Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝔏𝔦𝔱𝔱𝔩𝔢 𝔰𝔲𝔯𝔭𝔯𝔦𝔰𝔢
Evliliğinizin üçüncü yıl dönümü ve sen Chris'in gelmeyeceğinden oldukça eminsin. Elindeki sıcak süt ile birlikte aklın banyoda yaptığın testlerdeydi.
Televizyon etrafında duran resimlere uzaktan baktı. Eski S.T.A.R.S çalışanları ile beraber olduğu zamanlara ait fotoğraflar, Jill ve Chris ile beraber gittiği görevlerde zorla çekildiği anlar, Claire ile düğün günü çekildiği güzel bir kare yer alıyordu. Asıl önemli olanı Chris ile ilk göreve gittiğinde çekildiğiniz fotoğraftı. Etraf çok sakindi. Ve bu sessizliği hiç sevmiyordu.
Birkaç ay önce Chris'in eve gelmesinden sonra bir daha ne zaman geleceğini bilmiyorsun. Claire ile konuşmanızın üzerinden saatler geçmişti ve evinizde oturmaktan başka bir şey yapmıyorsun. Son zamanlarda fazlasıyla rahatsızdın. Halsiz ve yediklerini sürekli çıkarıyordun. Son bir aydır en sevdiğin yemeğin kokusu bile seni son anda lavaboya koşup içindekileri çıkarmanla sonuçlanmıştı.
Hamilelik testi yapmıştın ve şimdi de tüm yaşadıklarını düşünerek sonuçlarını bekliyordun ama gelen arama ile birlikte, göreve gideceğine dair kesin talimat almıştın. BSAA üslerinden birisine gidip ekibinle buluşmak üzere hızla çıkmıştın.
...
Silahlarını kuşanıp beklerken, elindeki yüzükle oynuyordun. Onunla olan evliliğinin daima zor geçeçeğini biliyordun. Ama istemsizce sana yaptığı evlilik teklifini kabul etmiştin. Belki de Chris o zamanlar bir düşüncesizlik etmişti ve ilişkilerini bir sonraki aşamaya taşımada acele etmişti. Bunun hakkında hiç konuşmadınız. İkinizde görevlerden görevlere uçuyordunuz ve ikiniz zar zor bir arada olunca özlem gidermekten daha çok istediğiniz bir durum yoktu. Dosyayı uzatan ekip arkadaşı ile birlikte kaşların hafifçe havalandı. Görev eski arkadaşın Rebecca'nın çalıştığı üniversitesi de yapılan biyo saldırının durdurulmasına destek olarak gidecektiniz.
"Hazır mısınız Bayan Redfield?"
Ekip arkadaşın Finn helikopteri işaret ederek hafifçe eğildiğinde gülümsedin. Hazır olduğunu işaret edip askeri zırhlı araçlara binip ilerlediniz.
...
Bina içerisinde sessizce ilerlerken önüne çıkan yaşayan ölüleri tek tek indiriyordun. Kulağında ekibinden gelen seslerle ilerleyişin devam ederken, önüne atlayan kişiyi son anda vurmuştun.
Rebecca'nın yaşamasını ümit ediyordun. Odaları tek tek gezerken son anda fark ettiğin kişinin üzerine atlamasıyla geriye doğru düştün. Ölü olması gereken bu varlıkların tekrar yaşıyor olması üstelik sürekli mutasyon geçiriyor olmaları sinirine dokunmaya başlamıştı. Üzerinden atmaya çalışırken, ateşlenen silah ile birlikte yaratık üzerine yığıldı. Yanına gelip elini uzatan kişiye baktığında başlığın altından boğukça sesin yükseldi.
"Chris?"
"Y/N?"
"Senin Meksika'da olman gerekmiyor muydu? Cathy White ve oğlu için..."
"Daha sonra konuşalım."
Kocana bakıp derin bir nefes aldın ve ilerlemeyi sürdürdün. İkinizde temizleyerek ilerlemeyi sürdürdünüz. En sonunda arkadaşını son anda bir saldırıdan kurtardığında rahattın. İyi olduğuna emin olduktan sonra geldiğiniz yoldan ilerlediniz.
Üçünüz dışarıya çıktığınızda temiz havayı fırsat bilerek maskeni çıkardın ve kemerine taktın. Ardından yanında duran Rebecca'ya yardım ederek ambulansa binmesini sağladın. Takılan solunum cihazıyla birlikte Chris ile ekibinizi beklemeye başladınız. Konuşma yoktu. Sadece bekleme ve ortalığın gürültüsünü dinleme. Pek iyi değildin. Belki de göreve çıkmamalıydın. Fakat Chris bunu fark etmiş gibi görünmüyordu. Aklının dolu olduğunun farkındaydın.
"Sence karantinaya alınmam gerekmiyor mu?"
Rebecca'nın söylemiyle hafifçe gülümsedin.
"Bu virüs böyle çalışmıyor Reb."
"Bu arada sen iyi misin? Solgun görünüyorsun!"
"Ben..." cümleni bitirmene fırsat vermeden gelen mide bulantısıyla bir çöp kovasına koşmuştun. O sırada telaşla yanına gelen Chris sakince saçlarını toplamıştı.
"Y/N neler oluyor?"
Uzatılan su ile ağzını çalkalayıp çöp kutusuna tükürdüğünde, Chris seni hızla kucakladı.
"İyiyim ben, bırakabilirsin Chris."
"Emin olmalıyım, hayatım."
Ambulansa bindiğinde Chris, Claire'den gelen arama ile birlikte yanından ayrılmıştı. Yanına gelen görevli ile birlikte birkaç soruyu cevapladın. Chris geri döndüğünde yüzünde hafif bir tebessüm vardı.
"Claire'den iyi bir haber almış olmalısın. Araştırmalarında ilerleme mi kaydetmiş?"
"Hayır, sadece ikimizi ilgilendiren bir durumdan haberdar olmuş."
"Chris gizemli gizemli konuşma."
Ne söylediğini anlamaya çalışıyordun. Yüzündeki gülümsemesi sürekli büyüyordu.
"Claire bugün senden sonra evimize gelmiş."
"Evet ona köpeğimizi beslemesini rica etmiştim."
"Banyoda olmaması gereken bir şey ile karşılaşmış. Testler..."
"Bakmaya fırsatım olmayan testler..."
"Ve bu testler pozitifmiş."
Şaşkın gözlerle kocana bakıyordun. Bu sonucu bekliyordun ama Chris'in böyle bir tepki vereceğini düşünmemiştin. O görevden göreve koşuyordu ve başka türlüsünü düşünemiyordun.
"Bunu istiyor musun?"
"Bir bakıma zorlu bir dönem olacak ama, o bizim çocuğumuz Y/N."
