Zawgyi
"ကဗ်ာ အစာမာတာေတြမရေသးဘူးေနာ္ ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေဒၚ့ကိုလည္း ဂ်ီက်မေနနဲ႔..."
"တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္ ထြက္သြားစမ္း တုၾကည္ျပာ..."
"အင္းပါ..."
ကေလးရဲ႕အသံေတြက ခက္ထန္လိုက္တာ ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးကို ဖိေျခေနရင္ေတာင္ ဖိေျခတဲ့သူက ကဗ်ာျဖစ္ဖို႔ဘဲလိုတာပါ...
"ဒါကဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ဘယ္သူ႔သေဘာနဲ႔ပိုးကိုျပန္ပို႔တာလဲ..."
"သမီးေလးရယ္ ဆရာမေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက ဒီမွာကုမရေတာ့လို႔ ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔လိုတယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္ပါ..."
"အေမ လိမ္ဖို႔ေတြးထားရင္လည္း ပိရိေနေအာင္လိမ္ ဘာဆိုင္လို႔ပိုးသူငယ္ခ်င္းကကုမရတာလဲ သမီးေတာင္ အႀကီးအက်ယ္မျဖစ္တာ အသက္ကယ္အိတ္ပါတယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ..."
"ဟူး... သမီးကဗ်ာ ဆရာမရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ေအာက္ပိုင္းေသသြားၿပီ..."
"ဘ ဘယ္ ဟင့္အင္း သတိလစ္ေနတုန္းက သူ႔ကို လူ ဘယ္သူေတြလဲ အား! ေခါင္းကိုက္တယ္..."
"အရမ္းမစဥ္းစားပါနဲ႔သမီးရယ္ ဆရာမေလးကို ျပန္ေခၚေပးဖို႔ညႇိႏႈိင္းပါ့မယ္..."
"ေန ေန သမီးကို ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီးေျပာင္းေပး..."
"မျဖစ္ဘူးသမီး..."
"ဘာလို႔မျဖစ္တာလဲ..."
"အေမတို႔ ေညာင္နီ႐ြာဘက္မွာ ဘုရားတည္ဖို႔ေငြမတည္လိုက္လို႔ လတ္တေလာေငြမရွိေသးဘူး..."
"ကြၽတ္စ္ ခက္တယ္ ကဲထားေတာ့ သက္သာတာနဲ႔ ပိုးနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္ ၿပီးေတာ့ပိုးPHေခၚေပး..."
"ခုေခၚေပးလို႔မရေသးဘူးသမီးရယ္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေျခေနကိုသိရတာလည္းမဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့သမီးေလးတို႔ ကားတိုက္မႈကို စုံစမ္းဖို႔အရာရွိေတြေရာက္ေနတယ္..."
"အေမတို႔ျပန္ေတာ့ အရာရွိေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေနာက္အခ်ိန္ေတြ ဘယ္သူမွဝင္မလာခိုင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းဘဲေနခ်င္တယ္..."
"အင္းပါ..."
အရပ္ျမင့္ျမင့္ bodyေတာင့္ေတာင့္ေတြနဲ႔ အရာရွိေတြကလည္း Indiaကားေတြထဲက မင္းသားေတြလိုပါဘဲလား ရဲေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...
YOU ARE READING
ပိုးချစ်တဲ့ နွေမိုးဆောင်း (ပိုးခ်စ္တဲ့ ေနြမိုးေဆာင္း)
Randomမေတ္တာတွေအလွှာခြားပေမဲ့ ၁၅၀၀မေတ္တာနဲ့ ၅၂၈မေတ္တာကြား ဒွိဟဖြစ်ပုံကို အသားပေးရေးထားပါတယ်... Romanticပုံစံဖြစ်ပြီး ဆယ်ကျော်သက်ရင်ခုန်သံကနေ ရင့်ကျက်တဲ့အရွယ်ထိ အချစ်ကို ကိုးကွယ်ပါ့မလားဆိုတာ အားပေးကြပါဦး... ေမတၲာေတြအလႊာျခားေပမဲ့ ၁၅၀၀ေမတၲာနဲ႔ ၅၂၈ေမတၲာၾကား...
