Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
ℑ 𝔏𝔬𝔳𝔢 𝔜𝔬𝔲
"Sence de ikisi birbirlerine çok yakışmıyorlar mı?"
Jake'e ve Sherry'e bakmaya devam ederken, yanındaki Leon'a omuz atıp ilerlemeyi sürdürdün. Helena Leon'a anlayışlı olmasını söylerken, omzuna vurmayı unutmamıştı. Leon omzunu tutarak uzaklaşan sana bakıp yalnızca kör olduğunu düşüyordu.
Jake ile sen, neredeyse aynı yollardan geçmiştiniz ama bir süre sonra arkadaşlığınız bozulmuştu. Albert Wesker'ın oğlu olduğunu öğrendikten sonra senden uzaklaşmıştı. Bunda bir nevi seninde payın vardı. Abinin Wesker'ı ararken öldüğünü öğrendiğinde çok büyük tepki göstermiştin. Ve sen Jake'in onun oğlu olduğunu öğrendiğinde ise tüm duyguların alt üst olmuştu. Şimdi ise neden onu Sherry'den kıskandığını kendine soruyordun. Sen kendi ellerinle onu kendinden uzaklaştırmıştın.
Bir köşede oturup göz ucuyla onlara bakarken Jake'e yakalanmanın üzerine elindeki silahla uğraşmaya başlamıştın. Etrafınızı saran bu zombi cehenneminde duygusal çöküntü hiç iyi olmayabilirdi. Üstelik Simmons'u yakalamaya az kalmışken...
Helena yanına oturdu. Onunla bu görevde tanışmıştın. Leon'la, ona daha çok abi demeni severdi, göreve çıktığında her zaman sonunun çok eğlenceli bittiğini söyleyemezdi. Ama Helena bir abla gibiydi, üstelik kız kardeşini daha yeni kaybetmişken ona destek olmak sana da ona da iyi geliyordu.
"Ondan hoşlanıyorsun değil mi?"
"İyi bir arkadaşlığımız vardı. Ta ki bazı gerçekleri öğrenene kadar..."
"Sence bu durum onun suçu mu?"
"Hayır, onun bir suçu yok ama yine de kaybettiğim kişiyi düşününce yanlış olduğunu düşünüyorum. Ama şimdi baktığımda onu kaybettim ve kendi ellerimle Jake'i de kaybediyorum."
Jake, başını sana doğru çevirdiğinde ağladığını fark etmişti ama yanında istemediği gerçeği ile çok net yüzleşmişti. Helena sakince sana sarılırken, Sherry yavaşça Jake'in koluna dokundu.
"Hala onunla konuşmadın mı? Durumu açıklamak zorundasın, ikinizde bu durumdan zarar görüyorsunuz."
"Benimle konuşmak istemediğini açıkça belirtti. Babam onun abisini öldürdü. Ne olmasını bekliyorsun? Bir katilin oğluyum."
"Bu durumda senin bir hatan yok Jake. Y/N seni seviyor. Bunu görüyorum. Bana her baktığında hissettiğim kıskanç bakışları. Git ve şimdi onunla konuş. Bu yerden sağ çıkacağımız belli değil. En azından dargın olmazsınız."
Sherry hafifçe gülümsedi ve destek olurcasına onu sana doğru itekledi. Ona doğru adımlamaya başladı. Jake Sherry'nin çok haklı olduğunu biliyordu. Yatağa her başını koyduğunda seni düşünmeden edemiyordu. Kavganızın ardından dargın kaldığınız her gün seni daha da merak eder hale gelmişti. Göreve çıkacağını öğrendiği gün, seninle konuşmak için gelmişti ama çoktan gittiğini öğrendiğinde yıkılmıştı. Kader sizi bir araya getiriyordu işte.
"Y/N konuşabilir miyiz?"
Helena anlayışla yanından kalkmış ve uzaklaşmıştı. Ağlaman durmuştu ve geriye yalnızca gözlerindeki kızarıklıklar kalmıştı. Jake'e bakamıyordun. O ise senden gözlerini bir saniye bile ayırmıyordu.
"Söyleyeceklerim senin için yeterli olur mu bilmiyorum? Ama seni özledim. Arkadaşlığımızı, birlikte geçirdiğimiz zamanı... Ayrı kaldığım zaman anladım ki ben..."
"Seni seviyorum!" Cümlesini tamamladığında Jake hafif bir şaşkınlık geçirmişti ama sonra yüzünde beliren gülümsemeyle ona karşılık verdin.
"Yaptığımız kavga saçmalıktı Jake. Babanın yaptıklarıyla seni suçlamamalıydım. Ama o an öfkem, duygularımın önüne geçti. Kırılmıştım ve seninde kırılmana müsade ettim. Özür dilerim."
"Asla özür dileme Y/N!" dedikten sonra sana sarıldı. Ona yavaşça sokuldun. Bu güven duygusunu hissetmeyeli günler olmuştu.
"Buradan çıktığımızda ayrı kaldığımız zamanı telafi edelim."
"Kesinlikle sıradan bir gün geçirelim." dediğinde gülerek dudaklarına uzun bir öpücük kondurmuştu
"Hey aşk kuşları, haklamamız gereken canavarlar var!" Leon hafif homurdanmayla onlara bağırdığında Helena gülerek ellerini beline koymuştu. Sherry ise baş parmağını kaldırıp ikisini onayladığında Jake ve sen birbirinize bakıp gülmüştünüz.
