Stranger

Chapter 8

PAGTAMA palang ng aming mga mata ay natulala na ako at hindi mahanap ang dapat sabihin.

"Are you okay miss?" tanong niya sa akin nais ko man sumagot ay hanggang ngayon ay nakatulala pa din ako sa kaniya.

Bumalik lang ako sa wisyo nang tinayo niya ako ng maayos.

"U-uh s-sorry hindi kita napansin may hinahanap kasi ako." utal kong sabi sa kaniya na nagpahalakhak dito na talaga naman nakakakapos ng hininga.

"Ayos lang saka hindi din kita napansin may kausap kasi ako sa phone buti nalang nga ay nasalo kita by the way are you fine? nasaktan ka ba?" nag aalalang tanong niya  na nakapagpangiti sa akin.

"Okay lang naman ako nagulat lang kala ko kasi matutumba na ako alam mo na okay lang sana kung ako lang kaso." sabay hawak ko sa aking may kaumbukan na tiyan.

Muka naman nagulat siya dahil nanlaki pa ang mga mata niya habang nakatingin sa aking tiyan.

Worried and guilt can see thru his eyes.

"Fuck, im really sorry i- i didn't know i-ii." hindi ko na siya pinatapos dahil sumabat na agad ako.

"Naku don't worry wala naman nangyari e, nasalo mo naman ako saka aksidente ang nangyari wala naman din masakit sakin kaya okay lang pwede ka nang makahinga ng maluwag." binigyan ko siya ng isang natamis na ngiti pagkatapos kong sabihin yun.

Mukha namang nakahinga siya ng maluwag pero bakas pa din ang pag
aalala sa kaniyang mukha.

He sign afterward "Are you sure you're really fine?any pain that you feel?" nag aalala pa ding tanong niya kaya naman hinawakan ko siya sa balikat at tinapik tapik iyon.

"Wag ka nang mag aalala sinabi ko naman sayo na ayos lang at oo walang kahit anong masakit don't worry."

Pagkatapos nun ay dun lang talaga siya nakahinga ng maluwag at inaya akong kumain sa isang restaurant dito meron din kase ang grocery store na ito hindi naman kasi maiitatangging malaki ito mas malaki pa sa ibang kilalang grocery.

Pumayag naman ako sa alok niya bale for him ay peace offering ito pero para sakin ay libre to.

Pagkatapos namin kumain ay inalok niya pa kong ihatid sa amin ngunit tumanggi na ako dahil sobra na nga yung panlibre niya sakin kanina at saka kasama ko naman si kuya driver kaya okay na.

Pumayag na din naman siya at umalis na kami dun at umuwi na.

Habang nasa byahe ay naiisip ko pa din siya lalo na ang kaniyang mga tsokalateng mga mata ewan ko ba at parang gusto ko ulit siya makita ni hindi ko nga alam ang pangalan niya napasarap kasi ang aming kwentuhan nung nasa restaurant at hindi na nasabi pa ang mga pangalan kaya ayun hindi ko pa din siya kilala He's still a Stranger to me.

Pagkauwi ay agad ko nang linantakan ang mga peanut butter at stick o,yes ayan ang napili kong ipares sa peanut.

Sinawsaw ko na agad ang kutsara sa peanut at pinahid ito sa stick o at agad ding tinikman.

Hindi ko namalayan na paubos na pala ang isang buong stick o sa lalagyan nito at halos paubos na din ang peanut.

Buti na lamang ay limang stick o ang binili ko at sampu namang peanut para na din may stock ako.

Nang nabusog ay naisip kong matulog muna.

"I want you baby." rinig kong sabi ni russkal o kung iyon ba ang pangalan niya hindi ko na din matandaan dalang dala na ako sa mga nangyayari.

Tuloy lamang kami sa paghahalikan nang bigla niyang pinunit ang aking suot.

"Now let's the show begin." with that he attack me again with his kisses.

Nagising ako dahil sa katok sa pinto,and then realization hit me panaginip lang yun akala ko naman nandito si Russell.

Itutuloy.
❄️