. Kinakabahan man ay wala walang seremonya akong pumasok sa front seat.

"Hindi na ako sasama, update mo nalang ako kung ayos ba ang pamangkin ko at kung nakarating na kayo sa ospital." Kumaway ito at saka ay nagbaba ng tingin.

Tumango ako, tahimik naman at mararahas na buntong hininga ang pinapakawalan ni Zhan.

He's trying to control him self, alam ko. Ganitong ganito siya kapag nagseselos at nagagalit nuon.

Mabilis kaming nakarating ng hospital. Tahimik akong sumusunod sa kanya, buhat buhat niya si Shaun.

"Fuck, I don't care. Nasaan ang pinaka magaling na doktor dito?" His heavily breathing. And I understand him. Kahit ako ay hindi mapakali sa aking kinatatayuan.

Lumabas ang doctor at tinuro ang room. Pumasok kami roon.

I look at Zhan, he is seriously attentive with what is the doctor doing. Kinuha ng doctor ang temperature ni Shaun.

Mabilis ang ginawa niyang pagsusuri sa anak ko.

"Wala po kayong dapat ipagbahala sa anak ninyo. Masakit ang ulo niya dahil masyado siyang naexpose sa init at hindi pa masyadong umiinom ng tubig." Tumango ako.

Siguro ay dahil masyado siyang nalibang nuong nagpunta kaming zoo kaya siya nagkasakit ngayon. My poor baby.

"Maraming salamat po doc." Yumuko ako ng bahagya. She nodded too.

"Excuse me." She smiled then left.

Tahimik kaming dalawa ng lumabas na ang doctor. Nakatingin ito kay Shaun ngayon, hindi pa nakuntento ay linapitan niya.

Naiiyak ko siyang pinagmamasdan. Kahit hindi niya sabihin ay alam ko ng may idea na siya tungkol kay Shaun.

Nang tuluyan na itong makalapit ay hinaplos niya ang mukha ni Shaun. Mas lalo lang akong naging emosyonal.

Pinunasan ko ang luhang lumandas sa aking pisngi at tumingala sandali sa kisame upang hindi pa maiyak.

Nang binalik ko ang tingin ko sa hospital bed ay saktong dumilat na si Shaun.

He caught me wiping my tears!
Lumungkot agad ang kanyang mukha at bahagyang gumalaw, gusto ata akong lapitan!

"Mommy, why are you crying?" Tanong niya sa napapaos na boses. Tumingin ito kay Zhan bago binalik ang tingin sa akin.

Lumingon sa akin si Zhan. Madiin ang kanyang tingin. Nag iwas ako ng tingin.

"I'm not baby. How are you feeling?" Pinatatag ko ang boses ko bago lumapit sa kanya. Katabi kong nakatayo ngayon si Zhan na mariin akong pinagmamasdan.

"My head hurts mommy." He even hold his head. Ngumuso pa ito. "Tito Zhan, you're still here? Are you the one who take me here?" Nagulat ako sa pagtawag niya kay Zhan.

Nag iba agad ang ekspresyon niya at napalitan ng hindi maipaliwanag na kasiyahan.

"Yes, Shaun. And I'll be staying here until you discharge." Nanlalaking mata ko siyang tinignan ngunit agad na umayos ng makitang sa akin ito nakatingin! Mukhang naghahanap ng paliwanag.

"Mommy, meet tito Zhan. He helped me earlier find ninang. He's good mommy. I love tito Zhan's guts. We're same vibes. I really like him." Tuwang tuwang kwento nito habang nakatingin kay Zhan.

Kumislap ang mga mata ni Zhan na nakatingin din sa bata.

Nag iwas ulit ako ng tingin.

"Rest for now, Shaun. I'll just talk to your mom first." Hindi ko siya tinignan dahil alam kong madilim parin ang kanyang tingin sa akin.

"Sure tito Zhan." Binalingan niya ako. "Go mommy, I will wait for the both of you. I love you mommy."

'I love you too baby. I whispered to him. Nag fist to fist pa ang dalawa bago naunang lumabas si Zhan, huminga ako ng malalim saka ay sumunod sa labas.

Kabang kaba ako habang sumusunod sa kanya. Tumigil lang siya ng makarating kami sa harap ng kanyang kotse.

Nakatalikod ito mula sa akin. Tumingala muna siya sa kalangitan bago bumaling sa akin.

"He's mine." It was a statement. Lumunok ako at nagbaba ng tingin.

"Shaun is mine." Naramdaman ko bahagya niyang paglapit kaya napa atras ako dahilan para tumigil ito.

"It's n-" he cut me off.

"Don't fucking dare deny it, Angel. Your behavior has been completely unacceptable." Mas lalong dumilim ang kanyang mukha. Nakakatakot narin ang pagiging seryoso niya.

"M-my behavior?" I stuttered. Kinakabahan na!

"And I'm not gonna stand for it." Naglakad ulit ito palapit, hindi ko magawang umatras. Hindi ako nakasagot.

"Because mahal, I will never" mas lalo itong lumapit gamit ang seryosong mukha. "Ever gonna let you go, again." madiin ang kanyang pagkasabi. And before I would react, may pina amoy siya sa akin, mabilis akong nawalan ng malay.

Ang tanging naramdaman ko lang ay ang pagbuhat niya sa akin.

__________________

June 29, 2021